«Η πρωτοφανής σε αγριότητα επίθεση που δέχονται ολόκληρος ο λαός και η εργατική τάξη βεβαιώνει πόσο επείγει η οργάνωση της πάλης για την απόκρουση της πολιτικής που βυθίζει στη φτώχεια, στην ανεργία και την εξαθλίωση τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Στο δύσκολο αυτό δρόμο, γεννά δύναμη και αισιοδοξία για το λαό το γεγονός ότι υπάρχουν σήμερα εκείνες οι δυνάμεις που μπορούν να στηρίξουν την αναζωογόνηση και την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος. Αυτό φάνηκε και στην τελευταία πανεργατική απεργία, στις 20 Φλεβάρη. Σημειώθηκε μια δύσκολη αναμέτρηση με τους σχεδιασμούς της εργοδοσίας. Υπήρξε μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ αλλά και στα κοινά μπλόκα που έστησαν εργάτες - αγρότες, αναδείχθηκε η δυναμική που αποκτά η λαϊκή οργάνωση και πάλη ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί τα μονοπώλια. Αυτή η οργάνωση και πάλη μπορεί να συμβάλει στην απόκρουση της τρομοκρατίας, της παραπλάνησης, της απογοήτευσης, που χρησιμοποιούν μεγαλοεπιχειρηματίες - συγκυβέρνηση - τρόικα για να υφαρπάξουν τη συναίνεση του λαού στη σφαγή του.

Κρίσιμο ζήτημα για την ενίσχυση της οργάνωσης και πάλης είναι πώς προχωρά η ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος (...) ώστε πλατιές εργατικές - λαϊκές μάζες να αναλαμβάνουν δράση για την παρεμπόδιση των αντεργατικών μέτρων (...) Χωρίς την ενεργό συμμετοχή και δράση των ίδιων των εργατών δε θα βρεθούν λύσεις στα προβλήματα, από το πιο μεγάλο ως το πιο μικρό. Χωρίς ολόπλευρη αντιπαράθεση με όσους αντιμετωπίζουν τα λαϊκά δικαιώματα ως "κόστος" και καλλιεργούν την αυταπάτη ότι γίνεται να σωθούν και τα μονοπώλια και ο λαός, η απογοήτευση και η παραίτηση θα πολιορκούν διαρκώς τις αγωνιστικές διαθέσεις και δράσεις. Ετσι, μακριά και ενάντια σε όσους την θέλουν "εταίρο" των μονοπωλίων, η εργατική τάξη μπορεί να αφαιρεί όπλα από τους αντιπάλους της (...) Να δυναμώνει την ενότητά της ενάντια σε όσους σκάβουν το λάκκο της καθώς και τη λαϊκή συμμαχία ενάντια στα μονοπώλια, τραβώντας τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα σε κοινή πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο. Να αποκρούει τις προσπάθειες του μεγάλου κεφαλαίου να την εμπλέκει στους ανταγωνισμούς για το μοίρασμα αγορών. Να στρέφει την προσοχή της στη δράση για τη δική της διάσωση και όχι αυτή των επιχειρήσεων. Να ενισχύει την έμπρακτη στήριξη στα πιο δοκιμαζόμενα τμήματα του λαού (ανέργους, ανασφάλιστους κ.τ.λ.). Να συγκεντρώνει δυνάμεις για την οριστική σύγκρουση με τον ταξικό της αντίπαλο παλεύοντας για την οικονομία και την κοινωνία που θα οργανωθούν με άξονα τις λαϊκές ανάγκες» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).