Αιτιολογώντας την αρνητική ψήφο των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ στην έκθεση Wuori «για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο το 2000 και την πολιτική της ΕΕ», ο ευρωβουλευτής Στρ. Κόρακας ανέφερε, κατά τη διάρκειά της συζήτησης στο Ευρωκοινοβούλιο, τα εξής:

«Δύο εκθέσεις που αφορούν, αφ' ενός, τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο (έκθεση Wuori) και, αφ' ετέρου, τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ΕΕ (έκθεση Cornillet) συζητήθηκαν σήμερα στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πρόκειται για δύο προκλητικά κείμενα, τόσο για όσα αναφέρονται σ' αυτά (κυρίως στην έκθεση Wuori) όσο και για όσα αποφεύγεται να αναφερθούν (κυρίως στην έκθεση Cornillet).

Η έκθεση Wuori, από την αρχή στηρίζει, για να μην υπάρχουν αυταπάτες, την ιμπεριαλιστική φύση της ΕΕ, λέγοντας ότι «η αρχή της εθνικής κυριαρχίας δε στερεί από την ΕΕ το δικαίωμα ακόμη και να επεμβαίνει για να τερματίζει βάναυσες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Οι λαοί των Βαλκανίων, αλλά και των άλλων περιοχών του κόσμου, πλήρωσαν και πληρώνουν ακριβά αυτή τη «θεάρεστη» αποστολή της ΕΕ. Χιλιάδες νεκροί, ακόμη περισσότεροι μολυσμένοι από τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, η ΠΓΔΜ όμηρος των «ανίκητων» Αλβανών εξτρεμιστών, χώρες προτεκτοράτα, όπου αλωνίζουν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και οι πολιτικοί εκφραστές τους. Η πρόσφατη επαίσχυντη απαγωγή του πρώην Προέδρου Μιλόσεβιτς, σε ευθεία περιφρόνηση τόσο της συνταγματικής δικαιοσύνης της χώρας όσο και του προέδρου της, και η παράδοσή του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο σκοπιμότητας της Χάγης, αποτελούν εύγλωττα παραδείγματα για το πώς βλέπει η ΕΕ την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η έκθεση, όμως, προχωράει ακόμη παραπέρα και ζητά την ίδρυση νέων διεθνών ποινικών δικαστηρίων για την Τσετσενία, το Ανατολικό Τιμόρ και το Ιράκ.

Ο «Μηχανισμός Ταχείας Αντίδρασης για την πρόληψη των συγκρούσεων», δηλαδή ο ευρωστρατός θεωρείται βασικό εργαλείο στα πλαίσια της στρατηγικής της ΕΕ, ενώ υιοθετείται η πολιτική θέσπισης των «έξυπνων» κυρώσεων στη θέση των «τυφλών». Χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στα εγκληματικά αποτελέσματα για το λαό του Ιράκ που είχε η κήρυξη του εμπάργκο, στο οποίο η ΕΕ συνέπραξε αποφασιστικά, με περισσή αναλγησία προτείνεται η ενδεχόμενη επιβολή εμπάργκο και σε άλλες χώρες, με πρόσχημα υπαρκτές προσβολές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η έκθεση, παρ' όλη την πολυπραγματοσύνη της, δεν κρύβει τις προτιμήσεις και την επιλεκτικότητά της. Για παράδειγμα, ενώ ασκεί ευθεία κριτική στη σοσιαλιστική κυβέρνηση της Κούβας για καταστολή της "ελεύθερης" δημοσιογραφίας, είναι ιδιαίτερα αβρή και προσεκτική στην περίπτωση της Τουρκίας και της Ουκρανίας, ενώ είναι γνωστό ότι στη μεν Τουρκία δεκάδες δημοσιογράφοι βρίσκονται στις φυλακές, στη δε Ουκρανία είχαμε δολοφονία δημοσιογράφου στις τελευταίες εκλογές.

Τέλος, στην εκτενή αναφορά της έκθεσης στην Τουρκία, δε βρίσκει κανείς ούτε μια λέξη για τη συνεχιζόμενη απεργία πείνας στις τουρκικές φυλακές και για τα θύματα της τουρκικής αδιαλλαξίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψηφίσαμε την έκθεση».