Ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, αναφέρθηκε αποκλειστικά στις θετικές επιδόσεις που καταγράφει μέχρι τώρα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την οποία χαρακτήρισε πρωταρχικό στόχο της κυβέρνησης. Ο δε αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Τρ. Αλεξιάδης, επιδιώκοντας να καταστήσει συνένοχο το λαό στη σφαγή του ανέφερε ότι «εμείς καταθέσαμε την πρότασή μας στο λαό και ερχόμαστε να εφαρμόσουμε αυτό που ψήφισε ο λαός».

Η υφυπουργός Οικονομίας, αρμόδια για θέματα Βιομηχανίας, Θεοδώρα Τζάκρη, έθεσε ως προτεραιότητα της κυβέρνησης την ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλίων, λέγοντας ότι η κυβέρνηση προωθεί την «ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας» και την «οικονομική ανάπτυξη», με χρηματοδότηση από ευρωενωσιακά προγράμματα, απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου και παροχή παραπέρα προνομίων στις επιχειρήσεις, κυρίως τις εξαγωγικές.

Ο υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Π. Σγουρίδης, σημείωσε ότι «το στοίχημα του προϋπολογισμού του 2016 που θέλει να κερδίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είναι να ανοίξει ο δρόμος για την επιχειρηματικότητα», προσθέτοντας πως «το όραμά μας είναι να γίνει η Ελλάδα διαμετακομιστικός κόμβος ανταγωνιστικός και ποιοτικός».

Στιγμιότυπο το οποίο έδωσε και το στίγμα της διεξαγόμενης συζήτησης ήταν και η αντιπαράθεση ανάμεσα στην αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας, Θεανώ Φωτίου, και τον πρώην υπουργό Εργασίας της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, Γ. Βρούτση, όσον αφορά τα προγράμματα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας.

Την κατάλληλη απάντηση τους έδωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης. Χαρακτήρισε «ντροπή για τον ελληνικό λαό και αυτούς που παράγουν τον πλούτο αυτή την άθλια συζήτηση που γίνεται εδώ μέσα, η οποία αντιμετωπίζει το λαό σαν ζητιάνο (...) Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ ως σημερινή κυβέρνηση, που ακολουθεί αυτή την πολιτική, κοκορεύονται ότι δίνουν σε αυτούς που παράγουν τον πλούτο ένα ξεροκόμματο και θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένοι. Είναι πρόκληση, το 2015, με τέτοιες δυνατότητες που έχει η κοινωνία, να τσακώνονται για το ποιος τους δίνει ένα ξεροκόμματο, όπως τσακώνονταν παλιά οι βασιλιάδες όταν έσφαζαν τον κόσμο και οι βασίλισσες μοίραζαν καραμέλες στα ορφανά. Λέμε στο λαό ότι του ανήκουν όλα και πρέπει να αποφασίσει να απορρίψει αυτή τη λογική που τον αντιμετωπίζει σαν ζητιάνο. Αυτός τα δικαιούται όλα, αυτός παράγει τον πλούτο».