Η υπόθεση των παζαριών ανάμεσα στις διαχειριστικές δυνάμεις για το σχηματισμό νέας αστικής κυβέρνησης στην Ισπανία ξεκινάει πάλι από την αρχή μετά το αποτέλεσμα των επαναληπτικών βουλευτικών εκλογών της Κυριακής για την εκλογή 350 βουλευτών και 208 γερουσιαστών. Οι κάλπες, στις οποίες συμμετείχε το 69,84% των ψηφοφόρων (κάπου εκεί ήταν και το ποσοστό στις εκλογές του περασμένου Δεκέμβρη, όπου οι μετεκλογικές διαβουλεύσεις δεν κατέληξαν σε συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης) ανέδειξαν και πάλι πρώτο το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του υπηρεσιακού πρωθυπουργού, Μαριάνο Ραχόι, που πήρε 33,3% και 137 έδρες (το Δεκέμβρη είχε 28,71% και 123 έδρες). Επίσης, είναι ανεβασμένο και σε ψήφους παίρνοντας 7.906.185 (είχε 7.236.965). Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, η παλιά σοσιαλδημοκρατία, ήρθε δεύτερο με 22,66%, 85 έδρες και 5.424.709 ψήφους (είχε το Δεκέμβρη 22%, 90 έδρες και 5.545.315 ψήφους). Η νέα σοσιαλδημοκρατία, η εκλογική συμμαχία «Ενωμένοι Μπορούμε» («Unidos Podemos»), του σοσιαλδημοκρατικού μορφώματος «Ποδέμος» με την οπορτουνιστική «Ενωμένη Αριστερά», όπου συμμετέχει και το μεταλλαγμένο ΚΚ Ισπανίας, ήρθε τρίτη (παρά το σπρώξιμο των δημοσκοπήσεων, που την εμφάνιζαν δεύτερη και με ποσοστό πάνω από 25%). Συγκεκριμένα, το σχήμα αυτό πήρε αθροιστικά μαζί με άλλα τρία ψηφοδέλτια, σε Βαλένθια, Καταλονία, Γαλικία 21,07%, 71 έδρες και 5.049.464 (είχε το 2015, ως σύνολο, δηλαδή Podemos, Podemos Compromis, En Comun Podem, Podemos en Marea και Ενωμένη Αριστερά, 24,36%, 71 έδρες και 6.139.494 ψήφους). Τέταρτοι είναι οι «Πολίτες» (Cuidadanos), ένα νεοφιλελεύθερο συνονθύλευμα όπως το Ποτάμι στη χώρα μας, με 13,05%, 32 έδρες, 3.123.769 ψήφους (από 13,94%, 40 έδρες, 3.514.528). Εδρες στη Βουλή, όσο και στη Γερουσία, εκλέγουν εκτός από αυτές τις δυνάμεις και αρκετά κόμματα σε εθνικιστική βάση.

Από το αποτέλεσμα γίνεται φανερό ότι το Λαϊκό Κόμμα βγήκε ενισχυμένο σε ψήφους, ποσοστά και έδρες, αν και μακριά από την αυτοδυναμία των 176 εδρών, έχοντας το μεγαλύτερο μερίδιο στον εγκλωβισμό των εργαζομένων στην αστική διαχείριση. Τόσο οι ευρύτερες διεργασίες που φουντώνουν στην ΕΕ, μετά το βρετανικό δημοψήφισμα, όσο και ο εκφοβισμός για τη μη συγκρότηση κυβέρνησης μετά από 6 μήνες, συνέβαλαν σε αυτήν τη συντηρητική υπεροχή. Οι Σοσιαλιστές, αν και «έσωσαν» τη δεύτερη θέση, είχαν σημαντικές απώλειες.

Το αποτέλεσμα της νέας σοσιαλδημοκρατίας «Ενωμένοι Μπορούμε» και των σύμμαχων σχημάτων σκόρπισε κατήφεια στα στελέχη του, με πρώτο τον Πάμπλο Ιγκλέσιας, καθώς και τους συμμάχους τους, όπως στον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα (πανηγύριζαν με τις δημοσκοπήσεις), αφού είχε απώλεια 1.090.030 ψήφων. Είναι φανερό ότι το εγχείρημα της «εναλλακτικής» στην κρίση και της «αναγέννησης της ΕΕ», μετά την εμπειρία της «αριστερής κυβέρνησης» του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα έχει φθαρεί, χωρίς να σημαίνει ότι η νέα σοσιαλδημοκρατία θα σταματήσει την επιχείρηση χειραγώγησης του λαού.

Τώρα θα ξεκινήσει νέος γύρος παζαριών για το σχηματισμό κυβέρνησης, με τον Ραχόι να επιχειρεί να διαμορφώσει συμμαχίες για τον ορισμό του ως πρωθυπουργού, κυρίως με τους «Πολίτες» του Αλμπερτ Ριβέρα και κάποια εθνικιστικά κόμματα. Ο «σοσιαλιστής» Πέδρο Σάντσεθ, που έχει εσωκομματική γκρίνια, δηλώνει ότι δεν θα στηρίξει κυβέρνηση υπό τον Ραχόι, ενώ ο Ιγκλέσιας, επίσης με γκρίνιες, αναμένει συλλογικές αποφάσεις. Η διαδικασία προβλέπει αρχική ψηφοφορία στη Βουλή με απόλυτη πλειοψηφία, ενώ στη συνέχεια, αν κάποιοι απέχουν, με σχετική πλειοψηφία για κυβέρνηση μειοψηφίας.

Τη δική του μάχη, με τις μικρές δυνάμεις του, έδωσε το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας, που πήρε 26.553 ψήφους. Κάλεσε το λαό, τους εργάτες και τα εκμεταλλευόμενα στρώματα να απεγκλωβιστούν από τα διλήμματα των αστών και τα μείγματα διαχείρισης και να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, για τη δική τους εξουσία.