Ο πρωθυπουργός παραπονέθηκε για το ερώτημα που του τέθηκε από το «Ρ» στη συνέντευξη Τύπου: «Εσείς προσπαθείτε τώρα να γελοιοποιήσετε αυτή την προσπάθεια», διαμαρτυρήθηκε, σχολιάζοντας την ερώτηση.

Κι όμως, η απορία είναι εύλογη: Αραγε, ο πρωθυπουργός, αν του έδιναν μια «αύξηση» της τάξης των 5.000 δραχμών μηνιαίως - ήτοι 166 δραχμές την ημέρα (!) - όπως αυτός εξήγγειλε για τους συνταξιούχους του ΙΚΑ και του ΟΓΑ, θα ήταν ικανοποιημένος; Αυτό ήταν το ερώτημα που του τέθηκε. Αυτές, οι 170 δραχμές (σκάρτες), είναι η «ανταπόδοση» στο λαό για τις θυσίες που υφίσταται λόγω ΟΝΕ, προ και μετά ένταξης;

Στη μακροσκελή του απάντηση, ο πρωθυπουργός επανέλαβε τη γνωστή θεωρία, που θέλει τους (κυβερνητικούς και μόνο) αριθμούς να ευημερούν. Για να αποδείξει, δε, ότι η «κυβερνητική προσπάθεια», όπως τη χαρακτήρισε, είναι «φιλολαϊκή», προέβη σε κάτι επιπλέον: Εταξε ότι στο μέλλον και μέχρι το 2004 ένας συνταξιούχος του ΟΓΑ θα παίρνει το ...αστρονομικό ποσόν των 60, 63, 64, 65, 66 χιλιάδων δραχμών («δεν ξέρω ακριβώς πόσο θα είναι τότε», είπε ο κ. Σημίτης)...

Κατόπιν αυτής της τοποθέτησης, είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός έδωσε ο ίδιος την απάντηση στο δικό του σχόλιο περί «προσπάθειας γελοιοποίησης» της κυβερνητικής πολιτικής. Οταν το μόνο που έχει να «υποσχεθεί» ο Κ. Σημίτης στους σημερινούς και αυριανούς συνταξιούχους είναι ότι για τρία (τουλάχιστον) ακόμα χρόνια το μόνο που έχουν να περιμένουν είναι ένα «μπαξίσι» του ενός ή των δυο πεντοχίλιαρων, τότε δεν υπάρχουν περιθώρια για «γέλια». Με τέτοιες εξαγγελίες, η «σοβαρότητα» της «κοινωνικά ευαίσθητης» κυβερνητικής πολιτικής αναδεικνύεται από μόνη της και, επομένως, είναι περιττή κάθε δική μας προσπάθεια να σκιάσουμε αυτήν τη «σοβαρότητα»...