«Μία από τις προτεινόμενες λύσεις είναι η συμμετοχή της Τουρκίας στο Φόρουμ για το Φυσικό Αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, από το οποίο είναι αποκλεισμένη, λόγω της διαφωνίας της με την Κύπρο», σημείωνε τις προάλλες το «Bloomberg», παραθέτοντας διάφορους τρόπους με τους οποίους η ΕΕ θα μπορούσε να παρέμβει για την αποκλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά και το γερμανικό ινστιτούτο «Bruegel» υποστήριζε πριν από λίγες μέρες ότι μια «τουρκική συμμετοχή» σ' αυτό το Φόρουμ «θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε διμερείς διαπραγματεύσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας και συμβιβασμούς σχετικά με τις αντικρουόμενες αξιώσεις τους». Μ' αυτά και με τ' άλλα λοιπόν, μεγαλώνει η γκάμα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των άλλων «σχημάτων συνεργασίας» του κεφαλαίου, που προσφέρονται ως «πλατφόρμα συνεννόησης» ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, με βάση - τι άλλο; - την Ενέργεια. Αυτό είναι άλλωστε και το επίδικο της συνεκμετάλλευσης, που «σιγοψήνεται» στο παρασκήνιο. Αν κάτι επιβεβαιώνεται πάντως, είναι ότι όλα αυτά τα τριμερή και πολυμερή σχήματα που στήνονται στην περιοχή με ευρωατλαντική σφραγίδα, έχουν ρόλο και αποστολή να ανοίξουν νέα κερδοφόρα πεδία δράσης για τα μονοπώλια, να αποτελέσουν «πλατφόρμες» αξιοποίησης και διαμοιρασμού του πλούτου της περιοχής, «χωρίς αποκλεισμούς», όπως τονιζόταν από την ίδρυση ακόμα του Φόρουμ για το φυσικό αέριο, που έχει έδρα στην Αίγυπτο. Εξ ου και οι προτάσεις να αποτελέσουν αυτοί οι οργανισμοί «πεδίο διαλόγου» ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, με επώδυνους και επικίνδυνους για το λαό συμβιβασμούς.