Την ενίσχυση των αντιδραστικών διατάξεων του κατάπτυστου νόμου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, τον οποίο ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση της ΝΔ, προβλέπει το Προεδρικό Διάταγμα που εκδόθηκε χτες σχετικά με τη «Ρύθμιση δημοσίων υπαιθρίων συναθροίσεων».

Παρά τη διακήρυξη ότι σκοπός είναι «η ρύθμιση ειδικότερων θεμάτων, η περαιτέρω εξειδίκευση των κανόνων και διαδικασιών και γενικά η διευθέτηση των απαραίτητων λεπτομερειών» για την εφαρμογή του κατάπτυστου νόμου, οι διατάξεις που περιλαμβάνονται ενισχύουν παραπέρα όσα προβλέπονται στο άθλιο νομοθέτημα, τις δυνατότητες των κατασταλτικών μηχανισμών να περιορίζουν και να απαγορεύουν κατά το δοκούν το δικαίωμα στη διαδήλωση.

Μεταξύ άλλων στο ΠΔ προβλέπεται η δυνατότητα να απαγορεύονται μέχρι και τελευταία στιγμή οι συγκεντρώσεις, αφού «η απόφαση απαγόρευσης ή επιβολής περιορισμών σε επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση κοινοποιείται στον οργανωτή δώδεκα (12) τουλάχιστον ώρες πριν από την πραγματοποίησή της» (αρ. 7, παρ. 2), ενώ διευρύνονται τα κάθε είδους προσχήματα που μπορούν να αξιοποιούνται για την απαγόρευση, όπως όταν «απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής σε ορισμένη περιοχή, η οποία θεωρείται ότι συντελείται ιδίως όταν εξαιτίας της συνάθροισης απειλείται η κοινή ειρήνη ή τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η ασφάλεια των συγκοινωνιών ή η λειτουργία υποδομών ζωτικής σημασίας ή άλλων κοινωφελών εγκαταστάσεων ή παρακωλύεται σημαντικά ο εφοδιασμός της χώρας ή μιας περιοχής με αγαθά πρώτης ανάγκης όπως υγειονομικό υλικό, φάρμακα, καύσιμα, κ.λπ.» (αρ. 8, παρ. 1β). Διατάξεις δηλαδή που μπορούν να περιλαμβάνουν τα πάντα, ενώ επιβεβαιώνουν πως ραχοκοκαλιά της προσπάθειας να μπουν στο «γύψο» οι διαδηλώσεις είναι τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της «αγοράς».

Παράλληλα ενισχύονται παραπέρα οι αρμοδιότητες του λεγόμενου «διαμεσολαβητή» εκ μέρους των κατασταλτικών μηχανισμών, με τις διατάξεις να προβλέπουν μέχρι και ότι διαμεσολαβεί για «την επίλυση τυχόν παρεξηγήσεων ή την αποκλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ των συμμετεχόντων» (!) σε μια συγκέντρωση (αρ. 6, παρ. 2β), ενώ και οι διατάξεις για τα «μέσα επιβολής των περιορισμών» παραπέμπουν στις πραγματικές προθέσεις της απαγόρευσης, προβλέποντας κιγκλιδώματα, μεταλλικούς φραγμούς, φραγμούς οχημάτων και «άλλα πρόσφορα μέσα».

Τις πιο μαύρες εποχές θυμίζουν και όσα προβλέπονται σχετικά με τον λεγόμενο «οργανωτή της δημόσιας υπαίθριας συνάντησης», που λίγο πολύ αναλαμβάνει τον... αντ' αυτού των αστυνομικών αρχών, με τις διατάξεις να αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» κάθε είδους προβοκάτσιας και προσπάθειας να τυλιχτούν συνδικαλιστές - αγωνιστές σε μια κόλλα χαρτί.

Στο μεταξύ, αντισυνταγματική έκρινε ο Αρειος Πάγος την υποχρεωτική γνώμη του εισαγγελέα ως προϋπόθεση για την απόφαση διάλυσης της συγκέντρωσης.

Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Δημ. Παπαγεωργίου, σε γνωμοδότησή του προς τους εισαγγελείς όλης της χώρας προτείνει μετατροπή ή «θεραπεία» της σχετικής διάταξης, σημειώνοντας πως η σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα, που κρίνεται αναγκαία από το νόμο για την απόφαση της αστυνομικής ή λιμενικής αρχής περί της διάλυσης της συνάθροισης, «συνιστά άσκηση διοικητικών καθηκόντων μη επιτρεπόμενη από το άρθρο 89 του Συντάγματος».