Μεταξύ των πιθανών μέτρων, με βάση «διαρροές» και δημόσιες τοποθετήσεις, περιλαμβάνονται η ενδεχόμενη παραπέρα μείωση του ωραρίου στην εστίαση, η χρονική αύξηση της βραδινής απαγόρευσης κυκλοφορίας, η υποχρεωτική χρήση μάσκας σε όλη τη χώρα, η επιβολή επιπλέον περιορισμών στις μετακινήσεις μεταξύ νομών κ.ά.
Σε κάθε περίπτωση, ούτε κουβέντα για ουσιαστικά μέτρα για τους μεγάλους χώρους δουλειάς που έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης, για την επικίνδυνη κατάσταση στα ΜΜΜ, για τα σχολεία, τις κλειστές δομές, τα γηροκομεία κ.ο.κ.
«Η πίεση την οποία δέχεται το Σύστημα Υγείας είναι η μεγαλύτερη από ποτέ και πρέπει (...) να λάβουμε ξανά και πιο έγκαιρα αυστηρότερα μέτρα, ώστε να προλάβουμε τα χειρότερα, να σώσουμε ανθρώπινες ζωές και να μειώσουμε την πίεση η οποία ασκείται στο Σύστημα Υγείας», ανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης.
Βέβαια, εδώ και 8 μήνες που η πανδημία «τρέχει» - και ενώ όπως ομολογήθηκε στην τελευταία κυβερνητική ενημέρωση «είναι σαφώς χειρότερα στο δεύτερο κύμα (...) το περιμέναμε, γιατί έτσι ακριβώς κινούνται οι πανδημίες» - η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για την ουσιαστική θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας: Αντί να προχωρήσει σε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, σε μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων στα δημόσια νοσοκομεία, σε επίταξη του ιδιωτικού τομέα, έκανε περιορισμένες προσλήψεις συμβασιούχων με ημερομηνία λήξης (ενώ υπάρχουν 30.000 οργανικά κενά), απογείωσε τις μετακινήσεις προσωπικού για προσωρινά «μπαλώματα» που ανοίγουν τρύπες αλλού, μετέτρεψε και ξαναμετατρέπει το δημόσιο σύστημα Υγείας σε «σύστημα της μιας νόσου», σε βάρος της αντιμετώπισης άλλων σοβαρών ασθενειών, δίνει συνεχώς νέα «δωράκια» στους κλινικάρχες του ιδιωτικού τομέα...
Προκλητικά επανέλαβε ο πρωθυπουργός ότι συστατικό της επιτυχίας θα είναι «από τη μία η κρατική μέριμνα, από την άλλη η συνειδητή ατομική ευθύνη». Η... «κρατική μέριμνα», βέβαια, έχει σαν μόνιμο «κόφτη» και μέσα στην πανδημία τις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή την περιφρούρηση των κερδών του κεφαλαίου, ενώ οι εργαζόμενοι, από την άλλη, καλούνται με «ατομική ευθύνη» να εργάζονται σε χώρους δουλειάς χωρίς τα αναγκαία μέτρα προστασίας, να πηγαινοέρχονται στη δουλειά... με τα πόδια, γιατί «είναι αδύνατο αυτήν την στιγμή να επενδύσουμε σε περισσότερη και μεγαλύτερη άνεση στα μέσα μεταφοράς» (όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά την Τρίτη στην κυβερνητική ενημέρωση), να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, γιατί η κυβέρνηση δεν εξασφάλισε την ασφαλή λειτουργία των σχολείων που πηγαίνουν τα παιδιά τους κ.ο.κ.