Σύντροφοι, πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά. Συμφωνώ με τις θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριό μας. Συμπυκνώνουν την πείρα, τα βήματα αλλά και τις όποιες καθυστερήσεις του Κόμματος σε μερικά κρίσιμα ζητήματα, όπως καταγράφονται στα τρία κείμενα. Και αυτό σύντροφοι με τις όποιες γνώσεις - μορφωτικό επίπεδο, που διαθέτω ή και τις ελλείψεις που με χαρακτηρίζουν επί αρκετών επ' αυτών, βλέπε οικονομικών κ.λπ. Είναι και αυτό απόρροια της τεράστιας βεντάλιας ζητημάτων που έχουμε ανοίξει και που με την πανδημία δυσκολεύει αρκετά τις όποιες διαδικασίες αρχίζοντας από τις προσυνεδριακές συνεδριάσεις, όπως παραδοσιακά - ας μου επιτραπεί - είχαμε συνηθίσει.

Σίγουρα και το ζήτημα της ηλικίας, καθότι ήδη δυσκολεύει στην αποκρυστάλλωση και τελική αποτύπωση του παρόντος.

Βέβαια, εδώ και η διαφορά μας μ' αυτούς που συνήθως αναφέρονται «οι του δημοκρατικού τόξου» τρομάρα τους, τους έφαγε βλέπετε η δημοκρατία, αυτό το παραδοσιακό και παρασκηνιακό αλισβερίσι που δίνει και παίρνει μεταξύ ομάδων και ατόμων, ανάλογα βέβαια με την «προσφορά και ζήτηση» και το «προνόμιο» που τους χαρακτηρίζει στη διάρκεια της όποιας τετραετίας και να μην προβληματίζονται σε ποια πτέρυγα των αστικών κομμάτων της Βουλής θα καταλήγουν, ανάλογα με την περίπτωση.

Βέβαια, ας μην ξεχνάμε ότι κι αυτοί συμμετέχουν στα όποια «συνέδριά» τους, όμως είπαμε ανάλογα με την «προσφορά και ζήτηση». Και βέβαια, με το τι σχεδιάζουν την επομένη.

Σίγουρα, λοιπόν, ο διαχωρισμός της προσυνεδριακής ύλης στα τρία κείμενα και τα 147 κεφάλαια είναι ένα σημαντικό βήμα που διευκολύνει την ανάγνωση, αλλά κυρίως την ίδια τη μελέτη, όπου το κάθε κεφάλαιο γίνεται σημείο αναφοράς για το όποιο θέμα, αλλά και ο κάθε αναγνώστης διευκολύνεται αρκετά για τον όποιο σχολιασμό ή παρατήρηση κ.λπ. Αντιθέτως, ένα μονοκόμματο και μακροσκελές κείμενο δεν βοηθάει στην ανάγνωση, αλλά προπαντός στη μελέτη, πολύ περισσότερο όταν ο αναγνώστης καταναλώνει αρκετό χρόνο για την όποια λεπτομέρεια που απαιτείται για να συμπληρώσει και αποτυπώσει τη σκέψη του.

Δεν είναι λογοτεχνικού κειμένου η διατύπωση ούτε κάποιας μυθιστορηματικής αφήγησης. Αυτό που νομίζω ότι πετύχαμε φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι να αποτυπώνουμε στη μνήμη μας περισσότερες λεπτομέρειες των κειμένων μας, ακριβώς επειδή έγινε περισσότερος διαχωρισμός των κεφαλαίων και προπαντός παραγράφων. Με άλλα λόγια δεν πελαγοδρομούμε σε πολυσέλιδα κείμενα, αυτό το θεωρώ καινοτομία που κάνει τα όποια κείμενα ευκολοδιάβαστα και πιο κατανοητά στον αναγνώστη.

Και επί τη ευκαιρία να ξανασκεφτούμε το ζήτημα των πολυσέλιδων ανακοινώσεων που κατά καιρούς κυκλοφορούμε, που και κοστίζουν και δεν «αποδίδουν». Ρωτήστε τον καθένα μας που τις διακινεί κατά πόσο διαβάζονται κείμενα τέτοιου μεγέθους. Θα μου πείτε τέτοιες ανακοινώσεις συνήθως δεν είναι για φέιγ - βολάν, αλλά σίγουρα απαιτείται υπομονή και επιμονή και προπαντός η δέουσα προσεκτική μελέτη του κάθε κεφαλαίου, άλλωστε οι της ηλικίας μου - απόμαχοι της δουλειάς - σύντροφοι και μη δεν πάσχουν από έλλειψη χρόνου.

Ευχή μας και ελπίδα μας άλλωστε, πάντα ήταν με το πέρας της διαδικασίας τ' αποτελέσματα - αποφάσεις κ.λπ. να γίνουν οδηγός στην παραπέρα πορεία μας και την ενθάρρυνση όλων μας για τα επόμενα βήματα.

Απόλυτα κατανοητός ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων και εδώ και παντού. Η ερώτησή μου είναι «και πότε δεν ήταν;». Γι' αυτό και η απάντηση των απομάχων της δουλειάς «η αριστουργηματική» καινούργια έκδοση για τα εγγόνια μας «Κι όμως κινείται». Να τη μεταφέρουμε από τα ράφια της ΣΕ στα σπίτια και στις παιδικές βιβλιοθήκες μας, δίπλα στα «κόκκινα αερόστατα», μακριά από τις χωματερές της τηλεόρασης. Αξέχαστοι οι διωκόμενοι γονείς πολλές δεκαετίες πριν στην «πέτρινη εποχή», που φρόντιζαν - εκείνον τον καιρό, που κάθε στιγμή κάτι τους παραμόνευε - να φροντίζουν περισσότερο για το τι θα διαβάσουμε από το πώς και τι θα φάμε. Πώς να μην τους ευγνωμονούμε, αφού το ένα σπάνιζε περισσότερο απ' του άλλου.

Μπορεί, λοιπόν, το διάβασμα - μελέτη να είναι μια συνηθισμένη περίοδος χαλάρωσης για αρκετό κόσμο, για εμάς όμως σύντροφοί μου είναι επιτακτική ανάγκη.

Πολλές φορές π.χ. επισημαίνουμε λειψή αφομοίωση των θέσεων κ.λπ., κ.λπ., χωρίς να εξαιρείται ο υπογράφων - γενικό το κακό - και κάθε φορά καταγγέλλουμε για λήψη μέτρων στις ΚΟΒ και τόσα άλλα. Χρόνια τώρα ανήκω σε εδαφική με τα όποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως συμβαίνει ίσως και σε κάθε άλλη ηλικιακής ή κοινωνική σύνθεσης κ.λπ.

Σίγουρα το ζήτημα του «Ριζοσπάστη» - ΚΟΜΕΠ κυριαρχεί στις συνεδριάσεις σαν κοινό χαρακτηριστικό, κάτι πάντα προς επίλυση.

Μέλη χωρίς την καθημερινή μελέτη του καθοδηγητικού μας οργάνου, σε εποχή που μπορεί να βρίσκεται καθημερινά στην εξώπορτά μας, πριν καν ανοίξουμε τα μάτια μας, πώς θα ανοίξουμε το δικό μας «παράθυρο» στον κόσμο; Πώς θα διώξουμε την πρωινή - και όχι μόνο - θολούρα από το σπίτι μας και κατόπιν να κάνουμε τη σύγκριση με τη «φρεσκάδα» που μπήκε με το καθημερινό φύλλο του Κόμματος!

Ποιος θα μας προστατέψει απ' αυτούς που «πυροβολούν» τις συνειδήσεις μας νύχτα και μέρα, με ομαδικά, συντονισμένα απ' όλες τις κατευθύνσεις, πυρά. Γι' αυτό δεν κάνω καμία διάκριση ημερήσιου ή Σαββατοκύριακου.

Το κάθε φύλλο του είναι καθημερινός καθοδηγητής μας, όργανο ενός Κόμματος που το χαρακτηρίζουν πανανθρώπινες αξίες, που επί πάνω από 100 χρόνια χιλιάδες μέλη προτίμησαν το θάνατο από την απάρνηση των αρχών και ιδανικών που πρεσβεύει.

Χιλιάδες μέλη, εν καιρώ ειρήνης, κρατήθηκαν με τα δόντια στη ζωή παλεύοντας νύχτα - μέρα για να μας αφήσουν αυτήν ακριβώς την «προίκα», όπως ορθώς τελευταία χαρακτηρίστηκε.

Το στοίχημα σύντροφοι πρέπει να κερδηθεί. Τα πάντα για την επιτυχία του.

Καλούς αγώνες σε όλες και όλους.