«Πώς θα ήταν δυνατό να καταργηθεί το 8ωρο σε μια χώρα της ΕΕ; Υπάρχουν σαφείς προβλέψεις στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη». Αυτή είναι μία από τις απαντήσεις - «κασέτα» του υπουργού Εργασίας, για το αντεργατικό νομοσχέδιο της απλήρωτης δουλειάς. Πέρα από το αστείο του πράγματος, αφού είναι γνωστό ότι στην ΕΕ το μόνο που κατοχυρώνεται είναι οι διά νόμου δεκάδες «εξαιρέσεις» και «παρεκκλίσεις» που καταργούν ουσιαστικά το 8ώρο, μια από τις πρόσφατες συνεντεύξεις του υπουργού είναι χαρακτηριστική για το τι σημαίνει «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές». Κάθε του απάντηση και μια παραδοχή ότι η εργασιακή ζούγκλα έχει τη σφραγίδα της ΕΕ. Θυμίζει για παράδειγμα ότι «στις 20/6/2019 όλα τα κράτη της ΕΕ υπέγραψαν την Οδηγία 1158, η οποία εισάγει τη λογική των ατομικών συμβάσεων», μια Οδηγία που υιοθετήθηκε και από την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Για τους περιορισμούς στη συνδικαλιστική δράση, σημειώνει ότι «δεν έχουμε δικές μας πατέντες. Φέρνουμε ρυθμίσεις οι οποίες ισχύουν σε όλη σχεδόν την ΕΕ». Ενώ, για τη διευκόλυνση στις απολύσεις συνδικαλιστών, λέει ότι «εφαρμόζουμε το σύστημα που ισχύει στη Γαλλία και στην Ισπανία. Είναι τρελοί οι Γάλλοι και οι Ισπανοί;». Μέσα από κάτι τέτοιες ατάκες εξηγείται και ο τίτλος της συνέντευξης: «Αλλο απεργία και άλλο παρανομία», αφού είναι γνωστό ότι μια από τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» είναι και η παρεμπόδιση μέχρι απαγόρευση της απεργιακής κινητοποίησης, η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Τα παραπάνω έχουν ξεχωριστή αξία για τους εργαζόμενους. Ειδικά όταν βλέπουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να τσακώνονται για το ποιος εφαρμόζει και ποιος «παραβιάζει» τα (αντεργατικά) ευρωενωσιακά «κεκτημένα», που και οι δυο φυλάνε κάτω από το μαξιλάρι τους.