Με τις Θέσεις της ΚΕ συμφωνώ. Εκφράζω τις επιφυλάξεις μου ως προς την έκταση των τριών κειμένων, που θα μπορούσαν να είναι συντομότερα. Ζητούμενο είναι να διαβαστούν από πλατιά λαϊκά στρώματα - που δεν είναι εξοικειωμένα με το διάβασμα εκτεταμένων κειμένων - για να είναι ουσιαστική και μαζική η συμμετοχή στον δημόσιο διάλογο. Πρόσθετη δυσκολία αποτελούν οι συνθήκες που δημιουργεί η πανδημία και οι οποίες εμποδίζουν τις μαζικές ενημερωτικές μαζώξεις.

Η υποχώρηση του λαϊκού κινήματος

Στη χώρα μας, αλλά και παγκόσμια, έχει άμεση σχέση με την υποχώρηση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, για το πισωγύρισμα του οποίου τρομακτική βαρύτητα είχε η αντεπαναστατική ανατροπή στην ΕΣΣΔ, που έσπειρε την απογοήτευση και την ηττοπάθεια σε μεγάλη μερίδα των εργατών.

Μια διδακτική πλευρά της αντεπαναστατικής ανατροπής είναι ότι εκεί που απέτυχαν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Αντάντ και των ναζιστών, πέτυχε το φαρμακερό κεντρί του οπορτουνισμού.

Χρειάζεται επομένως διαρκής ιδεολογική επαγρύπνηση απέναντι σε συντηρητικές απόψεις με μαρξιστική μεταμφίεση, που πέτυχαν να μπολιάσουν πολλά ΚΚ παγκόσμια και να τα διαλύσουν.

Το ΚΚΕ μπόρεσε να σταθεί όρθιο στην αντεπαναστατική θύελλα και τραβά ακλόνητο το δρόμο της επαναστατικής πάλης. Είναι αξιόλογες οι πρωτοβουλίες για τη διεθνή κομμουνιστική ανασυγκρότηση και τον συντονισμό δράσης των ΚΚ.

Απόλυτα σωστή η Θέση 23 του Β' κειμένου, που βάζει τους απολύτως απαραίτητους όρους για την ενότητα του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος.

Επίπεδο ζωής και ανθρώπινα δικαιώματα στον καπιταλισμό

Στο υπέροχο βιβλίο «Φασισμός και κοινωνική επανάσταση» διαβάζουμε (σελ. 51, 52) τις απόψεις ενός μεγιστάνα των τραστ, του λόρδου Λεβέρχιουμ, ο οποίος διαπιστώνει με στοιχεία του 1918 ότι «με τα μέσα που διαθέτει σήμερα η επιστήμη, θα μπορούσαμε να καλύψουμε τις ανάγκες όλου του πληθυσμού για σίτιση, στέγαση και ένδυση, αν ο κάθε ικανός για εργασία δούλευε μία ώρα τη βδομάδα».

Δεκαπέντε χρόνια μετά, ο αστός μηχανικός Χότζον αποδείκνυε με στοιχεία ότι «η παραγωγικότητα της εργασίας είχε διπλασιαστεί, άρα με μία ώρα δουλειάς την εβδομάδα δεν θα εξασφαλιζόταν απλά ένα στοιχειώδες επίπεδο ζωής, αλλά θα υπήρχε αφθονία!».

Αν αυτά ομολογούνται από τους ίδιους τους καπιταλιστές, τι απαντούν οι «σοφοί» επιστήμονες - συμβουλάτορες της κάθε αστικής εξουσίας και των εργατοπατέρων σε καυτά ερωτήματα όπως:

Σήμερα με την ασύλληπτη ανάπτυξη των μέσων παραγωγής, πώς γίνεται μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων να βιώνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση;

Πώς γίνεται με τέτοιο τεράστιο πλούτο που παράγεται παγκόσμια, να πεθαίνει ένα παιδί κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα από έλλειψη τροφής, καθαρού νερού και στοιχειωδών φαρμάκων;

Ποια «κοσμογονία» ζουν οι λαοί ακόμα και των μητροπόλεων του καπιταλισμού;

Στις ΗΠΑ πάνω από 47 εκατομμύρια πολίτες είναι ανασφάλιστοι και πάνω από 18.000 πεθαίνουν κάθε χρόνο για τον ίδιο λόγο.

Με αφορμή τα κρούσματα παιδεραστίας στην Ελλάδα, να υπογραμμίσω και κάτι που το μάθαμε καθυστερημένα:

Στο Δυτικό Βερολίνο για πάνω από 30 χρόνια το κράτος παρέδιδε άστεγα και ορφανά παιδιά σε παιδόφιλους, οι οποίοι μάλιστα λάμβαναν και δημόσιο χρήμα σαν επίδομα ανατροφής! Τα αδικήματα αυτά παραγράφηκαν (βλ. πείραμα Κέντλερ, «Ναυτεμπορική» 18/6/2020)!

Την ίδια περίοδο η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα οργίαζε σε βάρος των κομμουνιστών του Ανατολικού Βερολίνου, που ...«καταπατούσαν» τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η μητρική σχέση που έχει ο καπιταλισμός με τον φασισμό δεν είναι κάτι καινούργιο.

Ας μην ξεχνάμε ότι εκατοντάδες ναζιστές εγκληματίες πολέμου όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά αξιοποιήθηκαν σε τομείς της οικονομίας και επάνδρωσαν το ΝΑΤΟ.

Η στάση των ελληνικών αστικών κομμάτων στη δίκη της Χρυσής Αυγής είναι αποκαλυπτική:

Ο ψάλτης του καπιταλισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ανοχή της ΝΔ, άλλαξε λίγο πριν τις εκλογές τον ποινικό κώδικα για να πέσουν στα μαλακά οι ναζιστές ηγέτες. Κωλυσιέργησαν τη διεξαγωγή της δίκης για πέντε χρόνια, ενώ π.χ. η δίκη της Νυρεμβέργης διήρκεσε περίπου ένα χρόνο. Σε λίγα χρόνια θα αποφυλακιστούν και θα ζητήσουν ξανά την ψήφο του ελληνικού λαού. Το σύστημα χρειάζεται μια «σοβαρή» Χρυσή Αυγή, έστω με άλλο όνομα. Η αστική δημοκρατία ξέρει να στηρίζει όσους την υπηρετούν.

Θρησκεία και λαϊκό κίνημα

Για τον Λένιν ήταν καθαρό πως:

«Οι προλετάριοι πρέπει να παλεύουν για την εξάλειψη της οικονομικής δουλείας, που είναι η αληθινή πηγή της θρησκευτικής αποβλάκωσης της ανθρωπότητας» («Σοσιαλισμός και Θρησκεία»).

«Ολες οι τάξεις που καταπιέζουν, για να περιφρουρήσουν την κυριαρχία τους έχουν ανάγκη από δύο κοινωνικά λειτουργήματα:

Το λειτούργημα του δήμιου

Το λειτούργημα του παπά» («Η χρεοκοπία της Β' Διεθνούς»).

Ολα τα παραπάνω με εκφράζουν απόλυτα. Θεωρώ ότι απέναντι στην ηγεσία του ντόπιου ιερατείου η κριτική μας είναι αρκετά χαλαρή. Είναι εγκληματική η στάση κάποιων ιεραρχών, που εν μέσω πανδημίας καλούν τον λαό σε ανυπακοή στα πορίσματα της ιατρικής επιστήμης και παραπλανούν τον κόσμο ότι φάρμακο είναι ο αγιασμός, η μετάληψη, η μετάνοια. Πρέπει να είμαστε αμείλικτοι σε όσους καπηλεύονται το θρησκευτικό πιστεύω των λαϊκών στρωμάτων για να κερδοσκοπήσουν πολιτικά. Παράδειγμα η εφημερίδα «Αυγή», που στις 16/1/2016 μας «διαφώτισε» ότι «η αρχαιότερη πρώτη φορά Αριστερά στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι το κατά Λουκά Ευαγγέλιο»!

Επειδή μεγάλος εχθρός του λαού είναι η άγνοια και η παραπληροφόρηση, νομίζω ότι πρέπει να αντιπαλεύουμε ανοιχτά θεολογικές απόψεις που έχουν άμεσο αντίκτυπο στη δουλειά των ταξικών δυνάμεων μέσα στο λαϊκό κίνημα, όπως π.χ.:

«...ο άνθρωπος να υποτάσσεται στις επίγειες εξουσίες...»

«...κάθε εξουσία προέρχεται από τον Θεό...»

«...όποιος απειλεί την εξουσία εναντιώνεται στον Θεό (...) και θα λάβει την πρέπουσα τιμωρία» (επιστολή Παύλου προς Ρωμαίους, Κεφ. 13, εδ. 1, 2)

«...οι δούλοι να υποτάσσονται στους αφέντες, όχι μόνο στους καλούς, αλλά και στους δύστροπους...» (επιστολή Παύλου προς Α' Πέτρο, κεφ. 2, εδ. 18)

Τέτοιες σκοταδιστικές θεολογικές απόψεις φρενάρουν τις λαϊκές αντιδράσεις και φανερώνουν ότι σε όλες τις εκμεταλλευτικές κοινωνίες «σκιάχτρα στέκονται οι θεοί / κι αφέντη έχουνε φάτσα...» (Γ. Ρίτσου, «Επιτάφιος»).