Συμφωνώ με τις Θέσεις της ΚΕ και πιστεύω πως παρά τα θετικά βήματα που μετρήσαμε από το 20ό Συνέδριο έως σήμερα και το ανέβασμα του επιπέδου σε μορφές παρέμβασης, οργάνωσης αγώνων, προπαγάνδας και πολιτικών αγώνων, φωτίζει πλευρές αδύναμες που πρέπει να βελτιώσουμε σε όλα τα καθοδηγητικά επίπεδα, αλλά και δυνατότητες που ξεδιπλώνονται μέσα στη νέα και δύσκολη φάση όπου βρισκόμαστε.

Η επαναστατική στρατηγική του ΚΚΕ προϋποθέτει την ύπαρξη και την πρωτοπόρα δράση ισχυρών Οργανώσεων του ΚΚΕ.

Ισχυρές Οργανώσεις του ΚΚΕ μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δεν μπορούν να υπάρξουν και να αντέξουν χωρίς την κατανόηση της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος και την ανάγκη ανατροπής του.

Ισχυρές Οργανώσεις σημαίνει γνώση των νομοτελειών της πραγματικότητας, ώστε να χρησιμοποιούνται αυτές οι γνώσεις στην πρακτική δράση της ζωής.

Η πάλη ανάμεσα στις δυνάμεις του σοσιαλισμού και του καπιταλισμού δεν είναι μόνο πάλη οικονομική και πολιτική, είναι και πάλη ιδεολογική.

Είναι ξεκάθαρο πως για να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε, χρειάζεται πολύ ισχυρή ιδεολογική και πολιτική θωράκιση πρώτα και κύρια των μελών μας, του κάθε συντρόφου ξεχωριστά, με συγκεκριμένο σχέδιο, αποφασιστικότητα και απαιτητικότητα, αλλά και του συνόλου της κάθε Οργάνωσης και του περίγυρού της.

Η πίστη στις ιδέες μας, το πείσμα, η αντοχή και η συμφωνία δεν φτάνουν από μόνα τους σε αυτές τις συνθήκες ώστε να προχωρήσουν κρίσιμα καθήκοντα για τη διάδοση της πολιτικής μας, δεν φτάνουν για να διεισδύσουμε σε λαϊκές μάζες και να μπολιάσουμε την ιδεολογία μας σε χώρους στρατηγικής σημασίας στον χώρο ευθύνης της κάθε Οργάνωσης.

Το ότι εμείς το θέλουμε και το ότι ένας κόσμος αγανακτεί δεν φτάνει από μόνο του για να συσπειρώσουμε περισσότερο κόσμο στο πλάι μας.

Χρέος μας λοιπόν, το επόμενο διάστημα, να γίνουμε πιο ικανοί, πιο μαχητικοί, πιο αποτελεσματικοί στην παρέμβασή μας, αναδεικνύοντας τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος. Προβάλλοντας με επιχειρήματα τις θέσεις μας για το σήμερα και το αύριο.

Χρειάζεται εμπιστοσύνη στον περίγυρό μας. Με συχνή επαφή και σωστή καθοδήγηση από εμάς, που θα περιλαμβάνει σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος. Ετσι, ανάλογα με τον χώρο ευθύνης θα λύνονται ζητήματα, απορίες, μπερδεμένες σκέψεις σε συντρόφους και οπαδούς.

Η ιδεολογικοπολιτική κατάρτιση των στελεχών αποτελεί βασικό όρο για να υπάρχει αφύπνιση στη δράση και να ξεφύγουμε από αδυναμίες, καθηκοντολογία και μια δουλειά ρουτίνας.

Χρειάζεται με επιμονή και σταθερότητα, χωρίς ανυπομονησία, να δουλεύουμε με βάση τις αποφάσεις μας.

Γι' αυτό η ιδεολογική θωράκιση πρώτα και κύρια των καθοδηγητικών Οργάνων να μη θεωρείται ένα οποιοδήποτε καθήκον, αλλά αυτό που βάζει τα θεμέλια της επαναστατικής ιδεολογίας στους χώρους ευθύνης μας, στη γειτονιά, στον τόπο δουλειάς.

Η σωστή μέθοδος γνώσης της θεωρίας μας δεν είναι ένα άθροισμα τεχνικών και εμπειρισμού.

Η μη κατανόηση βασικών νομοτελειών του καπιταλισμού, που προκύπτει από τη μη εμβάθυνση πάνω στους κλασικούς μας, στα ντοκουμέντα και τις αποφάσεις του Κόμματος, δημιουργεί δυσκολίες στην ολόπλευρη καθοδήγηση, δεν βοηθάει στο να συνδεθεί η θεωρία συνδέοντας τα πολιτικά καθήκοντα με την καθημερινή πράξη, να γίνεται συζήτηση μέσα στα Οργανα και τις ΚΟΒ και αντίστοιχα με τον περίγυρο, έχοντας την ικανότητα να εκλαϊκεύουμε χωρίς να κάνουμε όμως εκπτώσεις.

Δεν βοηθάει στο να βγαίνουν συμπεράσματα με μετρήσιμους δείκτες μετά από κάθε άνοιγμα, και αυτό πολλές φορές οδηγεί τις προσπάθειές μας στο μεροδούλι - μεροφάι.

Χρειάζεται απαίτηση για ποσότητα δουλειάς αλλά κυρίως ποιότητα που θα μας αφήνει έδαφος και παρακαταθήκη για την επίτευξη επιμέρους στόχων που θα υπηρετούν τον κεντρικό μας σχεδιασμό και τον τελικό μας στόχο,την ανατροπή αυτού του συστήματος.

Απαιτείται καλή διαχείριση του χρόνου, με αποδοτικές συνεργασίες που να στοχεύουν στο κύριο κάθε φορά, συνεδριάσεις που να καταλήγουν με ξεκάθαρο στόχο τι έχει να παλέψει η κάθε ΚΟΒ, τι έχει να κάνει ο κάθε σύντροφος ώστε να μένει χρόνος για δουλειά στις μάζες.

Υπάρχουν ζητήματα που μέσα στην πραγματικότητα της ζωής δυσκολεύουν και την εσωκομματική λειτουργία.

Η καλή λειτουργία των ΚΟΒ βοηθάει στο να αξιοποιείται ο κάθε σύντροφος με βάση τις δυνατότητές του στον χώρο ευθύνης του.

Ιδεολογική θωράκιση και καθοδήγηση δεν σημαίνει να κλεινόμαστε στα γραφεία και να αναλύουμε. Σημαίνει να δίνονται κατευθύνσεις και βοήθεια που να βασίζονται στη ζωή της κάθε ΚΟΒ και του κάθε συντρόφου. Σημαίνει κατανόηση, σχέδιο, εμπιστοσύνη, απαιτητικότητα και δράση.

Ιδεολογικό ατσάλωμα σημαίνει δουλειά με τις μάζες. Η καθοδήγηση δεν έχει να κάνει μόνο με τους συντρόφους μας αλλά και με τον περίγυρο μιας ΚΟΒ, αλλού περισσότεροι, αλλού λιγότεροι είναι κομμάτι της εργατικής τάξης που θέλουμε να επηρεάσουμε, εμπνεύσουμε, οργανώσουμε και καθοδηγήσουμε.

Δουλειά με ανθρώπους που για πρώτη φορά μας ακούνε, μας προσεγγίζουν, που κουβαλάνε διάφορα ιδεολογήματα, δουλειά με ανθρώπους που για πρώτη φορά μπαίνουν στη δράση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δουλειά στους χώρους ευθύνης μας και στους τόπους δουλειάς.

Χρειάζεται να δείξουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στους φίλους και οπαδούς, να τους χρεώσουμε δουλειά και ας κάνουν και «ατσαλιές».

Εκεί ατσαλώνεται ο κομμουνιστής. Πάνω στη διαπάλη, στην κόντρα, εκεί που πρέπει να έχει την τέχνη αλλά κυρίως να έχει κατακτήσει τη γνώση πάνω στη θεωρία μας για να μπορέσει να πείσει, να εμπνεύσει να αντικρούσει την εργοδοσία, τον οπορτουνισμό.

Πέρα από τις κεντρικές γενικές κατευθύνσεις, η καλύτερη ανταλλαγή πείρας μέσα στις ΤΕ με παραδείγματα από διάφορες δράσεις των Οργανώσεων, από επιτυχίες αλλά και από λάθη, χωρίς γενικεύσεις (ούτως ή άλλως κάθε περιοχή έχει τη δική της κοινωνικοταξική δομή), βοηθάει μερικές φορές στο ξεπέρασμα δυσκολιών, μπορεί να πάρει δύναμη ο σύντροφος καθοδηγητής από τη διπλανή Οργάνωση, να προβληματιστεί αλλά κυρίως να έχει εικόνα του συνολικού σχεδιασμού και να μην κλείνεται στον μικρόκοσμο της περιοχής του, που αυτό ορισμένες φορές οδηγεί στο να μη βγαίνουν αντικειμενικά συμπεράσματα.

Υπάρχει συσσωρευμένη πείρα στο Κόμμα αλλά και όλα τα όπλα, Πρόγραμμα - Καταστατικό, ντοκουμέντα και αποφάσεις ώστε να ξεπεραστούν δυσκολίες και αδυναμίες και σε αυτές τις συνθήκες να μετρήσουμε βήματα στη μαχητικοποίηση των μελών μας και των στελεχών μας.

Εχουμε ευθύνη να γίνουμε πιο διεισδυτικοί σε ευρύτερες μάζες για τη δυνατότερη συσπείρωση γύρω από το Κόμμα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει εάν όλη μας η προσπάθεια δεν περνάει μέσα από τα ντοκουμέντα μας, τις αποφάσεις μας, τον «Ριζοσπάστη», την προσωπική αλλά και συνολική ιδεολογική κατάρτιση και θωράκιση μελών και στελεχών που θα έχουν την ικανότητα να αντεπεξέλθουν σε όλες τις συνθήκες.

Ακόμη μεγαλύτερη μέριμνα για όλα τα παραπάνω χρειάζεται να δείξουμε στη νεολαία και στα κομματικά μέλη που είναι χρεωμένα στην ΚΝΕ, καθώς πολλές φορές τους αφήνουμε στον «εμπειρισμό», χωρίς να τους καθοδηγούμε ουσιαστικά και έτσι να μη δένεται ο σχεδιασμός της ΚΟΒ με την ΟΒ.

Η ισχυροποίηση του Κόμματος δεν μπορεί να γίνει δίχως τις νέες ηλικίες με κοινωνικοταξικά κριτήρια, δεν μπορεί να γίνει δίχως την ανάδειξη νέων στελεχών από την ΚΝΕ.