Βασικό καθήκον, όπως απορρέει και από τις Θέσεις του 21ου Συνεδρίου του Κόμματός μας, είναι η στήριξη και η καλή συγκρότηση των ΤΕ, των ΚΟΒ, και αντίστοιχα στη νεολαία, των ΤΣ και των ΟΒ.

Χρειάζεται καταρχήν καλή λειτουργία των ίδιων των οργάνων, σε πρακτικό επίπεδο (σταθερές συνεδριάσεις, προετοιμασία οργάνου κ.λπ.) και ενίσχυση της συζήτησης, με τέτοιο τρόπο που να προσανατολίζεται πάνω στην ουσία και όχι να περιορίζεται σε στεγνά καθήκοντα, να λύνονται ζητήματα, τελικά να βγαίνουν οι βασικές κατευθύνσεις στήριξης των ΟΒ.

Αυτό προϋποθέτει και την κατάλληλη προετοιμασία των συντρόφων. Δεν μπορούν να λυθούν όλα μέσα σε μία συνεδρίαση ενός οργάνου και πόσο μάλλον όταν οι καθοδηγητικές ανάγκες που προκύπτουν στην καθημερινή δράση και παρέμβαση είναι πολύ απαιτητικές. Αρα λοιπόν χρειάζεται και ατομική στήριξη και συνεργασία με τους καθοδηγητές και τα στελέχη.

Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να ανέβει και το αίσθημα ευθύνης σε επίπεδο ΤΣ. Να κατανοηθεί στην πράξη και στην αντίστοιχη καθοδηγητική προσπάθεια η έννοια του καταμερισμού, του «αναλαμβάνω δουλειά στο χώρο ή στο μέτωπο που έχω ευθύνη». Ετσι μπορούν να ξεπεραστούν δυσκολίες, ώστε κάθε στέλεχος να προσπαθεί να παρέμβει, να παίξει καθοριστικό ρόλο, να πάρει διορθωτικά μέτρα και με την αντίστοιχη βοήθεια να φτάσει στο στόχο. Πολλές φορές, στο φόρτο της καθημερινότητας, της ταυτόχρονης ενασχόλησης με πολλά, θολώνει ο στόχος, αδυνατίζει το αίσθημα της ευθύνης, χάνεται η συνέχεια στην παρέμβαση.

Επίσης σωστά απασχολεί το Κόμμα το ζήτημα πώς διαμορφώνονται τα νέα στελέχη, πώς έχουμε καθοδηγητικά στον προσανατολισμό μας να ετοιμάζουμε νέους κομμουνιστές, πρωτοπόρους. Απαιτείται να μπορούν να αναλάβουν να καθοδηγήσουν τόσο τις δυνάμεις μας, αλλά να γίνουν και οι ίδιοι καθοδηγητές μαζών, νέων που προβληματίζονται, ριζώνοντας το Κόμμα και την Οργάνωση σε κάθε χώρο. Να είναι πρωτοπόροι στο ίδιο τους το επιστημονικό αντικείμενο, μέσα στη σχολή και στον χώρο δράσης τους, φωτεινό παράδειγμα μαχητικότητας και έμπνευσης.

Επιπλέον δεν μπορούμε να αφαιρούμαστε από το ότι οι νέοι κομμουνιστές δεν έχουμε ιδιαίτερη πολιτική και κοινωνική πείρα, σε συνθήκες που η ιδεολογική παρέμβαση του αντιπάλου μεγαλώνει. Αρα είναι βασικό να φροντίζουμε πρώτα και κύρια οι ίδιοι οι καθοδηγητές να μελετάμε, να παιδευόμαστε να βγάλουμε πείρα και συμπεράσματα, να αφομοιώνουμε την πείρα του Κόμματος για να οξύνουμε το ταξικό μας κριτήριο. Να βοηθάμε έτσι τους συντρόφους μας, μέλη ΤΣ και ΟΒ, να κατανοούν τις εξελίξεις και τις θέσεις μας, να είναι σε θέση να δίνουν απαντήσεις στα αδιέξοδα που το ίδιο το σύστημα καλλιεργεί.

Μια άλλη πλευρά των θέσεων στην οποία θέλω να σταθώ, είναι η καλή γνώση του χώρου ευθύνης και η εξειδίκευση της πολιτικής μας. Αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την αποτελεσματική και στοχευμένη παρέμβασή μας. Γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορούμε, από καλύτερη θέση να ανοίγουμε δρόμους, να πιάνουμε τον παλμό και τον προβληματισμό, να ξεπερνιούνται δισταγμοί, π.χ. ότι η ενασχόληση και ανάδειξη ενός συγκεκριμένου - ειδικού ζητήματος είναι έκπτωση από την πολιτική μας. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα και η πείρα των Ιατρικών σχολών, ειδικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Αξιοποιήσαμε την κατάσταση στα νοσοκομεία για να αναδείξουμε ζητήματα στους φοιτητές. Συνδέσαμε τη σημερινή μας δράση με την επαγγελματική μας προοπτική. Για παράδειγμα αναδείξαμε το πρόβλημα των ελλείψεων γιατρών και της εντατικοποίησης στα δημόσια νοσοκομεία και από τη σκοπιά της μη δυνατότητας γιατρών - καθηγητών να ανταποκριθούν στο εκπαιδευτικό τους έργο, σε μαθήματα και κλινικές. Αναδείξαμε τις καθυστερήσεις και τους ανταγωνισμούς στον εμβολιασμό και σε ό,τι αφορά τις συνέπειες στους φοιτητές της Ιατρικής που είναι σε κλινικά έτη. Ανοίξαμε ζητήματα που αφορούν την δήθεν «ουδετερότητα της επιστήμης» με αφορμή τις παλινωδίες της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας κ.α.

Αυτός ο τρόπος δουλειάς είχε ξεκινήσει πριν την πανδημία, με τη στήριξη των Κομματικών Οργανώσεων του κλάδου, ανταλλάσσοντας πείρα, συζητώντας συχνά. Ετσι μπορεί να εμπλουτιστεί η δράση μας, να απαντάει στη μονομέρεια και στην ξερή εφαρμογή γενικών κατευθύνσεων, που μπορεί να μην αγγίζουν, να μην εμπνέουν και τα μέλη μας σε κάθε φάση. Αποκτούμε επίσης καλύτερη δυνατότητα ώστε να αγγίξουμε το ενδιαφέρον νέων που μπορεί να μην έχουν ξανάρθει σε επαφή με τις θέσεις του Κόμματος ή αντίστοιχα να μη συμφωνούν γενικά με το Κόμμα. Να αναπτύσσουμε μια πρώτη βάση συμφωνίας.

Σε αυτό καθοριστικό ρόλο θα παίξει η ενίσχυση της συζήτησης μέσα στην ΟΒ, η κατάκτηση της κατεύθυνσης ότι δρούμε συλλογικά ως ομάδα στο χώρο ευθύνης μας. Εχουμε αποκτήσει θετική πείρα από το διάστημα της πανδημίας. Δώσαμε βάρος στο πώς λειτουργούν οι ΟΒ με αντίστοιχη δουλειά, προετοιμασία και με ιδιαίτερη προσοχή και προσανατολισμό από τα στελέχη. Μας απασχόλησε πώς από τη λειτουργία της ΟΒ οι σύντροφοί μας βγαίνουν πιο σίγουροι για την επιλογή που έχουν κάνει, δηλαδή να δρουν μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ, να γίνουν κομμουνιστές. Να αυξάνει η θέλησή τους να πείθουν και άλλους να κάνουν την ίδια επιλογή. Κάθε μέλος της ΚΝΕ να μπορεί, χωρίς δισταγμό, να βγαίνει στο προσκήνιο, να αναλάβει δουλειά και ευθύνη, να έχει τον πρώτο λόγο στο χώρο που παρεμβαίνει και επηρεάζει. Ο κάθε σύντροφος να είναι η ΚΝΕ και το ΚΚΕ μέσα σε κάθε σχολή - έτος - εργαστήριο - παρέα - οικογένεια.

Ολα τα παραπάνω μπορούν και πρέπει να κατακτηθούν πιο ολοκληρωμένα ως τρόπος δουλειάς. Αντίστοιχα απαιτείται να αξιολογούμε και σωστά όλη μας τη δραστηριότητα. Να αξιοποιούμε τους ποιοτικούς και αντικειμενικούς δείκτες που έχουμε (στρατολογία, «Οδηγητής», «Ριζοσπάστης», αλλαγή συσχετισμού κ.λπ.) σαν βάση διεξαγωγής συμπερασμάτων. Με συγκεκριμένα στοιχεία να αξιολογούμε το εύρος και το βάθος της παρέμβασής μας. Με βάση αυτά να βελτιωνόμαστε διαρκώς, να εξασφαλίζουμε στέρεες βάσεις και αλάνθαστο κριτήριο για τη δουλειά μας.

Να εκπληρώνουμε το καθήκον να δυναμώνει το Κόμμα και η ΚΝΕ σε κάθε χώρο. Να υπάρχουν όλο και περισσότεροι κομμουνιστές σε ένα χώρο, να εξασφαλίζεται η συνέχεια της παρέμβασης ειδικά σε χώρους όπως τα Πανεπιστήμια που οι δυνάμεις ανανεώνονται συνεχώς. Να μας πονάει και να μας καίει το αν δυναμώνουν οι πολιτικοί δεσμοί μας, η πίστη ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα τον αλλάξουμε εμείς όπου και αν δρούμε. Με την υπεροχή των ιδεών μας και την ακλόνητη δράση μας.