Αγωνιώδεις προσπάθειες καταβάλλουν μια σειρά παράγοντες στον Εβρο για να πείσουν τον λαό της περιοχής ότι θα βγει κερδισμένος από τη μετατροπή του τόπου σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο. Για παράδειγμα, στον τοπικό Τύπο κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα ρεπορτάζ για την αμερικανική «απόβαση», με τίτλο «Ζωντανεύει η αγορά της Αλεξανδρούπολης με τους Αμερικάνους». Οπως εξηγούσε ο συντάκτης, οι Αμερικανοί στρατιωτικοί που διαμένουν στην πόλη αποτελούν «ένεση» για την τοπική οικονομία, «είναι ευγενικοί και ξοδεύουν πολλά χρήματα». Από τη συνέχεια του ρεπορτάζ, όμως, καταλαβαίνει κανείς ότι ο συντάκτης του επινόησε «από κοιλιάς» τον τίτλο. «Ακόμα δεν τους είδαμε, ειδικά στον δικό μας κλάδο» εμφανίζεται να λέει ο ιδιοκτήτης κεντρικού καταστήματος ένδυσης - υπόδησης, ομολογώντας πως «μέχρι στιγμής, ένας μπήκε στο μαγαζί μας». Κάποιος άλλος, αυτοαπασχολούμενος στην Εστίαση, διαπιστώνει απλά μια «κινητικότητα», ενώ ο πρόεδρος των μεσιτών χαρακτηρίζει «ελάχιστο έως μηδαμινό το όφελος από τη παρουσία Αμερικανών στην Αλεξανδρούπολη». Και επειδή το ρεπορτάζ που θα ...καλωσόριζε το δολάριο δεν τους βγήκε, το 'ριξαν στα χωρατά, όπως ότι οι Αμερικανοί έχουν «ωραίο στιλ και χαρακτήρα» και ότι «βλέπουμε εκ μέρους τους μια καταναλωτική διάθεση»... Είναι φανερό ότι δεν νιώθουν καμία αναστολή στην προσπάθεια να στοιχίσουν τον λαό της περιοχής στις επικίνδυνες επιλογές της αστικής τάξης και των κομμάτων της. Τη θεσούλα τους πάντως, ως «ραβασάκηδες» της πρεσβείας και της κυβέρνησης, την έχουν εξασφαλισμένη...