***

• «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», υποστήριζαν οι «γραφικοί», την εποχή που οι νεογιάπηδες του ταξικού συμβιβασμού παιάνιζαν το θούριο της «ταξικής συμφιλίωσης». Αλήθεια, σήμερα, την εποχή του αντιασφαλιστικού και αντεργατικού «απαρτχάιντ» ποιο άλλο σύνθημα εκφράζει πιο συμπυκνωμένα το πολιτικό ζητούμενο για το λαό;
• «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», φώναζαν οι «γραφικοί», όταν το ΝΑΤΟ επέδραμε κατά της Γιουγκοσλαβίας και όταν οι ΗΠΑ κήρυξαν την παγκόσμια χούντα τους στον κόσμο, με πρόσχημα την 11η Σεπτέμβρη. Βρέθηκαν ορισμένοι (σ.σ: «αριστεροί» δηλώνουν!) που είπαν ότι το σύνθημα ήταν «φασιστικό»! Αλήθεια, έξι μήνες μετά, τώρα που αποκαλύφθηκε ότι τα θύματα του Μανχάταν έγιναν το «άλλοθι», για να απειλούν οι Αμερικανοί την ανθρωπότητα ακόμα και με πυρηνικό πόλεμο (!) ποιο άλλο σύνθημα συμπυκνώνει καθαρότερα την εικόνα τού σήμερα;
• «Ελλάδα - Κύπρος - Παλαιστίνη, Αμερικάνος δε θα μείνει», βροντοφώναζαν οι διαδηλωτές τις περασμένες δεκαετίες. Αλήθεια, σήμερα που η Ελλάδα τού «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» στέλνει Ελληνες στρατιώτες στο Αφγανιστάν να υπηρετήσουν τον Μπους, σήμερα που η κατεχόμενη Κύπρος οδηγείται τελεσίδικα στη «λύση» του Αττίλα, σήμερα που «η καρδιά μας τουφεκίζεται» στη Ραμάλα, ποιο άλλο σύνθημα συμπυκνώνει τον πατριωτικό και διεθνιστικό χαρακτήρα του αγώνα του λαού μας κατά του ιμπεριαλισμού;

***