«Αυτά που είδα, μου θύμιζαν τι πέρασε ο πατέρας μου, σαν παρτιζάνος της αντίστασης απέναντι στον Μουσολίνι και τον Χίτλερ. Είδα Ισραηλινούς στρατιώτες να εκκενώνουν νυχτιάτικα ένα κτίριο, όπου κατοικούσαν οικογένειες απλών ανθρώπων, ισχυριζόμενοι ότι έψαχναν για τρομοκράτες. Οι άνθρωποι έκλαιγαν, ούρλιαζαν, βλέποντας να καταστρέφονται οι κόποι μιας ζωής, καθώς οι Ισραηλινοί βομβάρδιζαν με πυρά τεθωρακισμένων τις πόρτες και τους τοίχους. Δε βρήκαν τίποτε, ούτε ένοπλους ούτε όπλα. Αλλά τα σπίτια των φτωχών ανθρώπων τα κατέστρεψαν, μόνο και μόνο από τυφλό μίσος.

Εκεί που η φρίκη φτάνει στην κορύφωσή της είναι στο νοσοκομείο της Ραμάλα. Είδα να μεταφέρονται τρία πτώματα με σφαίρες στο πίσω μέρος του κεφαλιού, προφανώς εκτελέστηκαν εν ψυχρώ. Ο,τι κινούνταν έξω από το νοσοκομείο το πυροβολούσαν. Οι άνθρωποι στη Ραμάλα μένουν διαρκώς στα σπίτια τους, φοβούμενοι ότι θα τους εκτελέσουν. Ακόμη κι όταν προχτές οι Ισραηλινοί ανέστειλαν για δύο ώρες την απαγόρευση κυκλοφορίας, ώστε να προμηθευτεί ο κόσμος στοιχειώδη τρόφιμα και φάρμακα, πυροβολήθηκαν πολλοί απ' αυτούς που ξεθάρρεψαν και ξεμύτισαν από τα σπίτια τους. Ούτε για να θάψουν τους νεκρούς τους δεν μπορούν να βγουν έξω. Είδα με τα μάτια μου να ανοίγουν ομαδικό τάφο, σε αυλή δίπλα στο νοσοκομείο, για να θάψουν ανθρώπους, που πέθαναν, είτε από φυσικό θάνατο είτε από πυρά».

Τα παραπάνω ανήκουν στην Ιταλίδα ευρωβουλευτή Λουίζα Μοργκαντίνι, που βρέθηκε στη Ραμάλα και μεταδίδονται από τον απεσταλμένο της «Καθημερινής» Π. Παπακωνσταντίνου.