Οταν η φρίκη του πολέμου γίνεται αβάσταχτη... Οταν δεν μπορεί ο κοινός νους να αντέξει τις αγριότητες των Ισραηλινών μακελάρηδων... Οταν εξευτελίζεται κάθε έννοια «δικαίου» στο καθεστώς της «νέας τάξης»... Οταν προσβάλλεται βάναυσα η λογική των απλών ανθρώπων... Τότε ορισμένοι, οι απολογητές των ηγεμόνων του πλανήτη, επιστρατεύουν την ...ψυχολογική ερμηνεία των γεγονότων. Γράφει ο Αλ. Παπαχελάς (στο «Βήμα»): «Ενας ανόητος μύθος θέλει τις ΗΠΑ να στηρίζουν το Ισραήλ, επειδή έτσι ελέγχουν τα ...πετρέλαια. Μα, επιτέλους! Τόσες γενιές Αμερικανών διπλωματών έχουν υποστηρίξει ότι η στήριξη στο Ισραήλ δεν εξυπηρετεί κανένα ζωτικό αμερικανικό συμφέρον, καθώς φέρνει την Ουάσιγκτον σε διαρκή σύγκρουση με τις αραβικές χώρες. Εχει, όμως, καταστεί αυτοσκοπός της αμερικανικής πολιτικής από το 1947 και μετά για προφανείς ψυχολογικούς και εσωτερικούς πολιτικούς λόγους».

Προφανώς, η ψυχολογία της αμερικανικής πολιτικής είναι βαριά αρρωστημένη, γιατί δεν εξηγείται αλλιώς η πλουσιοπάροχη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, που συνεχίζει, ακόμα και τώρα, να στέλνει στο «στρατηγικό» σύμμαχό της στη Μέση Ανατολή...