Στο χτεσινό μποϊκοτάζ αφιερωμένος ο «Ναυτίλος» του Στάθη, σημειώνει τα παρακάτω: «Καλά έλεγαν οι Λατίνοι credo quid absurdum est - πιστεύω διότι είναι παράλογο· βεβαίως το έλεγαν για θεολογικά θέματα, αλλά ενίοτε η κοινή γνώμη το ίδιο μυστήρια είναι. Ωστε ό,τι δεν ψωνίσουμε σήμερα, δεν θα-πα-να το ψωνίσουμε αύριο! Ωστε όσα ευρώ δεν ξοδευθούν σήμερα, θα μείνουν αξόδευτα στην τσέπη μας ν' αντισταθμίσουν εσαεί τη φτώχεια που μας δέρνει ή να εμποδίσουν την επόμενη ανατίμηση που θα κάνει η αγορά ή το κράτος.

Και τι πάει να πει "καταναλωτής"; Το ίδιο είναι ο φτωχός καταναλωτής και ο πλούσιος καταναλωτής; Αλλά και η ίδια η έννοια "καταναλωτής" είναι τόσον ισχυρή ώστε να προσδιορίζει ιδιότητα; Ιδιω-τητα ίσως, αλλά ιδιότητα όχι! Καθ' ότι αγοραστική δύναμη έχουν όλοι οι άνθρωποι, από μηδενική ως απίστευτα ισχυρή - αυτό δεν τους ενώνει σε κάτι που να έχει έναν κοινό παρονομαστή, την "ιδιότητα" του καταναλωτή.

Δηλαδή δεν υπάρχουν καταναλωτές;

Υπάρχουν! αλλά αυτό είναι ένα τόσον ασθενούς σημασίας γνώρισμα, που δεν προσδίδει καθορισμόν τινά εκτός αν είσαι μόνον καταναλωτής - δεν προσδιορίζεσαι δηλαδή και από κάτι άλλο!» Και έχει και συνέχεια...