«Πρέπει να πω ότι, όντως, η εικόνα του κρατικού μηχανισμού, κατά τη διάρκεια της χτεσινής πλημμύρας, ήταν αδύναμη. Υπήρξαν λάθη. Υπήρξαν ανεπάρκειες. Και αυτό οφείλουμε να το ομολογήσουμε και να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Η αλήθεια πρέπει να λέγεται». (Πρωτόπαππας)

«Οπως είπαν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και οι υπουργοί υπήρξε ολιγωρία, υπήρξε απουσία, γι' αυτό υπάρχουν και ευθύνες». (Λαλιώτης). Μαέστροι της προπαγάνδας, μαστόροι της εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας οι εκσυγχρονιστές κυβερνώντες, αυτή τη φορά δε δίστασαν να «γυρίσουν» το παραμύθι.

Μέχρι και την προηγούμενη πλημμύρα δε δέχονταν «μύγα στο σπαθί τους». Δεν αναγνώριζαν την παραμικρή ευθύνη στην κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό (αντίθετα, απέδιδαν εύσημα στην «έγκαιρη» και «αποτελεσματική» κινητοποίηση), ενώ για όλα έφταιγαν τα «ακραία καιρικά φαινόμενα»...

Η «στροφή», καθαρά «επικοινωνιακή», που παρατηρείται με αφορμή την προχτεσινή πλημμύρα είναι εύκολα εξηγήσιμη, αν σκεφτεί κανείς ότι σε έναν περίπου μήνα ο λαός θα βρεθεί στις κάλπες... Και, βέβαια, οι κυβερνώντες τρέμουν για το μήνυμα που θα βγει, και έχουν χιλιάδες λόγους να φοβούνται.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο κίνδυνος να τους παρασύρει η λαϊκή οργή και αγανάκτηση είναι κάτι παραπάνω από ορατός. Ακριβώς για να αποτραπεί μια τέτοια εφιαλτική προοπτική, που αν υλοποιηθεί θα δυσκολέψει αφόρητα τις περαιτέρω κινήσεις και το «βίο» τους, οι κυβερνώντες ρίχνουν στη μάχη ό,τι διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους.

Από φορο-ελαφρύνσεις, έστω και εικονικές και αστείες, μέχρι και... τρομοκρατία. Δε διστάζουν μέχρι και να ψευδο-μποϊκοτάζ κατά της ακρίβειας να οργανώνουν, ενώ υποκλίνονται, έστω μια φορά στα τρία ή τέσσερα χρόνια, στον ψηφοφόρο κατά το «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Ομως, η χρησιμότητα αυτών των «σωσίβιων» είναι εξαιρετικά αμφίβολη.