Οπως γίνεται φανερό από το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2003, που δημοσιοποίησε προχτές η κυβέρνηση, η αντιμετώπιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης παραμένει εξίσου -αν όχι και περισσότερο- εχθρική, όπως και τα προηγούμενα χρόνια. Δεν ακούσαμε, όμως, να πουν τίποτε σχετικό, οι εκλεκτοί του δικομματισμού, υποψήφιοι δήμαρχοι και νομάρχες. Με τι χρήματα έχουν σκοπό, στο ενδεχόμενο εκλογής τους, να υλοποιήσουν τις διαχειριστικού έστω χαρακτήρα υποσχέσεις, που μοιράζουν τις μέρες αυτές, περί πρασίνου, πλατειών και ελεύθερων χώρων, πάρκινγκ, ολοήμερους βρεφονηπιακούς σταθμούς, κλπ., κλπ;

Οι λύσεις, πάντως, δεν είναι και πολλές. `Η, δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους, όπως έχουν κάνει πάμπολλοι προκάτοχοί τους. `Η, φορτώνουν τα οικονομικά βάρη στις πλάτες των εργαζομένων δημοτών, είτε βάζοντας τέλη και φόρους, είτε αναθέτοντας τις υπηρεσίες αυτές στους αετονύχηδες της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». `Η, μετατρέπουν τις τοπικές αρχές σε πόλο συσπείρωσης του λαού και διεκδίκησης από την κυβέρνηση;

Αποκλείουμε το τελευταίο, μια και γνωρίζουμε πολύ καλά την αλλεργία τους για τους λαϊκούς αγώνες. Από τα άλλα δύο, ας διαλέξουν όποιο τους ταιριάζει περισσότερο...