Γιορτές και πανηγύρια είχε, προχτές και πάλι, στο Βερολίνο. Γιόρταζαν τη 12η επέτειο από την επανένωση του γερμανικού κράτους. Ετσι ονομάζουν επισήμως και ευσχήμως την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος της πρώην Λαοκρατικής Γερμανικής Δημοκρατίας και την ενσωμάτωσή της στην πρώην ΟΔΓ.

Με νταούλια και βιολιά, λοιπόν, και διάφορες παράτες σημειώθηκε η επέτειος. Επίκεντρο των εκδηλώσεων η πύλη του Βραδεμβούργου, η οποία άνοιξε και πάλι, μετά από δύο χρόνια ανακαίνισής της και ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ο πλέον υψηλός από τους πολλούς και διάφορους προσκεκλημένους απ' όλο τον κόσμο. Η μεγάλη διαφορά, όμως, ιδιαίτερα από τις αντίστοιχες εκδηλώσεις των πρώτων χρόνων, ήταν η απουσία των Ανατολικογερμανών εργαζομένων, οι οποίοι έχουν γυρίσει πλέον τις πλάτες τους στις σχετικές παράτες. Βλέπετε, οι αυταπάτες και οι ψεύτικες ελπίδες, σχετικά με τον καπιταλιστικό παράδεισο, έχουν πλέον θαφτεί κάτω από τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας, τη μαζική φτώχεια, τις εντεινόμενες συνεχώς κοινωνικές ανισότητες και τα τραγικά αδιέξοδα, που αντιμετωπίζουν καθημερινά.