Οτι η εργατική - λαϊκή οικογένεια στενάζει από τα κάθε λογής προβλήματα είναι, μάλλον, πασιφανές. Οτι, στο σύνολό τους, τα οικονομικά, δημοκρατικά, κοινωνικά προβλήματα έχουν οξυνθεί από την εφαρμοζόμενη πολιτική, ανήκει, επίσης, στα αυτονόητα των συζητήσεων παντού. Οτι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, το ομολογούν οι ίδιοι οι αστοί στις αναλύσεις τους για την όλο και πιο βαθιά καπιταλιστική κρίση, που δε φαίνεται να μπορούν να αντιμετωπίσουν, ενώ ετοιμάζουν πόλεμο στη γειτονιά μας. Το ζητούμενο, προ πολλού πλέον, έχει πάψει να είναι η περιγραφή της κατάστασης. Το ζητούμενο είναι η διέξοδος.

Κι εδώ σ' αυτό ακριβώς το ερώτημα έρχονται ξανά και ξανά οι θύτες να απαντήσουν με ωμούς εκβιασμούς στα θύματά τους, από τα οποία ζητούν να πράξουν το «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Σ' όλο το φάσμα της κοινωνικο-οικονομικής ζωής, εξελίσσεται μια απύθμενου θράσους επιχείρηση ενοχοποίησης των θυμάτων του καπιταλισμού και προβολής των ενόχων σε ρόλο σωτήρα. Ρεσιτάλ επ' αυτού δίνει το ΠΑΣΟΚ. Από τον Τσοχατζόπουλο που βγήκε να καταγγείλει όσους μιλούν για ακρίβεια και τους φωστήρες που ζητάνε τα ρέστα απ' όσους δεν ψάχνουν να βρουν φτηνό βενζινάδικο στο Ιντερνετ (!), ως την Παπανδρέου που χτες ανακάλυψε τη Δραπετσώνα και τους σεισμόπληκτους, από την διευθύντρια του ΙΚΑ στον Πειραιά που χρησιμοποιεί δημόσιους υπάλληλους ως υπαλλήλους του κομματικού της μηχανισμού, ως το υπουργείο Γεωργίας που σπεύδει να ξανα-ανακοινώσει ότι θα πληρώσει στους αγρότες όλα όσα τους χρωστά και δεν τους έδινε μέχρι σήμερα. Ολοι μαζί συγκροτούν έναν αισχρό μηχανισμό, μπροστά στον οποίο οι μηχανισμοί ψηφοθηρίας της επαράτου Δεξιάς μοιάζουν πρωτόγονοι.

Κοινό γνώρισμα όλων τους: Η απόλυτη αδιαφορία ακόμα και για λύσεις σε προβλήματα απλά, για τα οποία πληρώνονται χρυσά ως κρατικοί υπάλληλοι ή «εκπρόσωποι του έθνους». Η προκλητικά μανιώδης προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν ότι θα συνεχίσουν να κάθονται στο σβέρκο του λαού. Μόνον τη βασιλεία των ουρανών δεν έχουν τάξει ως τώρα.

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι τερατώδεις μηχανισμοί ποδηγέτησης των συνειδήσεων θα αντιμετωπιστούν στα πλαίσια των όποιων περιορισμένων συζητήσεων γίνονται με όρους προεκλογικού αγώνα, αλλά επιμένουμε πως η αξιοπρέπεια έχει ακόμα θέση εδώ. Οτι έστω και μόνο μέσα από την ψήφο στις εκλογές μπορεί να δοθεί μία απάντηση στους δυνάστες. Σ' όσους θέλουν τους παραγωγούς όλου του πλούτου να συμπεριφέρονται σαν τρομοκρατημένα ανθρωπάκια και να εκλιπαρούν για ένα ρουσφέτι, ναι, μπορεί, πρέπει, αρμόζει, να δοθεί έμπρακτα μια ηχηρή απάντηση. Υπερψηφίζοντας τους συνδυασμούς που στηρίζει το ΚΚΕ. Γιατί η επομένη των εκλογών, που θα είναι ακόμα πιο σκληρή μέρα, θα βρει απέναντί της αποφασιστικά ενισχυμένη τη λαϊκή δύναμη. Γιατί οι αγώνες είναι αναπόφευκτοι. Και σ' αυτούς τους αγώνες θέλουμε και τους νομάρχες και τους δημάρχους και τους συμβούλους να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Και σ' αυτήν μόνον οι αγωνιστές μπορούν να είναι.