Οι προβληματισμοί των κομμουνιστών | ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2002

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2002

Οι προβληματισμοί των κομμουνιστών

Η ουσιαστική απόκρυψη των θέσεων του ΚΚΕ, που φτάνει μέχρι και την ωμή διαστρέβλωσή τους, ήταν ένα βασικό χαρακτηριστικό σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συζητήσεις των ημερών, αλλά και στην αρθρογραφία και τα ρεπορτάζ των εφημερίδων. Οι περισσότερες «εκτίμησαν» «βαριά ήττα» του ΚΚΕ, αποδίδοντας ταυτόχρονα στο ΚΚΕ και στο «Ριζοσπάστη» προσπάθειες «πανηγυρισμών για τα αποτελέσματα, προκειμένου να ...κρύψουν την ήττα»! Ισχυρίζονται, με το γνώριμο θράσος τους, ότι στο ΚΚΕ «βγάλανε τα μαχαίρια επειδή δε βγάζει συμπεράσματα από την πολιτική του και γι' αυτό συρρικνώνεται»!!! Κόπτονται δήθεν «για το ιστορικό κόμμα της αριστεράς που απέτυχε, εξαιτίας της τακτικής του απομονωτισμού που ακολουθεί»!!! Ορισμένοι -πιο επιεικείς- μας ψυχοπονάνε, γράφοντας ότι «το ΚΚΕ άντεξε μεν, αλλά έχασε τα παραδοσιακά του κάστρα». Κι όλα αυτά διανθισμένα με μπόλικη παραφιλολογία, συκοφαντίες, ψεύδη και εντυπωσιοθηρία. Ολοι αυτοί δεν κάνουν λάθος, σκοπιμότητες υπηρετούν. Χειροπιαστή απόδειξη γι' αυτό ότι τις επίσημες θέσεις του Κόμματος, όπως διατυπώνονται στις αποφάσεις της ΚΕ, με τις πρώτες εκτιμήσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και τις δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλ. Παπαρήγα, τις πετάνε στον κάλαθο των αχρήστων...

Οι κομμουνιστές, ούτε πανηγυρίζουν, ούτε δεν πανηγυρίζουν. Αυτό που κάνουν είναι να μελετούν τα αποτελέσματα, κάθε είδους αποτελέσματα, και τα εκλογικά. Προβληματίζονται, τα τοποθετούν στις σωστές διαστάσεις τους, έχουν κριτήρια αξιολόγησης των εκλογικών αποτελεσμάτων, δε βιάζονται. Για ένα πράγμα, όντως, βιάζονται και είναι απολύτως σίγουροι για το τι πρέπει να κάνουν.

Αυτό, λοιπόν, για το οποίο είμαστε απολύτως σίγουροι είναι ότι: Και εκεί που οι ψηφοφόροι εκφράστηκαν με πολύ μεγάλα ποσοστά υπέρ των συνδυασμών των κομμουνιστών της τάξης του 65%, όσο και εκεί που παρουσιάσαμε μείωση ή είμαστε πολύ αδύνατοι ως Κόμμα και μόλις αγγίζουμε το 3%, πάλι από σήμερα θα είμαστε -πρέπει να είμαστε- στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στην πρώτη γραμμή της ανησυχίας για τα λαϊκά και τοπικά προβλήματα, στην πρώτη γραμμή της κινητοποίησης, της δράσης και συσπείρωσης του λαού για ένα καλύτερο αύριο.

Εχουμε πλήρη επίγνωση ότι όσο κι αν έχουμε συμβάλει αποφασιστικά να περάσουν 61 δήμοι σε χέρια αγωνιστικά, όσο κι αν έχουμε συμβάλει να αυξηθούν οι ριζοσπαστικές δυνάμεις, που στήριζε το ΚΚΕ σε 32 νομαρχίες, να πετύχουμε αυξημένα ποσοστά πάνω από το 10% σε 200 περίπου δήμους όλης της χώρας, δεν αποτελούν αυτά ικανά αποτελέσματα, για να μας εφησυχάσουν ή να επαναπαυτούμε. Παρότι έχουμε, επίσης, πλήρη επίγνωση κάτω από ποιες συνθήκες κερδήθηκαν αυτοί οι ψήφοι, τι τιτάνια μάχη έγινε -όσο κι αν αυτή πολλές φορές δε φαίνεται- συνείδηση τη συνείδηση, άνθρωπο τον άνθρωπο. Οι απαιτήσεις, όμως, της εποχής, οι ίδιες οι δυνατότητες είναι κατά πολύ μεγαλύτερες.

Δε δικαιολογούνται, παραδείγματος χάριν, τόσο μεγάλες διακυμάνσεις από πόλη σε πόλη, από νομό σε νομό, από δήμο, σε δήμο. Μαζί με τις αντικειμενικές αιτίες και λόγους που πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστούν, να μελετηθούν και συνυπολογιστούν, οφείλουμε να εξετάσουμε δημιουργικά όλες τις πλευρές αυτής της δύσκολης και σύνθετης μάχης, να προβληματιστούμε για τη δουλιά μας, την ιδεολογική, την πολιτική, τη μαζική, την οργανωτική δουλιά μας, στους συγκεκριμένους χώρους και γενικότερα. Να εξετάσουμε τη δράση μας όλο το προηγούμενο διάστημα, τις διεργασίες μέσα στο κίνημα, το μέγεθος και τον τρόπο της προώθησης της πολιτικής του Κόμματος στην καθημερινή δουλιά, της προώθησης της πολιτικής των συμμαχιών και τόσα άλλα.

Η συσπείρωση που επιτεύχτηκε σε πολλούς δήμους και νομαρχίες, είναι ένα θετικό κρατούμενο ήδη, ακόμα και αν σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις αφήνει την πρώτη εντύπωση μέσα από μια αβαθή και επιπόλαιη ματιά ή μέσα μόνο από την απλή προσθαφαίρεση αριθμών, ότι «ίσως δεν απέδωσε», όπως κάποιοι αναλυτές ισχυρίζονται. Τα αποτελέσματα της συσπείρωσης και συνεργασίας με το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, τη Δημοκρατική Περιφερειακή Ενωση, οικολογικές ομάδες, τοπικές Κινήσεις και προσωπικότητες της κοινωνικοπολιτικής ζωής του τόπου, είναι αναμφίβολα θετικά, πρώτα απ' όλα ως δυναμική, ως αναγκαιότητα και συνέχεια στους μεγάλους ταξικούς αγώνες, που ωριμάζουν το επόμενο διάστημα. Ο προβληματισμός μας κυρίως στοχεύει στο ποιες προσπάθειες οφείλουμε όλοι να καταβάλουμε, για να συνεχιστεί και κυρίως να διευρυνθεί η συνεργασία και με νέες δυνάμεις που αναδεικνύει ο λαϊκός αγώνας και η πολιτική πάλη.

Κεντρικό ζήτημα των προβληματισμών μας, επίσης, είναι η συμπεριφορά του εκλογικού Σώματος τόσο στον πρώτο όσο και στο δεύτερο γύρο, που αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από φτωχά λαϊκά στρώματα, εργάτες, άνεργους, υπάλληλους, μικρομεσαίους αγρότες και επαγγελματοβιοτέχνες, συνταξιούχους και σπουδάζουσα νεολαία. Και λέμε κεντρικό ζήτημα, γιατί, ενώ στα αποτελέσματα καταγράφεται μια δυσαρέσκεια απέναντι στην πολιτική του κυβερνητικού κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, ταυτόχρονα αυτή η δυσαρέσκεια σε μεγάλο μέρος της στρέφεται προς τη ΝΔ, κι ένα άλλο μέρος μπλοκάρεται από τα κάθε λογής αναχώματα που στήνονται, ενώ μόνο ένα μικρό μέρος αυτής της δυσαρέσκειας, δυστυχώς, στρέφεται σε πιο ριζοσπαστικές προτάσεις, κερδίζεται με την αντίληψη που προβάλλει το ΚΚΕ και άλλες αγωνιστικές δυνάμεις. Από την άποψη αυτή, ο απεγκλωβισμός και η χειραφέτηση από τη λογική των μονόδρομων και των διαχειριστών - αναχωμάτων παραμένει μείζον πολιτικό πρόβλημα, το οποίο μάλιστα σε συνθήκες εθνικών εκλογών, άρα μεγαλύτερης πόλωσης, γίνεται πιο σοβαρό κι επικίνδυνο πρόβλημα, όχι κυρίως για τα όποια ποσοστά, αλλά κυρίως για την ίδια τη λαϊκή συμμετοχή στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα, τους αγώνες, στην πάλη για αλλαγή συσχετισμών, για μια άλλη προοπτική.

Κι όλα αυτά, μαζί με άλλα που πρέπει να σκεφτούμε, τα οποία δεν μπορούν όλα να εξαντληθούν στα πλαίσια ενός μόνο άρθρου μετά τις εκλογές, σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν δημιουργικά και ολοκληρωμένα, αποσπασμένα από την άμεση σχεδιασμένη πολιτική δουλιά και συζήτηση με τον κόσμο, από τη δράση για την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης και του μαζικού κινήματος, από την ενεργοποίηση ευρύτερων δυνάμεων, που συναντήθηκαν μαζί μας σε μέτωπα, με πιο πρόσφατο μέτωπο αυτό της μάχης των τοπικών εκλογών.

Του
Δημήτρη ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ