ΕΝΙΣΧΥΣΗ της ανταγωνιστικότητας χωρίς απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Το χτεσινό «σλόγκαν» του Κώστα Σημίτη στο Εθνικό Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας, το οποίο, βέβαια, μόνον ως επιτυχημένο ...ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί.

Αλλωστε, ελάχιστα περισσότερα μπορεί να κάνει ακόμα το ΠΑΣΟΚ, ώστε να «απορυθμίσει» περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις. Τη μερική απασχόληση τη θεσμοθέτησε, την Κοινωνική Ασφάλιση την «τακτοποίησε», τις αντιδημοκρατικές πρακτικές στους χώρους δουλιάς τις προστατεύει με το παραπάνω.

Τελικά, ναι, με τους εκσυγχρονιστές στην κυβέρνηση, αυτή η χώρα μπορεί να γίνει εξαιρετικά ανταγωνιστική στην ...εκμετάλλευση.

ΚΑΘΕ, μα κάθε φορά, που προκύπτει ένα σοβαρό θέμα εξωτερικής πολιτικής, όπως τώρα το Κυπριακό, παθαίνει και ο Συνασπισμός την ...εμμονή του. Παρατηρημένο την τελευταία δεκαετία. Δεν είναι άλλη, φυσικά, από τη «Σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών».

Αν νομίζετε ότι οι 5 φορές που έχει επαναλάβει το αίτημα ο Νίκος Κωνσταντόπουλος είναι αρκετές, κάνετε λάθος. Είναι βέβαιο πως το επόμενο διάστημα θα το ζητάει ...τρεις φορές την εβδομάδα.

Κι όταν εμμένει με αυτόν τον έντονο τρόπο κανείς στο συγκεκριμένο αίτημα, αναγορεύοντάς το σε πανάκεια, τότε προκύπτει το ερώτημα τι είδους μερίδιο θέλει και από τι, αλλά και ότι δεν έχει τι άλλο να πει, καθότι ...ΣΥΝαινεί.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ στην ...αμφισβήτηση των δεδομένων του Ελσίνκι φαίνεται πως εστιάζουν την κριτική τους πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και όλα δείχνουν πως προς τα εκεί θα κινηθεί η αντιπολιτευτική τακτική του κόμματος. Πάντα, φυσικά, σε κλίμα «εθνικής ενότητας».

Αραγε, τώρα ανακάλυψαν στη Ρηγίλλης πως στον πλανήτη των συμφερόντων των ισχυρών, του ενδοευρωπαϊκού ανταγωνισμού και των σχέσεων ΗΠΑ - Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν υπάρχουν «δεδομένα διασκέψεων»;

Το παράδειγμα των επαφών Βρετανίας - Τουρκίας για τον Ευρωστρατό (που παρεμπιπτόντως επηρεάζεται επίσης από τις εξελίξεις στο Κυπριακό) δεν τους έπεισε, ώστε οι κυβερνώντες να σταματήσουν τις θριαμβολογίες και οι υπόλοιποι τις κάθε λογής αυταπάτες;