Είπε ο Μ. Κωστόπουλος σε ομιλία του: «Κοινή δράση σημαίνει "πάμε μαζί εκεί όπου συμφωνούμε". Η ανάδειξη ζητημάτων από μέρους της ηγεσίας του ΚΚΕ, στα οποία υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις (όπως το Κυπριακό), συνιστά επιλογή απόρριψης της συνεργασίας» («Ελευθεροτυπία», 19/11).

Σημειώνουμε, ότι τα παραπάνω λέγονται από τον ίδιο τον Μ. Κ. στο ίδιο χρονικό διάστημα, που δικάστηκαν και τα ασφαλιστικά μέτρα κατά του Συνδικάτου Οικοδόμων, στα οποία, ως γνωστόν, η ΚΕΔΑ, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΣΥΝ πρωτοστάτησαν και έγιναν στο δικαστήριο ρεζίλι, αφού προσκόμισαν (μέσα στη βιασύνη και στην εμπάθειά τους) το απαρχαιωμένο, παλιό καταστατικό του Συνδικάτου, για να αποδείξουν του λόγου τους το... αληθές! Σημειώνουμε το γεγονός, γιατί δείχνει, από μόνο του, το μέγεθος της υποκρισίας τους.

Πού συμφωνούν οι δυνάμεις της λεγόμενης αριστεράς; Στο Κυπριακό, όχι! Στα της ΟΝΕ και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, όχι! Στα της ανεργίας, ομοίως! Στα της αντίληψης για το συνδικαλιστικό κίνημα, παρομοίως! Και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός...

Πού μπορούμε; Τη θέση του ΚΚΕ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση την κατήγγειλαν (από την πλευρά τους ορθώς έπραξαν). Στα της τρομοκρατίας («17Ν» κλπ.) επίσης κατήγγειλαν το ΚΚΕ, ότι συνωμοσιολογεί! Στα της διεύρυνσης της ΕΕ λένε ΝΑΙ, ενώ το ΚΚΕ λέει ΟΧΙ. Επομένως;

Μα, αφού σε όλα αυτά και σε τόσα άλλα (περιττός ο ολοκληρωμένος κατάλογος) μας χωρίζει χάος, θα γεννηθεί το ερώτημα: Τι σόι αριστερές δυνάμεις είναι αυτές, που πασχίζουν να βρουν κοινά σημεία, την ίδια στιγμή που ο ένας κοιτάζει προς την Ανατολή και ο άλλος προς τη Δύση;

Βεβαίως να πάμε. Στα κοινωνικά κινήματα υπάρχει τόσος χώρος, που μπορεί να χωρέσει όποιον θέλει όντως να αγωνιστεί. Εκεί ας συναντηθούν όλοι όσοι αντιπαλεύουν έστω και ορισμένες πλευρές της αντιλαϊκής πολιτικής. Οπου κι αν ανήκουν. Ποιος τους εμποδίζει;

ΥΓ. Καθόλου περιέργως, η ΚΕΔΑ έχει πρόβλημα με τη θέση του ΚΚΕ για το Κυπριακό, ενώ δεν έχει κανένα πρόβλημα με τη θέση του ΣΥΝ για το Κυπριακό. Και όχι μόνο...