Η σύγκληση του συνεδρίου γίνεται σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης, επιτάχυνσης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και σε συνθήκες απειλής ενός νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου σε βάρος του λαού του Ιράκ. Το συνέδριο καλείται να δώσει απαντήσεις πάνω στα μεγάλα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι υγειονομικοί και να χαράξει τη νέα πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος στην Υγεία.

Ακόμα θα εκλέξει τη νέα διοίκηση της Ομοσπονδίας, καθώς και αντιπροσώπους για το επόμενο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ.

Η γενική τακτική τους ήταν ενταγμένη στην πολιτική της συναίνεσης, της εργασιακής ειρήνης και των κοινωνικών διαλόγων.

Ακόμα και όταν κάτω από την πίεση των προβλημάτων αναγκάστηκαν να προκηρύξουν απεργιακές κινητοποιήσεις, τις υπονόμευαν είτε χρησιμοποιώντας απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, είτε προβάλλοντας «αγωνιστικό πλαίσιο», προσαρμοσμένο στις ανάγκες όχι των εργαζομένων, αλλά της κυβερνητικής πολιτικής. Προκήρυσσαν κινητοποιήσεις για τη δικαιολόγηση της συνδικαλιστικής τους υπόστασης, αφού προηγουμένως είχαν κάνει ό,τι μπορούσαν, για να προλειάνουν το έδαφος και να διευκολύνουν την κυβέρνηση.

Κινητοποιήσεις, δηλαδή, όταν πλέον ήταν αργά.

Αρνούνταν αυτές οι δυνάμεις πεισματικά να συμβάλουν, ώστε η ΠΟΕΔΗΝ να έχει τη δική της συνεισφορά στην ενιαία αγωνιστική δράση όλων των λαϊκών δυνάμεων, ενάντια στην αντεργατική και αντιλαϊκή λαίλαπα.

Οι συσχετισμοί που έχουν διαμορφωθεί δεν αφήνουν περιθώρια για ουσιαστική αλλαγή γραμμής πλεύσης της ΠΟΕΔΗΝ.

Θα αξιοποιήσουν και αυτές τις συνεδριακές διαδικασίες, ώστε να ενισχυθεί αποφασιστικά ο ταξικός πόλος στο συνδικαλιστικό κίνημα των υγειονομικών, κόντρα στη συναίνεση και την υποταγή της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας.