Ηταν όλοι εκεί! Στην απεργία. Στη συγκέντρωση. Στην πορεία. Ηταν όλοι μια γροθιά. Εργάτες και υπάλληλοι. Αντρες και γυναίκες, ακόμα και παιδιά. Μαζί ο οικοδόμος απεργός δίπλα - δίπλα με τον φοιτητή που διαδήλωνε. Η εργάτρια της φαρμακοβιομηχανίας με τον σπουδαστή και το μαθητή, τους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών. Ηταν όλοι μαζί. Ηταν εκεί η εργατική τάξη της Αθήνας που απεργούσε και διεκδικούσε, με την περήφανη νεολαία που δε σκύβει το κεφάλι στους ιμπεριαλιστές.

Με αποφασιστικότητα, δύναμη και νεανική φλόγα, χιλιάδες και χιλιάδες λαού καταδίκασαν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Κατήγγειλαν αυτούς που τον κάνουν, αλλά και αυτούς που τον στηρίζουν. Γι' αυτό συνεπείς με ό,τι διακήρυσσαν, απαίτησαν να βγει έξω η Ελλάδα απ' αυτό το βρώμικο πόλεμο. Εναν πόλεμο που εκτός από πετρέλαιο μυρίζει και μπόλικη υποκρισία.

Ηταν όλοι εκεί! Στην απεργία, στη συγκέντρωση και στην πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία. Στάθηκαν απέναντι στην ιερή συμμαχία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Απέναντι σε όλους όσοι, ενώ με το ένα χέρι εξαπολύουν τις βόμβες, με το άλλο κλέβουν το ψωμί των εργατών, στερούν τα βιβλία των παιδιών, αρπάζουν τις συντάξεις των γερόντων. Γι' αυτό, όπως φώναξαν «ΟΧΙ» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με την ίδια φωνή, διεκδίκησαν 35ωρο, 7ωρο, 5ήμερο, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.

Στις 21 Μάρτη, με την πανεργατική απεργία του ΠΑΜΕ έδωσαν μια μάχη. Με το ίδιο πείσμα συνεχίζουν σήμερα και αύριο..!