Η έκβαση της συνόδου κορυφής των «25» δικαιολόγησε πλήρως το χαρακτηρισμό της ως «σύναξης μακελάρηδων των λαών». Οι ηγέτες της ΕΕ κατετάγησαν εν σώματι στη «συμμαχία» των σφαγέων του ιρακινού λαού, καθαγιάζοντας - οι «ειρηνόφιλοι» - το δικαίωμα της επιβολής του δικαίου (του ισχυρότερου) με την ισχύ των όπλων... Αποδείχτηκε πανηγυρικά ότι η ΕΕ είναι ένας «άλλος πόλος» του ιμπεριαλισμού, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί το «αντίπαλο δέος» προς όφελος της ειρήνης και των λαών. Αυτή η αλήθεια δεν πρόκειται να αποκρυβεί με όσους τόνους προπαγανδιστικού βερνικιού και αν γυαλίσουν το βάρβαρο προσωπείο της.

Ο «προληπτικός» πόλεμος κατά του Ιράκ ανέδειξε τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, ταυτόχρονα όμως έδειξε τον τρόπο που «γεφυρώνονται», έστω μέχρι τον επόμενο σκυλοκαυγά για τη λεία. Το «ρήγμα» ΗΠΑ - ΕΕ (γαλλογερμανικού άξονα) προκλήθηκε όταν οι Αμερικανοί αποφάσισαν να αφήσουν τους «Ευρωπαίους» απ' έξω από την αρπαγή των πετρελαίων του Ιράκ και να τους προσγειώσουν ανώμαλα από τα πλανητικά τους όνειρα... Η γεφύρωση του «ρήγματος» γίνεται με τη χτεσινή ταπεινωτική δήλωση αποδοχής της ηγεμονίας των ΗΠΑ εκ μέρους των «Ευρωπαίων», οι οποίοι βέβαια θα πληρώσουν και το ανάλογο τίμημα για την αρχική τους «απροθυμία», για να αποφύγουν νέο στραπατσάρισμα. Καταδείχτηκε ότι η ΕΕ παραμένει «φόρου υποτελής» στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και η ίδια η «διευρυμένη» ύπαρξή της ακόμα, εξαρτάται από αυτόν.

Κανένα απολύτως όφελος ή συμφέρον δεν έχουν οι λαοί από τη «χειραφέτηση» της ΕΕ, δηλαδή τη στρατιωτική (πολεμική) αυτονομία της. Το ακριβώς αντίθετο, θα την πληρώσουν με αίμα. Ταυτόχρονα δεν πρέπει να διαφεύγει ότι η «ολοκλήρωση της ενοποίησης», μέσω της ΚΕΠΠΑ, θα σημάνει, αν βέβαια γίνει, και το «τέλος» της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας, αφού όλες οι εξουσίες θα μεταφερθούν σε υπερκρατικό όργανο...