Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες,/ και με ονόματα τους κράζουν πονηρά/ κλέφτες και απελάτες και προδότες,/ τους μισούν οι βασιλιάδες, κι όλοι οι τύραννοι,/ κ' είναι, μέσα στους σκυφτούς, τα παλικάρια,/ κ' είναι, μέσ' στους κοιμισμένους, οι στρατιώτες. Με τα μαύρα τα μαντίλια στα κεφάλια τους,/ πες τους και καλόγερους, αν θέλης,/ πες τους και φιλόσοφους με τη φλοκάτα,/ πες τους εθνικούς, είν' οι ακριβοί της Φύσης/ πες τους χριστιανούς. Χριστό λατρεύουν,/ κι ο Χριστός μ' αυτούς γιομάτος νιάτα.
Ο,τι πολεμάτε για ν' αδράξετε/ μ' ενός άδειου λόγου ορμή,/ το ζητάνε αυτοί με τ' άρματα στα χέρια,/ και δε σκύβουνε γυρτούς βωμούς να ορθώσουν,/ κ' είναι σαν πατέρες των παιδιών/ που θα πλάσουνε βασίλεια, του ήλιου ταίρια.
Της υγείας το γάλα και το αίμα της θυσίας/ ταιριάσανε στο είναι τους,/ και στα λογγωμένα τους τα στήθια/ μια πλατιά καρδιά βροντολαλεί,/ μαρτυρώντας, πολεμώντας, τραγουδώντας,/ τη ζωή και την αλήθεια.
Και σε όσους επιμένουν να μιλούν για «Ευρώπη της Δημοκρατίας, της Ειρήνης και του Πολιτισμού», να υπενθυμίσουμε ότι σ' αυτήν την Ευρώπη εμφανίστηκε ο φασισμός και ο ναζισμός, αυτή η Ευρώπη διατηρεί και σήμερα αποικίες και μετέχει, μαζί με τις ΗΠΑ, στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ενώ Ευρωπαίοι ήταν που έκλεψαν τα μάρμαρα από την Ακρόπολη κι αν δεν «ξερίζωσαν» τον Παρθενώνα είναι γιατί λογάριασαν και βρήκαν πολλά τα έξοδα για την αποκαθήλωση, τη μεταφορά και την αναδόμησή του...