Χτες ο κ. Πάγκαλος ετάχθη λάβρος κατά εκείνων των κομματικών και κυβερνητικών στελεχών που έχουν «τακιμιάσει» με την μπουρζουαζία. Βρήκε εποχή. Την εποχή που η κυβέρνηση (ή μήπως ο κ. Πάγκαλος διαφωνεί;) παραδίδει τα «Ελληνικά Πετρέλαια» στον Λάτση...

Οσο για τον κ. Παπανδρέου, προσέθεσε κι αυτός τον «προβληματισμό» του στην κυβερνητική ενδοσκόπηση. Πρότεινε να υπάρξει «μετάλλαξη» (κι άλλη;) του ΠΑΣΟΚ. Το δήλωσε, δε, ανήμερα της - υπό την προεδρία του - απόφασης των 15 υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ για τη χρήση βίας κατά οποιασδήποτε χώρας με πρόσχημα την «κατοχή» όπλων μαζικής καταστροφής...

***

***

Ο δε Βενιζέλος, με το σόφισμα πως «δεν μπορεί οι πολίτες που ζητούν περισσότερη κοινωνική πολιτική να ψηφίζουν ΝΔ, άρα να "πάμε αριστερά"», εκείνο που εισάγει ως προπαγανδιστικό τέχνασμα είναι το ακόλουθο: Να επιταχύνει το ΠΑΣΟΚ την εφαρμογή της ήδη ακολουθούμενης πολιτικής, που στο μεταξύ (με τη βοήθεια της προεκλογικής ψηφοθηρίας, της υποσχεσιολογίας και των ΜΜΕ) θα τη βαφτίζει «αριστερή» (!) πολιτική, άσχετα αν είναι ίδια με την πολιτική της ΝΔ. Ούτε κουβέντα, βέβαια, για το γεγονός ότι αυτή η πολιτική είναι τόσο «αριστερή», που έχει την «αριστερή» πρωτοτυπία να στέλνει ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ (και το αντίστροφο).

Με τον κ. Παπανδρέου, τέλος, τα πράγματα καθορίζονται κυρίως από την ανάγκη - ενός «εν αναμονή» διαδόχου - να καταγράφει πού και πού την παρουσία του...

Αλλωστε, η δημόσια παρέμβαση (και των τριών) δεν είναι καθόλου ανεξάρτητη από τις εσωτερικές διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ και από το υφέρπον κλίμα «διαδοχής» που συνεχώς «ξορκίζεται», αλλά παραμένει παρόν...