Πρόκειται για την έκτη τέτοια Συνάντηση, από το 1998. Οπως τόνισε ο Ορ. Κολοζώφ και αναφέρεται και στο δελτίο Τύπου που διανεμήθηκε στη συνέντευξη, αυτού του τύπου οι συναντήσεις έχουν πλέον καθιερωθεί, ενώ «ο αριθμός των κομμάτων που συμμετέχουν συνεχώς αυξάνεται». Είναι ενδεικτικό ότι τα 71 κόμματα που συμμετέχουν προέρχονται από σχεδόν 60 χώρες του κόσμου, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται όσα απέστειλαν γραπτές παρεμβάσεις (ΚΚ Χιλής, ΚΚ Ουρουγουάης, ΚΚ Τατζικιστάν, ΚΚ Εσθονίας, ΚΚ Ρουμανίας).

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνάντησης, τα μέλη των αντιπροσωπειών που συμμετέχουν θα πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις της «αντισυνόδου» στη Θεσσαλονίκη που διοργανώνει η «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» και το ΠΑΜΕ, με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.

Οπως τόνισε ο Ορ. Κολοζώφ, αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι τοποθετήσεις από τα κόμματα χωρών που η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και οι σύμμαχοί τους - η ΕΕ και η λεγόμενη Ομάδα των 8 (G8, Great 7+1: οι «μεγάλοι επτά» της παγκόσμιας οικονομίας, συν τη Ρωσία) - κατατάσσουν στον «άξονα του κακού». Ως τέτοιες αναφέρονται η Κούβα, η ΛΔ Κορέας, το Ιράκ, το Ιράν, η Συρία, η Παλαιστίνη κ.λπ. Πρόκειται για χώρες που «βρίσκονται στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας».

Στη συνάντηση οι αντιπρόσωποι θα επικεντρωθούν στην αξιολόγηση και εκτίμηση ενός πλούσιου υλικού που έχει συγκεντρωθεί από τις κινητοποιήσεις που έγιναν σ' όλο τον κόσμο κατά του ιμπεριαλιστικού άδικου πολέμου κατά του λαού του Ιράκ. Θα αναδειχτούν ζητήματα από την ανάπτυξη αυτού του πολύμορφου κινήματος κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, κατά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως η G-7+1, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, ζητήματα που αφορούν τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις που αναδείχτηκαν πιο έντονα αυτή την περίοδο και τη στάση των κομμάτων και κινημάτων απέναντι σ' αυτές.

Στην ατζέντα της Διεθνούς Συνάντησης θα τεθούν και ειδικότερα θέματα: «Στην ευρωπαϊκή ήπειρο, οι εξελίξεις που σημειώνονται από τη διεύρυνση της ΕΕ, τη δημιουργία και πρώτη στρατιωτική αποστολή του "ευρωστρατού" στην πΓΔΜ και πιθανώς στη ΛΔ Κονγκό, τη νέα διεύρυνση του ΝΑΤΟ και τα επιθετικά νέα στρατιωτικά του δόγματα περί προληπτικού πολέμου και επεμβάσεων στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, καθώς και τη νέα δομή του. Την κατάσταση στη Ρωσική Ομοσπονδία και την ΚΑΚ καθώς και στα Βαλκάνια, όπου δυναμώνουν πάλι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, με επίκεντρο την αποσταθεροποίηση στη νέα ένωση Σερβίας και Μαυροβουνίου και του ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου που δημιουργήθηκε στο Κοσσυφοπέδιο.

Στις Μεσογειακές Αραβικές χώρες και τις χώρες του Κόλπου, όπου η κατάληψη του Ιράκ και η παρουσία των στρατευμάτων κατοχής, μαζί με το παλαιστινιακό ζήτημα και τις ωμές απειλές των ΗΠΑ κατά της Συρίας και του Ιράν μαζί με το "όραμα" του Προέδρου Μπους για μια πλήρη αναμόρφωση όλης της περιοχής, δημιουργούν μια νέα εκρηκτική κατάσταση σ' ολόκληρη την περιοχή.

Στην Αφρική, όπου παρατηρείται νέα ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ανάμεσα στις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τη Γαλλία (Λιβερία, Λ.Δ. Κονγκό, Ζιμπάμπουε κ.ά.).

Στην Ασία και ιδιαίτερα στην Ινδική υπό-ήπειρο, όπου στο Αφγανιστάν δυο χρόνια μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά τεταμένη, όπως και στο Πακιστάν με τη δικτατορία Μουσάραφ υπό την άμεση εποπτεία των ΗΠΑ και τη διένεξη με την Ινδία για το Κασμίρ, και με την κατάργηση της εκλεγμένης κυβέρνησης του Νεπάλ από ένα παλατιανό πραξικόπημα, βασική συνιστώσα της οποίας ήταν το ΚΚ Νεπάλ (Ενοποιημένο Μαρξιστικό Λενινιστικό) και η βάρβαρη καταστολή των διαδηλώσεων, έχουν οξύνει την κατάσταση. Επιπλέον, η Ινδία συγκεντρώνει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί πέρα από τις εκλογικές νίκες των δυο κομμουνιστικών κομμάτων, του ΚΚΙ και του ΚΚΙ (Μ) και τη συμμετοχή τους ως κύριες δυνάμεις σε τοπικές κυβερνήσεις, το 2004 θα πραγματοποιηθεί εκεί η συνάντηση του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, θέμα που θα απασχολήσει τη Συνάντηση.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η Νοτιοανατολική Ασία, όπου οι αντιπροσωπείες του ΚΚ Βιετνάμ και από τις Φιλιππίνες θα ενημερώσουν για τις πολύ σημαντικές εξελίξεις που σημειώνονται αυτό το διάστημα στην περιοχή.

Υπάρχει, επίσης, το πολύ σοβαρό θέμα της ανάδειξης των διώξεων, που υφίστανται οι κομμουνιστές και άλλοι αριστεροί και προοδευτικοί άνθρωποι σε μια σειρά χώρες, αλλά και των συνθηκών παρανομίας ή μισο-παρανομίας, που αντιμετωπίζουν μια σειρά κομμουνιστικά κόμματα και τα πρακτικά βήματα για την εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης και βοήθειας προς αυτά.

Εκτός από το ιδιαίτερο βάρος που δίνεται στη συζήτηση αυτών των θεμάτων, στην ανταλλαγή εμπειριών και την εξαγωγή συμπερασμάτων από τη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί, στο επίκεντρο της Συνάντησης θα βρεθούν τα θέματα της αυτοτελούς και διακριτής παρουσίας των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων σε σχέση με την ανάπτυξη των κινημάτων, τα ζητήματα συντονισμού της δράσης και αναζήτησης πιο συγκεκριμένων κατευθύνσεων, η πολιτική των συμμαχιών και η διεθνιστική αλληλεγγύη».

Οι εργασίες της Συνάντησης θα είναι κλειστές, αν και θα επιτραπεί κάποια δημοσιογραφική κάλυψη. Ερωτώμενος από δημοσιογράφους αν τη Συνάντηση θα απασχολήσει το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα», ο Ορ. Κολοζώφ τόνισε ότι αναμένεται να υπάρξουν σχετικές αναφορές από ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα, αλλά «δεν πρόκειται να κυριαρχήσει αυτό το θέμα». Κύριο αντικείμενο προβληματισμού, τόνισε, είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων από την κατάσταση που διαμορφώνεται δύο χρόνια μετά την 11 Σεπτέμβρη, με την «τρομοκρατία» ως το κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα και την περιστολή δημοκρατικών ελευθεριών να έχει φθάσει στο αποκορύφωμά της. Ζητούμενο, επίσης, είναι ο συντονισμός της δράσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, «που πολλοί ισχυρίζονταν ότι είχε πάψει να υπάρχει ως πριν μερικά χρόνια», κατέληξε ο Ορ. Κολοζώφ.