Αποφασισμένη να παρέμβει με διάφορους τρόπους, για την υπογράμμιση της «Χριστιανικής υποδομής της Ευρώπης εις το νέο Σύνταγμα» φαίνεται η Εκκλησία της Ελλάδας. Αυτοί οι τρόποι βέβαια, δεν εκφράζουν τη «δημοκρατική δομή» της Εκκλησίας, αλλά τις εσωτερικές «διαμάχες» των ποιμένων.

Ετσι, με μελετημένα βήματα «προχωρά», είτε «εντυπωσιάζοντας» το ποίμνιο με το κυριακάτικο κήρυγμα, όπως συνηθίζει ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος με την έκφραση «η Ευρώπη θα ατυχήσει και θα διαλυθεί έτσι όπως πάνε να την οδηγήσουν», αφού σύμφωνα με την άποψη της Εκκλησίας, χωρίς Χριστό και Εκκλησία δε θα υπάρχει ευρωπαϊκός πολιτισμός, ούτε ανθρώπινα δικαιώματα! Είτε, με την αοριστολογία και αντιφατικότητα, όπως στο χτεσινό ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου: Αντιδραστικών και ισχυρών δυνάμεων που «με εχθρότητα» κατά του χριστιανισμού υποχρεώνουν τους Ευρωπαίους, να μην τολμήσουν ν' αναφέρουν στο Σύνταγμα πίστη και παράδοση. Τώρα, για το ποιοι είναι αυτοί οι κύκλοι, η χτεσινή διευκρινιστική απάντηση του εκπροσώπου της Ιεράς Συνόδου, περί ανθρώπων με αθεϊστικές και ουμανιστικές ιδέες, δεν πείθουν. Αλήθεια ποιους εννοούν, τον Βαλερί Ζισκάρ Ντεστέν (είχε συνομιλίες και διαβεβαιώσεις για το θέμα του Συντάγματος και ο Αρχιεπίσκοπος) ή τον Ρομάνο Πρόντι;

Πληροφορίες θέλουν, πάντως, την Εκκλησία της Ελλάδας να «περιμένει» την παρέμβαση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, στις επόμενες Προεδρίες, της Ιταλίας και της Ιρλανδίας.