Σ' αυτό συμβάλλουν και τα ΜΜΕ που πατρονάρουν το δικομματισμό.

Η κριτική που ασκεί η ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ είναι στα σημεία, είναι εξ απαλών ονύχων, όπως λένε. Μιλάει για κακοδιαχείριση, για αδιαφάνεια, ότι δεν αξιοποίησε τους πόρους της ΕΕ, για σκάνδαλα και άλλα.

Αποφεύγει όμως σαν το διάβολο το λιβάνι να αναφερθεί στη ρίζα και την ουσία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα σε ορισμένα σημεία κάνει κριτική στην κυβέρνηση, γιατί καθυστερεί να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της.

Από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ μιλάει για τη συντηρητική νεοφιλελεύθερη ΝΔ. Προσπαθεί να επαναφέρει το αντιδεξιό σύνδρομο δεξιά - αντιδεξιά, να ξεθάψει το φόβο της Δεξιάς και να τρομοκρατήσει έναν κόσμο.

Δεξιά είναι η αντιλαϊκή πολιτική λιτότητας και η αφαίρεση κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων και συνταξιούχων.

Είναι η εφαρμογή των τριών αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ που συνεχίζει να εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ.

Είναι η αντιαγροτική πολιτική με την εφαρμογή των αποφάσεων της ΕΕ και των συμφωνιών ΚΑΠ - ΓΚΑΤΤ που ξεκληρίζουν εκατοντάδες χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά.

Δεξιά είναι το αντιλαϊκό φορομπηχτικό σύστημα που εργαζόμενοι και συνταξιούχοι συμβάλλουν πάνω από 70% στα έσοδα του κράτους.

Είναι το ταξικό αντιεκπαιδευτικό σύστημα που αποκλείει να σπουδάσουν τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Είναι να βγάζεις παράνομες όλες τις απεργίες και να αφαιρείς από τους εργαζόμενους ένα όπλο άμυνας, αλλά και διεκδίκησης και μάλιστα συνταγματικά κατοχυρωμένο.

Είναι να χρησιμοποιείς τα ΜΑΤ, τα γκλομπς, τα δακρυγόνα, ενάντια σε όποιον αγωνίζεται.

Είναι τα «αγροτοδικεία» και «μαθητοδικεία» με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.

Είναι να δίνεις γην και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές και να κάνεις τη χώρα ορμητήριο στο βρώμικο πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. Να παραδίνεις τον Οτσαλάν και να έχεις πυρηνικά όπλα στη χώρα σου.

Είναι η αποδοχή του Συμφώνου Σταθερότητας στα Βαλκάνια και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ.

Είναι να παίρνεις συγχαρητήρια από τον Κλίντον και τους Ευρωπαίους για τη στάση σου αυτή.

Είναι η συνέχιση της συμμετοχής στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ξεπουλώντας εκείνο το γνωστό «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

Δεξιά είναι η συντηρητική ταξική πολιτική που αυξάνεις τα υπερκέρδη της πλουτοκρατίας και έχεις τη στήριξή της.

Και τέλος αυτή η πολιτική να επιβραβεύεται με τη δήλωση του πρέσβη των ΗΠΑ Μπερνς ότι θα ήταν πλήγμα για τις ΗΠΑ η έλλειψη Σημίτη - Γ. Παπανδρέου, αν το ΠΑΣΟΚ έχανε τις εκλογές.

Αυτή την πολιτική εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ.

Γι' αυτήν την προσφορά της η κυβέρνηση έχει την πλήρη στήριξη από την ντόπια πλουτοκρατία και τα ΜΜΕ που ελέγχει.

Επομένως δεν έχει σημασία πώς λέγεται ένα κόμμα, αλλά τι πολιτική εφαρμόζει όταν είναι εξουσία, αλλά και τι υποστηρίζει όταν είναι αντιπολίτευση.

Και επειδή ζήσαμε στο πετσί μας την πολιτική του δικομματισμού και την πληρώσαμε πολύ ακριβά.

Και ακόμα γιατί μας περιμένουν πολύ χειρότερα με τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν στα ευρωπαϊκά αφεντικά, με πρώτο το ασφαλιστικό που θα το κατεδαφίσουν και θα πάρουν και άλλα σκληρά αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα.

Να μην τους δώσουμε το δικαίωμα να πούνε την επόμενη των εκλογών ότι ο λαός μάς ψήφισε και εφαρμόζουμε την πολιτική μας.

Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από τις υποσχέσεις και την παροχολογία του ενός και του άλλου.

Ξέρουμε τι μας περιμένει αμέσως μετά τις εκλογές. Γι' αυτό η εκλογική δύναμη των κομμάτων εξουσίας πρέπει να πέσει όσο το δυνατόν κάτω. Γιατί αν έχουν αυτοδυναμία, σίγουρα θα κλάψουν μανούλες.

Η ψήφος μας να είναι ψήφος διαμαρτυρίας και αντίστασης και προοπτικής για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Να πούμε ΣΤΟΠ. Δεν πάει άλλο.

Το μέλλον μας δεν είναι η πείνα, η ανεργία, τα ναρκωτικά, το έγκλημα, ο πόλεμος, που μας προσφέρει η παγκοσμιοποίηση και η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Γι' αυτό πρέπει οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι να ψηφίσουν με βάση τα δικά τους προβλήματα και τα ταξικά τους συμφέροντα. Να ψηφίσουν το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που δε συμβιβάζεται, αντιστέκεται και συγκρούεται, όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη με αυτή τη βάρβαρη και απάνθρωπη πολιτική. Και με τη δημιουργία του κοινωνικού - πολιτικού μετώπου, ανοίγει προοπτική για μια πολιτική ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, που κύρια φροντίδα θα έχει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.