Το ένα έκτο του συνολικού πληθυσμού του πλανήτη μας, δηλαδή, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι, δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό. Η ανατριχιαστική αυτή εκτίμηση ειπώθηκε στην πρόσφατη παγκόσμια διάσκεψη για το νερό, που έγινε στη Χάγη και στην οποία συμμετείχαν υπουργοί και αντιπρόσωποι από 150 χώρες. «Οι υδάτινοι πόροι και τα οικοσυστήματα που τους τροφοδοτούν και τους συντηρούν απειλούνται από μόλυνση, αλόγιστη χρήση, αλλαγές στη χρήση της γης, κλιματολογικές μεταβολές και πολλούς άλλους παράγοντες», σημειώνει το τελικό ανακοινωθέν της διάσκεψης και συμπληρώνει, πως «η σύνδεση ανάμεσα σ' αυτούς τους παράγοντες και τη φτώχεια είναι σαφής, διότι οι φτωχοί είναι που πλήττονται κύρια και σοβαρότερα».

Κι όλα δείχνουν ότι τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα. Ως το 2025 ο μισός πληθυσμός της Γης δε θα έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ περισσότερες από 50 χώρες θα ζουν τον εφιάλτη της λειψυδρίας, προβλέπουν οι ειδικοί επιστήμονες, ζωγραφίζοντας ένα εφιαλτικό μέλλον, για τις επόμενες δυο -τρεις δεκαετίες.

Και τι κάνουν, ίσως αναρωτηθείτε, οι ηγέτες των μεγάλων χωρών και του κόσμου γενικότερα, ο ΟΗΕ και οι διεθνείς οργανώσεις; Εύλογο, βέβαια, είναι το ερώτημα αυτό, αλλά καλύτερα, να αναρωτηθούμε τι κάνουν οι λαοί για την αντιμετώπιση του σοβαρότατου αυτού προβλήματος.