Αναπάντεχη συνάντηση | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αναπάντεχη συνάντηση

Βρε πώς τα φέρνει η τύχη καμιά φορά και νάτονα φάντης μπαστούνι μπροστά μου. Είναι αυτό που λένε, στον ουρανό σε γύρευα και στη γη σε βρήκα. Αγέρωχος καβαλάρης σ' αρχοντικό καλάμι, στομφώδης κι αλαζονικός Δον Κιχώτης, στραβά την περικεφαλαία, την πανοπλία του Αμλετ και το κρανίο της πεθαμένης ακρίβειας στο χέρι. Υφος χιλίων καρδιναλίων, με το φλάμπουρο του λυτρωτή της αγοράς, περιστοιχισμένος από τσούρμο Σάντζο πειρατές, που σπεύδανε να εκτελέσουν κάθε προσταγή του. Φτιασιδωμένο χαμόγελο θριάμβου. Ενα γύρω τα κανάλια ν' ανοίγουνε το δρόμο κι ένας κόσμος ταπεινός να υποκλίνεται.

***

Βρέθηκα κι εγώ στη Λαϊκή της Καλλιθέας όπως κάθε Παρασκευή να κάνω τα ψώνια μου, όταν αντιλήφθηκα πως εκείνη τη μέρα, κάτι το ασυνήθιστο συμβαίνει από κόσμο, κίνηση και πανταχού στημένες κάμερες. Και πριν καλά καλά το καταλάβω να 'μαι κατάφατσα με τον κ. Κουλούρη, τρισευτυχισμένο, να μου απευθύνει το λόγο «πώς βλέπω την αγορά».

«Χάλια - του λέω - όλα πανάκριβα και στον απλό εργαζόμενο και συνταξιούχο δεν περισσεύει ευρώ παρά μόνο για τ' απαραίτητα».

«Τόσους ρώτησα και είσαι ο μοναδικός που μου τα λέει αυτά».

«Κι όμως - του απαντώ επιγραμματικά - έτσι είναι».

Σκάει ένα ειρωνικό χαμόγελο περιφρόνησης και σχεδόν απότομα, στον ενικό, σαν να με γνώριζε και από χτες μου φωνάζει «Ελα μαζί μου και βγάλε τις τσίμπλες από τα μάτια σου... Καθάρισέ τα να δεις καλύτερα». Φώναζε και ξαναφώναζε. Εγώ κούνησα το κεφάλι και προχώρησα... και κείνος από πίσω «Βγάλε τις τσίμπλες από τα μάτια σου να δεις καλύτερα». Τα 'λεγα εγώ, τα 'λεγε κι από δίπλα μου σ' ένα κανάλι ο παλιός μου συμμαθητής, ο Θανάσης, για τη σύνταξη που δε φτάνει με τίποτα.

Στο μεταξύ μια κυριούλα - προφανώς παλιά ΕΑΜίτισσα!!!!!! βλέποντας τον κ. υπουργό τόσο κοντά σπεύδει και του δίνει το χέρι κι εκείνος με κοιτάζει να δω κι εγώ πόσο ο κόσμος το επιβεβαιώνει..!

***

Είχα σχεδόν ξεχάσει το γεγονός. Το μεσημέρι στις ειδήσεις, κάπου στη μέση είχε και το σχετικό ρεπορτάζ με την επίσκεψη του κ. υπουργού στην αγορά. Βλέπω κόσμο, βλέπω πολίτες να τον χαιρετούν με χειραψίες, να 'σου για λίγο σαν σκιά ο Θανάσης να 'σου και η τρισευτυχισμένη γυναικούλα με τα συχαρίκια... Μπα - λέω ξαφνιασμένος, όπου να 'ναι θα δείξει και μένα που του τα ψέλνω..! Φυσικά και όχι. Εγώ είχα κοπεί..!

ΥΓ: Αυτό έγινε την Παρασκευή 31-10-03.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ