Χωρίς καμιά διάθεση να μειώσουμε τη σημασία μιας φωνής διαμαρτυρίας στο εσωτερικό των ΗΠΑ, οφείλουμε να σημειώσουμε μερικά πράγματα σχετικά με τα όσα είπε ο γνωστός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκι στην προχτεσινή του ομιλία στην αίθουσα τελετών του ΑΠΘ. Ο Αμερικανός διανοητής καταφέρθηκε ενάντια στην παντοκρατορία που επιχειρούν να επιβάλουν οι ΗΠΑ στα πλαίσια του νέου δόγματος «δημοκρατικό είναι ό,τι εξυπηρετεί τα συμφέροντά μας». Με στοιχεία του - χειραγωγημένου στην πλειοψηφία του - αμερικανικού Τύπου, έδειξε αυτό που ο κόσμος «είχε τούμπανο...» από την πρώτη στιγμή, ότι δηλαδή η επέμβαση στο Ιράκ έγινε για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και στη βάση ενός συνολικού σχεδίου για την αναδιοργάνωση της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. Εξίσου αυστηρός ήταν ο Νόαμ Τσόμσκι και για την επιθετικότητα του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους, χαρακτηρίζοντας το Ισραήλ «τη μεγαλύτερη βάση των ΗΠΑ παγκοσμίως» και συνδέοντας άμεσα την εγκληματική πολιτική Σαρόν με την ενθάρρυνση από την πλευρά της Αμερικής.

Στο διά ταύτα, ο Αμερικανός στοχαστής υποστήριξε ότι «η βία γεννάει βία» και υπεραμύνθηκε της διαλλακτικής στάσης της Αγγλίας απέναντι στον IRA, που συντέλεσε στο μετριασμό της αιματοχυσίας στην Ιρλανδία. Μια τέτοια προσέγγιση αφήνει στο απυρόβλητο την καρδιά όλων των αμερικανοευρωπαϊκών επεμβάσεων όπου Γης, που δεν είναι άλλη από την ιμπεριαλιστική φύση Αμερικής και ΕΕ και τις ανταγωνιστικές αντιθέσεις μεταξύ των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Ο ιμπεριαλισμός είναι αυτός που ευθύνεται για την έναρξη του κύκλου της παγκόσμιας βίας, αξιοποιώντας προσχηματικά σαν «εχθρούς» τους άλλοτε «φίλους», τους οποίους εξέθρεψε την εποχή που του ήταν χρήσιμοι στον αγώνα ενάντια στο αντίπαλο, σοσιαλιστικό δέος. Κατά συνέπεια, γνήσια αντιπολεμική στάση δεν μπορεί να είναι άλλη από την εναντίωση στην ίδια την αιτία του πολέμου, τον ιμπεριαλισμό. Τον αγώνα ενάντια σε όλες τις εκφάνσεις του σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, με στόχο την τελική ανατροπή του.

Ο Νόαμ Τσόμσκι, ωστόσο, στη διάρκεια της περίπου μιάμισης ώρας ομιλίας του, απέφυγε συστηματικά να χρησιμοποιήσει τον όρο «ιμπεριαλισμός», ενώ καμιά αναφορά δεν έκανε στον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, που μόλις πριν από πέντε χρόνια βομβάρδιζε μαζί με τους Αμερικανούς τη Γιουγκοσλαβία και κράτη-μέλη της στήριξαν και στηρίζουν και την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Ιράκ. Αρκέστηκε στην καταδίκη της αμερικανικής μονοκρατορίας, προτείνοντας ως λύση να αφουγκραστούν οι μεγάλες δυνάμεις τα αιτήματα των μικρών για να σταματήσει το αιματοκύλισμα, παραγνωρίζοντας ότι ο όποιος «διάλογος» με τους ιμπεριαλιστές γίνεται σήμερα εξίσου με το πιστόλι στον κρόταφο και αποτελεί κατά κανόνα τον προθάλαμο μιας ιμπεριαλιστικής επέμβασης. Τρανταχτό παράδειγμα η Κύπρος, για την οποία μάλιστα ο Νόαμ Τσόμσκι εξέφρασε την άποψη ότι αν δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει, πρέπει να δεχτεί το «σχέδιο Ανάν»...