Εντονες, αλλά και αρκετά διδακτικές οι τελευταίες εξελίξεις, σχετικά με το Κυπριακό. Ο «μπάτσος», που -έτσι κι αλλιώς και ανεξάρτητα της τελικής έκβασης- εισέπραξαν οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία και προσωπικά ο ΓΓ του ΟΗΕ στο 15μελές Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού, όπου δέκα χώρες (ανάμεσά τους και τρία μόνιμα μέλη) αντέδρασαν έντονα στο αμερικανοβρετανικό σχέδιο ψηφίσματος των δήθεν εγγυήσεων της πιστής εφαρμογής του «σχεδίου Ανάν» αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός κι έχει στη ρίζα του την αντίσταση του κυπριακού λαού. Δεν πρέπει, βέβαια, να δημιουργούνται αυταπάτες για τη γενικότερη στάση των δέκα αυτών χωρών -η κάθε μια αντέδρασε για τους δικούς της λόγους- αλλά το γεγονός φανερώνει τις δυνατότητες πάλης για δίκαιη επίλυση του Κυπριακού, παρά το γενικότερο δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων διεθνώς.

Το ίδιο συμπέρασμα εξάγεται και από τις τελευταίες εξελίξεις στις Βρυξέλλες. Οι πληροφορίες φέρουν τον Ρ. Πρόντι, να δυσανασχετεί από τις προκλητικές δηλώσεις των Φερχόιγκεν και Σολάνα. Οι ίδιες πληροφορίες, επίσης, σημειώνουν ότι οι δύο τελευταίοι επίτροποι δέχτηκαν έντονη κριτική από άλλα μέλη της κομισιόν, για τις δημόσιες και ωμές επεμβάσεις τους, υπέρ του «σχεδίου Ανάν». Το γεγονός αντανακλά, τόσο τις γενικότερες αντιθέσεις ΗΠΑ - ΕΕ και κυρίως Γερμανίας - Γαλλίας, όσο και αυτές στο εσωτερικό της ευρω-ένωσης, ενώ, περιπλέκεται και με το ακανθώδες πρόβλημα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας.

Τα παραπάνω, βέβαια, δε φανερώνουν μόνο τις δυνατότητες πάλης για δίκαιη επίλυση του Κυπριακού. Πρωτίστως, αναδείχνουν την αναντικατάστατη και μεγάλη σημασία ενός ισχυρού και σωστά προσανατολισμένου λαϊκού μετώπου στην Κύπρο (σε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους). Ενα τέτοιο μέτωπο μπορεί να αποκρούσει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και σχέδια, να ξαναβάλει το Κυπριακό πρόβλημα στις διεθνείς του διαστάσεις και να αξιοποιεί προς όφελός του τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Μακάρι, ένα μεθαυριανό βροντερό «όχι», να αποτελέσει την αφετηρία για τη συγκρότηση ενός τέτοιου μετώπου.