Νάτοι, λοιπόν, οι επιμηθείς που γίνονται κατήγοροι. Ο Κεντέρης και η Θάνου ντρόπιασαν την Ελλάδα, λένε. Κι εμφανίζονται σαν «κήνσορες της ηθικής» και «τιμητές των πάντων», υπερασπιστές της τιμής των Ελλήνων, σωτήρες του έθνους. Ποιοι; Οι γνωστοί «χαμαιλέοντες» που κρύβονται στις «σκιερές φυλλωσιές» της ένοχης εξουσίας. Οι αδαείς «ξυλοκόποι» που αντρειεύονται στην πεσμένη δρυ. Αυτοί που έψελναν τα «Ωσαννά» προς εκείνους που οδηγούσαν τη μικρή Ελλάδα στο κλαμπ των μεγάλων πρωταθλητών. Οι ίδιοι που λοιδορούσαν όποιον τολμούσε να πει πως είναι περίεργο και ύποπτο ένας άνδρας να τρέχει τα 200 μέτρα σε χρόνο κάτω των 20" και μια γυναίκα να καλύπτει τα 100 μέτρα σε χρόνο κάτω των 11". Τώρα οι «νενέκοι» και οι υποτακτικοί «δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους» και οι «λερωμένοι» απαιτούν «να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι».

Αλλά, ποια Ελλάδα ντρόπιασαν ο Κεντέρης και η Θάνου; Την Ελλάδα των ιδανικών του Ολυμπισμού της αρχαιότητας; Μα, αυτή ουδεμία σχέση έχει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες των ρεκόρ και των πολυεθνικών. Τη σύγχρονη Ελλάδα των απλών ανθρώπων του μόχθου και του φιλότιμου; Μα, ούτε αυτή έχει σχέση με την Ολυμπιάδα του ΝΑΤΟ και της ντόπας. Ε, αν ντρόπιασαν την «Ελλάδα της Γιάννας», σιγά το κακό. Αυτή «η Ελλάδα» έχασε την τιμή και την υπόληψή της απ' όταν εκλιπαρούσε για να εξασφαλίσει τη διοργάνωση των Αγώνων και ξεφτιλίστηκε παντελώς όταν επέτρεψε στο «Ζέπελιν» να κατασκοπεύει τους Ελληνες.

Οι «συνήθεις ύποπτοι» της υποκρισίας και της συνενοχής δε δικαιούνται να φωνασκούν και να μετατρέπονται σε κατηγόρους. Δικαίωμα και υποχρέωση στη διαμαρτυρία έχει ο καθαρός αθλητής που δεν του δίνεται η δυνατότητα να αγωνιστεί, επί ίσοις όροις, για να δείξει τι αξίζει, ο κάθε αθλούμενος που νιώθει παρακατιανός και παραπεταμένος, καθώς ο πρωταθλητισμός τα «τρώει» όλα και δεν αφήνει ούτε ψίχουλα για τον μαζικό αθλητισμό. Δικαίωμα και υποχρέωση στη διαμαρτυρία έχει ο αγνός φίλαθλος από τον οποίο στερούν τη χαρά και την απόλαυση που δίνει ο αθλητισμός, αφού, με την υποψία του ντόπινγκ να κατατρώει το μυαλό του, δεν μπορεί να γευτεί τα συναισθήματα που προκαλεί η προσπάθεια και προσφέρει το αποτέλεσμα.

Υποχρέωση ν' απολογηθούν ενώπιον του ελληνικού λαού έχουν εκείνοι που έστησαν τον «θαυμαστό κόσμο» των Ελλήνων πρωταθλητών, μετατρέποντας το λαϊκό δικαίωμα στην άθληση σε ακριβό εμπόρευμα για «λίγους και εκλεκτούς». Ο Κεντέρης και η Θάνου - προϊόντα προς απόσυρση μιας βιομηχανίας παραγωγής και κατανάλωσης πρωταθλητών και, ταυτόχρονα, θύματα ενός αδηφάγου και ανελέητου παγκόσμιου αθλητικού συστήματος εκμετάλλευσης - αν νομίζουν πως αδικούνται, ας ζητήσουν εξηγήσεις από τη ΔΟΕ, την «Αdidas» και την «Puma». Διότι τα συμφέροντα αυτών και άλλων χορηγών υπηρετούσαν ως πρωταθλητές και όχι τα αθλητικά ιδανικά...