Οπως προκύπτει από τις πληροφορίες, όσον αφορά την εισήγηση του πρωθυπουργού στην Κυβερνητική Επιτροπή, αλλά και από τις επίσημες δηλώσεις του Δ. Ρέππα που ακολούθησαν, ο Κ. Σημίτης, προσδιορίζοντας τους «σταθμούς» της επόμενης περιόδου, ζήτησε εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς προώθησης του αντιλαϊκού έργου, γιατί μετά έρχονται... εκλογές. Οπως είπε, οι σταθμοί αυτοί - πέραν του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ που θα γίνει το Μάρτη του 2002 και ήδη έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την «επανίδρυση» του ΠΑΣΟΚ - είναι οι δημαρχιακές και νομαρχιακές εκλογές (Οκτώβρης 2002), η προεδρία της ΕΕ (α΄ εξάμηνο 2003) και ο Ιούλης του 2003, οπότε και ξεκινά, ουσιαστικά, η προεκλογική περίοδος μέχρι τις επόμενες βουλευτικές που λίγοι πιστεύουν ότι θα πραγματοποιηθούν στον προκαθορισμένο χρόνο τους (Απρίλης 2004). Επομένως, η επίθεση του «δεύτερου κύματος του εκσυγχρονισμού» θα πρέπει να αναμένεται πως θα εκδηλωθεί άμεσα, ώστε κατόπιν να μπορεί η κυβέρνηση να αξιοποιήσει το εναπομένον διάστημα για να διεκδικήσει τη νίκη και στις επόμενες εκλογές...

Με βάση το παραπάνω χρονοδιάγραμμα, που από πολλούς χαρακτηρίστηκε «πρόγραμμα 4ετίας με ορίζοντα... 2ετίας», ο πρωθυπουργός μίλησε χτες για «αξιοποίηση του κρίσιμου πολιτικού χρόνου που δε θα χαρακτηρίζεται προεκλογική περίοδος», εντός του οποίου θα επιδιωχτεί να «περάσουν» οι λεγόμενες αναδιαρθρώσεις (ιδιωτικοποιήσεις, προώθηση ασφαλιστικού, ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, «μεταρρυθμίσεις» σε υγεία, παιδεία κλπ.).

Οσον αφορά τις προτεραιότητες του κυβερνητικού έργου, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι βασικός στόχος της κυβέρνησης είναι να ανταποκριθεί στις «προκλήσεις» της ΟΝΕ. Μάλιστα, εμφάνισε την υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί έναντι των πολυεθνικών σαν προϋπόθεση της «ανάπτυξης», η οποία, όπως είπε, θα στηριχτεί σε επίτευξη ρυθμών άνω του 4% και στο Γ΄ ΚΠΣ.

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, το Κυπριακό προσδιορίστηκε ως «μείζον εθνικό θέμα» και εκτιμήθηκε σαν σημαντική δήθεν εξέλιξη ως προς την επίλυσή του η διεύρυνση της ΕΕ και η ένταξη της Κύπρου σε αυτήν. Για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, δε, ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι θα κινηθούν στη βάση της πολιτικής που προσδιορίστηκε στο Ελσίνκι.

Οι αναφορές του πρωθυπουργού στο λεγόμενο «κοινωνικό κράτος», εκτός των ήδη γνωστών προεκλογικών και μετεκλογικών υποσχέσεων, συνοδεύτηκαν για πρώτη φορά από έμμεσες ομολογίες για τον αντιλαϊκό τους χαρακτήρα, καθώς ο Κ. Σημίτης δεν έκρυψε ότι η προώθηση των μέτρων που σχεδιάζονται σε τομείς όπως το ασφαλιστικό κλπ. θα προκαλέσει πολιτικό κόστος, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση.

Επίσης, για μια ακόμα φορά τέθηκε σε κυβερνητική συνεδρίαση το ζήτημα της δημόσιας διοίκησης και του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών, που, όπως αναφέρθηκε, πρέπει να «εκσυγχρονιστούν»...

Τέλος, στη συνεδρίαση έγινε αναφορά και στην αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά, όπως ισχυρίστηκε αργότερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δεν εθίγη το θέμα του εκλογικού νόμου.