Motion Team

Κινητοποιήσεις όπως αυτή των κλωστοϋφαντουργών πριν από τρεις μέρες βρίσκουν τη συνέχειά τους στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ

Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της ICAP και με βάση τους ισολογισμούς 23.721 μεγάλων επιχειρήσεων, στη μεταποιητική βιομηχανία, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες και στον τουρισμό, το 2003 οι μεγαλοεπιχειρηματίες αύξησαν τα κέρδη τους κατά 16,3% συγκριτικά με το 2002. Στον αντίποδα, τα κατώτερα μεροκάματα αυξήθηκαν μόλις κατά 4,2%! Την ίδια χρονιά, από την επεξεργασία των αναλυτικών δηλώσεων στο ΙΚΑ προέκυπτε ότι 2.132.882 εργαζόμενοι είχαν κατά μέσο όρο μηνιαίες μεικτές αποδοχές 695 ευρώ.

Τις μέρες αυτές βρίσκεται σε εξέλιξη μια συντονισμένη επίθεση από το τραπεζικό κεφάλαιο σε βάρος των τραπεζοϋπαλλήλων. Στο στόχαστρο έχουν μπει τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα και οι θέσεις εργασίας. Το σχέδιο της Εμπορικής για το Επικουρικό Ταμείο των εργαζομένων, τα προγράμματα «εθελούσιας εξόδου» στην Πειραιώς είναι μόνο τα τελευταία γεγονότα που καταγράφει η ειδησεογραφία. Οι τραπεζίτες δείχνουν τα δόντια τους. Και δεν κρύβουν τα κέρδη τους. Τα οποία το πρώτο 9μηνο του 2004 στη Γιούρομπανκ του Λάτση αυξήθηκαν κατά 43,6%, στην Αλφα Μπανκ του Κωστόπουλου κατά 36,8% και στην Πειραιώς του Σάλλα κατά 34,1%. Από Γενάρη μέχρι Σεπτέμβρη οι τρεις όμιλοι αυγάτισαν τα χρηματοκιβώτιά τους κατά 687,3 εκατομμύρια ευρώ!

Σε χρυσό πραγματικό μετατρέπουν τη διύλιση πετρελαίου και οι αντίστοιχοι όμιλοι του τομέα αυτού ξεζουμίζοντας τα λαϊκά στρώματα. Ετσι, την ίδια περίοδο, η «Μότορ-Οϊλ» αύξησε τα κέρδη της κατά 84,9% σε σχέση με το 2003, τα οποία διαμορφώθηκαν στα 146,4 εκατομμύρια ευρώ, και τα ΕΛΠΕ κατά 31%, αύξηση που αντιστοιχεί σε 354 εκατ. ευρώ! Το ίδιο διάστημα η αύξηση στο κατώτερο μεροκάματο δεν έφτασε ούτε στο ένα ευρώ τη μέρα, από 23,29 ευρώ στα 24,22 ευρώ.

Και ενώ τα κέρδη των επιχειρήσεων πετάνε στα ύψη και οι μισθοί ρίχνονται στα Τάρταρα, την ίδια ώρα η ακρίβεια στα βασικά είδη κατανάλωσης κατατρώει τα σπλάχνα των νοικοκυριών. Ακόμα και τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας δεν μπορούν να κρύψουν τη ληστεία στο λαϊκό εισόδημα. Σύμφωνα με αυτά, από το Σεπτέμβρη του 2003 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2004 οι ανατιμήσεις που επιβλήθηκαν κατά μέσο όρο ήταν:

• Στο λάδι 14,5%
• Στη βενζίνη 10,1%
• Στο ψωμί 9,2%
• Στο πετρέλαιο θέρμανσης 8,9%
• Στις ιατρικές υπηρεσίες 7,3%
• Στα είδη υπόδησης 6,5%
• Στα ενοίκια κατοικιών 5,6%

Αυτά επισήμως, γιατί η πραγματικότητα διαμορφώνεται ακόμα πιο ζοφερή. Μόλις προχτές ο «Ρ» αποκάλυψε ότι, σύμφωνα με τους τιμοκαταλόγους μεγάλων σούπερ μάρκετ, μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοέμβρη έχουν επιβληθεί αυξήσεις τιμών μέχρι και 29% σε εκατοντάδες είδη που καταναλώνει καθημερινά η λαϊκή οικογένεια.

Μόνο από το φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) στα είδη λαϊκής κατανάλωσης το κράτος εισέπραξε το 2004 14,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά κατ' εντολή του προϋπολογισμού που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ. Στον προϋπολογισμό του 2005, της ΝΔ, το «χαράτσι» του ΦΠΑ προδιαγράφεται να φτάσει τα 17,1 δισ. ευρώ.

Παράλληλα, μισθωτοί και συνταξιούχοι, μέσω της φορολογίας στα εισοδήματά τους, πληρώνουν και ξαναπληρώνουν το κράτος των καπιταλιστών. Ο φόρος που τους επιβλήθηκε το 2003 ξεπερνούσε τα 4 δισ. ευρώ. Η αύξηση σε σχέση με το 2002 έφτασε στο 14,4%, όταν η φορολόγηση των ΑΕ για το ίδιο διάστημα αυξήθηκε μόλις κατά 1,2%!

Αυτή την αθλιότητα αναπαράγει και διευρύνει και ο προϋπολογισμός του 2005, ενώ ταυτόχρονα εξαγγέλλουν μείωση της φορολογίας των κερδών στο 25% αντί για 35%.

Τι δείχνουν όλα τα παραπάνω που επιγραμματικά καταγράψαμε; Πλούτος υπάρχει. Αλλά ο πλούτος αυτός δεν πηγαίνει σε αυτούς που τον παράγουν. Πλούτος παράγεται και είναι τέτοιος που μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες των εργαζομένων, της λαϊκής οικογένειας.

Αυτή την αλήθεια διαλαλεί με στεντόρεια φωνή το ΠΑΜΕ: «Κοιτάξτε αυτόν τον πλούτο, είναι δικός σας. Είναι ο δικός σας κόπος. Είναι ο ιδρώτας και το αίμα σας!». Και με τα συλλαλητήρια στις 9 του Δεκέμβρη δείχνει το δρόμο. Οι εργάτες, αν θέλουν να αυξήσουν τα μεροκάματα, αν θέλουν να δουν «άσπρη μέρα», πρέπει να παλέψουν. Και να παλέψουν βάζοντας τον πήχη ψηλά. Στο ύψος των πραγματικών τους αναγκών. Αυτή την προϋπόθεση εξυπηρετεί το πλαίσιο διεκδικήσεων του ΠΑΜΕ. Σε αυτή την κατεύθυνση καλεί τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν και να παλέψουν.

Αυτός ο αγώνας βρίσκεται στον αντίποδα της στρατηγικής που προωθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Μια πλειοψηφία που ενώ εκουσίως εξυπηρετεί την κερδοφορία των επιχειρήσεων, την ίδια στιγμή, δημαγωγικά χύνει «κροκοδείλια δάκρυα» για τους χαμηλόμισθους. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο γεγονός ότι στην τελευταία Ολομέλεια της ΓΣΕΕ η πλειοψηφία απέρριψε πρόταση του ΠΑΜΕ για πανελλαδική απεργία ενόψει του προϋπολογισμού. Εδώ θέλουμε να θυμίσουμε ότι ενώ αυτές τις μέρες η πλειοψηφία εμφανίζεται να βγάζει πύρινες ανακοινώσεις για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αυτή η πλειοψηφία φρόντισε με τη διετή Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας να θάψει για δύο χρόνια, 2004-2005, τους μισθούς των εργαζομένων. Αυτή η πλειοψηφία υπέγραψε σύμβαση με την οποία από 1/1/2005 μέχρι το Σεπτέμβρη το κατώτερο μεροκάματο θα αυξηθεί μόλις κατά 2,2%! Από 25,01 ευρώ θα γίνει 25,56 ευρώ. Ολα και όλα 55 λεπτά αύξηση.