Ανησυχία, προβληματισμός, αλλά και η ανάγκη παλλαϊκής αντεπίθεσης ενάντια στα αντιδραστικά μέτρα παρακολούθησης που καταπατούν τις ατομικές ελευθερίες στο όνομα της «ασφάλειας» των πολιτών, αποτυπώθηκαν έντονα στη συζήτηση που διοργάνωσε την Κυριακή το πρωί η Επιτροπή 5ου και 6ου διαμερίσματος της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη».

Οι δυο κύριοι ομιλητές, ο Στρ. Κόρακας και ο δημοσιογράφος Κ. Αρβανίτης, μέλη της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» εξέφρασαν την ανησυχία ότι η πλειοψηφία του λαού τείνει να θεωρεί δεδομένη και δικαιολογημένη την έντονη αστυνομοκρατία και την τοποθέτηση καμερών σε όλο και περισσότερους χώρους. Στο βωμό της «ασφάλειας» θυσιάζουν όλο και περισσότερες θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες τους.

Ο Κ. Αρβανίτης στην τοποθέτησή του είπε χαρακτηριστικά: «Ο ξένος, ο αλλόθρησκος, ο άνεργος, γενικότερα οι καταπιεσμένοι και κατατρεγμένοι της κοινωνίας έχουν γίνει "επικίνδυνοι" και οι υπόλοιποι νιώθουν ότι πρέπει να "προστατευτούν" απ' αυτούς. Με οποιοδήποτε κόστος».

«Θα 'ρθει η μέρα που οι ίδιοι θα ζητήσουμε να μας βάλουν μια κάμερα στην κρεβατοκάμαρά μας ή θα ξυπνήσουμε χειροπόδαρα δεμένοι, αλλά ευτυχείς, γιατί θα είμαστε... ασφαλείς!», συμπλήρωσε ο Στρ. Κόρακας.

Στη συνέχεια, ο ομιλητής τόνισε ότι όλα αυτά τα αντιδραστικά μέτρα δεν είναι καθόλου τυχαία ή «ουρανοκατέβατα», αντίθετα έχουν σχεδιαστεί επιμελώς στο πλαίσιο της ΕΕ και έχουν συγκεκριμένο στόχο: Να προλάβουν και να καταπνίξουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται σε μια σειρά από κατακτήσεις τους (εργασιακές σχέσεις, Κοινωνική Ασφάλιση, δημοκρατικές ελευθερίες κ.ά.).

«Πρόκειται, δηλαδή, για τη λήψη εκείνων των μέτρων που θα χειραγωγήσουν το λαϊκό κίνημα, και γνωρίζοντας ότι τα μέτρα αυτά δε θα αφήσουν αδιάφορους τους λαούς, προσπαθούν να προλάβουν τις αντιδράσεις», τόνισε ο Στρ. Κόρακας.

Από τη συζήτηση με τους παρευρισκόμενους αναδείχτηκε η ανάγκη αυτά τα ζητήματα να «φτάσουν» πλατιά σε κάθε γειτονιά, στις πόλεις και τα χωριά, σε κάθε χώρο εργασίας, σε όλα τα σχολεία και να γίνουν υπόθεση όλων. Φιλοδοξία της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» είναι να δημιουργηθεί ένα μαζικό, παλλαϊκό κίνημα γιατί το ζήτημα της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών δεν «αγγίζει» μόνο τους κομμουνιστές ή τους Αριστερούς, αλλά όλο το λαό.