Η δουλιά στις γυναίκες να μη μείνει γενική διαπίστωση και κατεύθυνση. Τα καθοδηγητικά όργανα, οι ΚΟΒ, να σχεδιάσουν με χαρτί και μολύβι, με κοινωνικοταξικά κριτήρια πού και πώς θα πάμε. Να επικεντρώσουμε σε 2-3 εργοστάσια της περιοχής που απασχολούν γυναίκες. Σε χώρους που δουλεύουν μαζικά εμποροϋπαλλήλισσες, όπως μεγάλα Σούπερ Μάρκετ. Να βρούμε πυρήνες που θα αξιοποιήσουμε για να ανοίξουμε συστηματική δουλιά.

Με ιδεολογική ενίσχυση των ΚΟΒ, με εξοπλισμό και επιχειρήματα που συνδέουν την πολιτική μας με τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Στο ΠΑΜΕ, στην ΠΑΣΥ, στα μέτωπα πάλης, χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά πώς θα δουλέψουμε στις γυναίκες. Πού θα τις βρούμε. Δεν είναι στα καφενεία όταν βγαίνουμε εξόρμηση για τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Δεν ανοίγουν κουβέντα όταν βγαίνουμε στα καταστήματα. Δεν μπορούν να σταθούν στην πύλη του εργοστασίου.

Πρέπει να εξειδικεύσουμε τι σημαίνει η μερική απασχόληση ή οι ρυθμίσεις για το ωράριο, για τη ζωή τους, η έλλειψη συνθηκών υγιεινής για την υγεία τους, τον αναπαραγωγικό τους ρόλο. Τι βάρη της φορτώνει η ανατροπή της κοινωνικής πολιτικής, η αύξηση ορίου συνταξιοδότησης.

Το γυναικείο κίνημα δεν πρέπει να ταυτίζεται με την ιδιαίτερη δουλιά του κόμματος στις γυναίκες. Εχουμε παλέψει για ταξικά προσανατολισμένο γυναικείο κίνημα. Η ΟΓΕ πρέπει να είναι μέτωπο συσπείρωσης και πάλης. Υπάρχει εμπειρία που πρέπει να αξιοποιηθεί για την πλατύτερη συσπείρωση των γυναικών.

Η ΚΟ να στηρίζει τις κομμουνίστριες να είναι πρωτοπόρες στην επαναδραστηριοποίηση γυναικείων συλλόγων - ομάδων.

Να ξεπεράσουμε αντιλήψεις που η ταξική κοινωνία έχει διαμορφώσει και περνά και στα κ.μ. και αντικατοπτρίζεται και στα όργανα για την υποτίμηση της γυναικείας δουλιάς και μέσα στο κόμμα.

Πολλές νέες συντρόφισσες, όταν μπουν στην παραγωγική διαδικασία, όταν φτιάξουν οικογένεια, αδρανοποιούνται, περνούν στο φιλικό κομματικό περίγυρο, χάνονται. Πολλοί σύντροφοί μας θεωρούν ότι ο «ένας» φτάνει στην οργάνωση. Η «άλλη» ας μείνει πίσω, στο σπίτι, στα παιδιά.

Οσες συντρόφισσες πάλεψαν να μείνουν στη δράση ξέρουν το κόστος, τις πιέσεις του περίγυρου. Και η επιλογή και επιμονή τους ήταν σωστή. Γιατί βγαίνουν πιο ολοκληρωμένες γι' αυτές και τα παιδιά τους. Εχουν το κέρδος να γνωρίσουν την ομορφιά του αγώνα στην υπόθεση του Σοσιαλισμού.