Τον τελευταίο χαιρετισμό της ΚΕ του ΚΚΕ προς τη συντρόφισσα Ρούλα Κουκούλου, μετέφερε ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ.

"Συντρόφισσα Ρούλα, είπε, σήμερα είμαστε όλοι εδώ. Ντυμένοι στα καλά μας, όπως μας ήθελες πάντα. Στη χαρά και στη λύπη, στα καλά και στα δύσκολα, να ακτινοβολούμε από τη δύναμη και την ομορφιά του αγώνα. Και είναι μαζί μας, δίπλα σου, τιμημένοι σύντροφοι και συντρόφισσες, για να σε οδηγήσουν στο ταξίδι της αιωνιότητας.

Ο Μπελογιάννης, ο Καλοδίκης, ο Τσιτήλος, ο Ν. Ζαχαριάδης, η Αύρα, ο Λουλές, ο Ρίτσος, η Αλεξίου και χιλιάδες άλλοι μαχητές και μαχήτριες που βρεθήκατε δίπλα - δίπλα σε ένα τιτάνιο αγώνα για έξι δεκαετίες, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.

Είμαστε όλοι εδώ, όχι για να σε αποχαιρετήσουμε, αλλά για να ολοκληρώσουμε τις συζητήσεις που είχαμε τις τελευταίες μέρες, τις τελευταίες ώρες μαζί σου.

Τώρα, έχουμε σειρά εμείς. Μας οδηγεί το χρέος και η ευθύνη να σου εξομολογηθούμε για το πόσο αισθανόμαστε το κενό που αφήνεις και το βάρος της κληρονομιάς που μας παραδίνεις.

Μάρτυρες αυτής μας της εξομολόγησης είναι οι ηρωικοί ναυτεργάτες, οι ξωμάχοι του κάμπου, οι εργάτες και οι εργάτριες της φάμπρικας και του Πνεύματος, που μάχονται αυτόν τον καιρό, μέρες και νύχτες, για να σηκώσουν τον ήλιο πάνω από τη λάσπη.

Ακριβή μας συντρόφισσα,

Μέσα από τη σιγουριά σου ότι η νύχτα της σκλαβιάς, για την εργατική τάξη, για τους λαούς θα τελειώσει και ότι θα ξημερώσουν μέρες χαράς, ευτυχίας και ειρήνης, ήσουν πάντα ανήσυχη.

Ησουν πάντα ανήσυχη για την πορεία του Κόμματος, καθώς γνώριζες μέσα από την πολύχρονη πείρα σου πόσο σύνθετα και δύσκολα είναι τα καθήκοντα της ταξικής πάλης.

Το μέγεθος των δυσκολιών ποτέ δε σε τρόμαζε. Ησουν απόλυτα σίγουρη ότι η δύναμη του λαού είναι ακατανίκητη.

"Η ανθρωπότητα", έλεγες στην τελευταία συνέντευξή σου, "γνώρισε "ιερές εξετάσεις", "ιερές συμμαχίες", "τη χιτλερική νέα τάξη". Γνώρισε πισωγυρίσματα, μα η πορεία του κόσμου τραβά μπροστά και η σημερινή "νέα τάξη" θα έχει την ίδια τύχη".

Μα είχες πάντα συνείδηση ότι για το άνοιγμα του δρόμου προς την τελική νίκη του εργατικού κινήματος δε φτάνει μόνο η πίστη στον τελικό σκοπό, αλλά και η ικανότητα και η τέχνη του αγώνα από την πρωτοπορία. Ικανότητα και τέχνη να βρίσκεται το Κόμμα στην πρώτη γραμμή με γνώση και σωστό προσανατολισμό, αλλά μέσα στο λαό και μαζί με το λαό. Με τα μάτια ανοιχτά και πάντα έτοιμο να αντιμετωπίζει τις πανουργίες των αντιπάλων, χωρίς να τα χάνει μπροστά στις σύνθετες καταστάσεις και έτοιμο να προσφέρει κάθε θυσία όταν το απαιτεί ο αγώνας και το συμφέρον του λαού.

Σου υποσχόμαστε συντρόφισσα ότι θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να συνεχίσουμε σταθερά το δρόμο που εσύ με χιλιάδες άλλους κομμουνιστές και κομμουνίστριες ανοίξατε.

Θα επαγρυπνούμε έχοντας πάντα κατά νου σε αυτό που πάντα θεωρούσες κύριο, ότι τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δύναμη της γνώσης και ότι δεν μπορεί να υπάρχει επαναστατικό κίνημα χωρίς επαναστατική θεωρία.

Σε αυτή την τόσο σύνθετη και δύσκολη σχέση θεωρίας και πράξης θα έχουμε πάντα στραμμένη την προσοχή μας.

Είμαστε και μεις ανήσυχοι, δε στο κρύβουμε, γιατί ξέρουμε ότι στο μεγάλο αυτό πρόβλημα δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Το βάρος της ευθύνης γίνεται ακόμα πιο μεγάλο όταν φεύγουν από κοντά μας έμπειροι και δοκιμασμένοι σύντροφοι και συντρόφισσες σαν εσένα.

Θα αντλούμε δύναμη από το παράδειγμά σου, τη σκέψη σου. Θα θυμόμαστε πάντα τις συμβουλές και τις υποδείξεις σου. Δεν κουραζόσουν να επαναλαμβάνεις ότι το βασικό, το πιο αποφασιστικό για την πλατύτερη και βαθύτερη σύνδεση του Κόμματός μας με τις λαϊκές μάζες, είναι η σύνδεση που γίνεται μέσα από την πάλη.

Θα μας εμπνέει η αγωνιστική σου στάση, η ακούραστη προσωπική σου προσπάθεια για να συμβαδίζουν τα έργα με τα λόγια σε όλους τους τομείς, έχοντας πάντα ως πυξίδα και πάνω απ' όλα το συμφέρον του Κόμματος. Το συμφέρον των εργατών, των εργαζομένων, των γυναικών, του λαού. Το πάθος για την απελευθέρωσή τους από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Δε συμβιβαζόσουν με τη ρουτίνα, με τις εύκολες λύσεις και ήσουν πάντα απαιτητική στη δημιουργική δουλιά, στη δουλιά με αποτελέσματα. Για να ζητάς περισσότερα από τους άλλους, έλεγες, πρέπει πρώτα να ζητάς από τον εαυτό σου,και με πλήρη συνέπεια τηρούσες αυτή την αρχή.

Μας δίδαξες με το παράδειγμά σου ότι ο κομμουνιστής πρέπει να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί με επιτυχία, όχι μόνο σε έναν αλλά σε πολλούς τομείς δράσης. Να διακρίνεται για την πολυμάθειά του, για την πολυμέρειά του.

Και πάνω απ' όλα μας δίδαξες ότι ο κομμουνιστής σε όποιον τομέα δράσης κι αν βρεθεί πρέπει να αφήνει ζωντανά τα ίχνη του, να βάζει τη σφραγίδα του με έργα αντάξια της αποστολής του. Εργα που θα τιμούν το Κόμμα χωρίς ίχνος προσωπικού οφέλους και αυτοπροβολής. Το μόνο προσωπικό όφελος δεν μπορεί να είναι παρά ένα και μόνο. Η ικανοποίηση ότι προχώρησε το μεγάλο έργο του Κόμματος.

Συντρόφισσα, αναπαύσου ήσυχη. Προχώρησες επάξια το έργο του Κόμματος και άφησες αισθητά τα ίχνη της προσφοράς σου σε κάθε τομέα που το Κόμμα σου ανέθεσε. Μα αν υπάρχει κάτι για το οποίο το Κόμμα αισθάνεται ιδιαίτερα περήφανο, είναι η ξεχωριστή προσφορά σου στον αγώνα για τα δικαιώματα της γυναίκας, στην ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος, στην επεξεργασία των θεωρητικών ζητημάτων για την απελευθέρωσή της από την καταπίεση του κεφαλαίου. Ησουν βαθιά πεισμένη πως καμιά νίκη δεν κερδίζεται χωρίς τη συμμετοχή των γυναικών και ειδικά όσων προέρχονται από τα εργατικά και λαϊκά στρώματα και μοιράζονται με τους άντρες τους τα βάσανα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Αγαπημένη μας συντρόφισσα,

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, για όλα όσα πρόσφερες, για όλα όσα μας άφησες παρακαταθήκη, δεν έχουμε να σου δώσουμε τίποτα άλλο, από την υπόσχεση ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να συνεχίσει το Κόμμα σταθερά και αταλάντευτα την πορεία του.

Αιωνία σου η μνήμη!