Ολοι μιλούν για ένα φλεγόμενο αεροσκάφος, που πέρασε με ανάποδη πτήση ανάμεσα στα «Δυο Βουνά». Ολοι μιλούν για τα αεροπλάνα, που από το πρωί περνούσαν πετώντας χαμηλά. Ολοι κοιτούν με τρόμο τις δεξαμενές καυσίμων του ΝΑΤΟ. Ολες οι αναφορές μιλούν για ένα σχέδιο πτήσης, που οδηγούσε στο θάνατο. Μόνο η κυβέρνηση βγήκε ξεδιάντροπα να δηλώσει, ούτε λίγο - ούτε πολύ, πως φταίνε τα ίδια τα θύματα για την τραγωδία. Οι πιλότοι, ο Κ. Αλεξανδράκης και ο Π. Μουχτούρης, γιατί δήθεν ήταν ριψοκίνδυνο αυτό που έκαναν. Ισως και οι νεκρές μαθήτριες, η Ειρήνη Κόλια και η Αργυρώ Παπαχαραλάμπους, που αντί να πάνε στο σχολείο τους επέλεξαν να μείνουν να διαβάσουν στο σπίτι την ώρα που περνούσαν τα μαχητικά. Ντροπή! Αγνωστη λέξη σε επαγγελματίες φονιάδες. Σ' αυτούς τους κυνικούς, που, όπως αποδέχονταν πέρσι τα ψέματα του ΝΑΤΟ για τις παράπλευρες ζημιές στη Γιουγκοσλαβία, έσπευδαν χτες να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, αραδιάζοντας τεχνικές πληροφορίες, με τις οποίες το έγκλημα εμφανιζόταν περίπου ως πατριωτική πράξη.

Εγκληματίες! Αυτή ήταν η μόνη λέξη, που ξεστόμιζαν χτες οι κάτοικοι στα Αντίκυρα. Εγκληματίες! Που έστειλαν δύο πιλότους στο θάνατο. Που μακέλεψαν δύο παιδιά πριν ακόμα υποψιαστούν πώς είναι η ζωή. Ο θρήνος στο χωριό δεν περιγράφεται. Οχι μόνο γιατί από μια τραγική σύμπτωση το ρεπορτάζ που πήγαμε να καλύψουμε αφορούσε δικούς μας ανθρώπους (ο Μπάμπης Κόλιας, ο πατέρας της 19χρονης Ειρήνης, είναι μέλος του Γραφείου της ΚΟΒ του ΚΚΕ στα Αντίκυρα). Ο θρήνος δεν περιγράφεται, γιατί δεν είναι προσωπικός. Δεν ήταν μόνο οι μανάδες, η Ιωάννα και η Ευθυμία, που θρηνούσαν. Δεν ήταν μόνο η Σωτηρία, η αδερφή της Ειρήνης που τυχαία ξέφυγε απ' το χάρο, δεν ήταν μόνο ο Μπάμπης που δεν άφηνε τον εαυτό του να θρηνήσει για να κρατήσει όρθιους τους άλλους. Ηταν όλο το χωριό. Ακόμα κι αυτά τα συνεργεία διάσωσης. Αντρες δυο μέτρα, που λύγισαν όταν βρήκαν τον ένα πιλότο με κομμένο κεφάλι, το κορμί του άλλου κομμάτια, τα δυο κορίτσια ίδια μικρά κομμάτια κάρβουνου.

Η οργή άφηνε τα μυαλά λεύτερα να μαρτυρήσουν. Κανένας δεν έκρυβε λόγια. Ο Χαράλαμπος Πλατώνης απ' το διπλανό σπίτι είδε καθαρά και το καταθέτει: «Το αεροπλάνο μπήκε ανάποδα ανάμεσα στα "Δυο Βουνά". Εβγαζε φωτιά και ήρθε κι έπεσε εδώ». Τα παιδιά στο σχολείο μιλούν με τρόμο για τα αεροπλάνα που πετούσαν απ' το πρωί πάνω απ' τις σκεπές. Ο κ. Γκελεστάθης, γείτονας κι αυτός, ώρα μετά την πτώση του αεροσκάφους, δεν άκουγε απ' τον κρότο. Μιλά κι αυτός για πολύ χαμηλή πτήση ανάμεσα στα «Δυο Βουνά». Λόγια δεν κρύβουν ούτε οι στρατεύσιμοι στη βάση της Αεροπορίας: «Το είδαμε να πετά ανάποδα, πήγε να γυρίσει ίσια, πήρε μεγαλύτερη στροφή κι άρχισε να πέφτει». Τον πρόδωσε ο κινητήρας, ήταν καταπονημένο το σκαρί, ήταν μοιραίος ο χειρισμός; Κανείς στην Αντίκυρα δε νοιάζεται για απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα. Λένε μόνο: «Εγκληματίες!» και απηύθυναν την κατηγορία καταπρόσωπο στον υφυπουργό Αποστολάκη που έσπευσε στην περιοχή. Οι κατάρες ακούγονταν ως αργά το βράδυ στη Δεσφίνα, χωριό καταγωγής των δυο μανάδων. Σήμερα στις 11 το πρωί απ' τον Αϊ Δημήτρη θα περάσει όλο το χωριό να κλάψει για δυο παιδιά που τα βρήκε ο χάρος την ώρα που διάβαζαν μπροστά σ' έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή.