*

«Απάνθρωπο» και «αποκρουστικό σύστημα εξουσίας», που στέρησε «από μερικά εκατομμύρια Ευρωπαίους την ανθρώπινη και εθνική αξιοπρέπειά τους», «δεύτερος μεγάλος ολοκληρωτισμός», «ολοκληρωτικά καθεστώτα» με «τα πιο ερμητικά συστήματα εξουσίας», «τα πιο αστυνομικά καθεστώτα», με «τα πιο αποτρόπαια ψυχιατρικά άσυλα» και «στρατόπεδα εργασίας», τις «πιο αυστηρές υπηρεσίες ασφαλείας» κ.ο.κ.

***

Πόσο αξίζει η γνώμη του εν λόγω «μπιστικού» για το σοσιαλισμό; Προσέξτε:

• Είναι ο ίδιος «μπιστικός», που στην ίδια εφημερίδα έγραφε για τη ΝΑΤΟική επιδρομή στη Γιουγκοσλαβία και το πώς «έπρεπε» τότε να φερθεί η Ελλάδα (25/4/99):

«Στον πόλεμο (...) είσαι υποχρεωμένος να υποστηρίζεις τον νικητή ή, τουλάχιστον, να μην είσαι με το χαμένο... Ο χαμένος θα είναι ασφαλώς η Γιουγκοσλαβία...». (σ.σ.: Ο φιλοναζιστής πάπας Πίος ο ΙΒ` το ίδιο πράγμα το 'λεγε ως εξής: «Πού ξέρεις, μπορεί τον πόλεμο να τον κερδίσει η Γερμανία»)...

• Ο ίδιος «μπιστικός» υποστήριζε ότι ο πατριωτισμός ενός πρωθυπουργού (Σημίτη) δεν κρίνεται από τη στάση του απέναντι σε έναν άδικο πόλεμο, αλλά από το πόσα ευρώ θα «τσέπωνε» από την ΕΕ! Θέτοντας το «δίλημμα» με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ή με τη Γιουγκοσλαβία, έγραφε (25/3/99):

«Ο Σημίτης διαπραγματεύεται στο Βερολίνο 21 δισ. ΕΥΡΩ (που) μας κάνει 1 τρισ. δραχμές το χρόνο... Δεν έχω κανένα πρόβλημα να δηλώσω πως θεωρώ απείρως πατριωτικότερο το 1 τρισ. ετησίως...».

• Ο «μπιστικός», που, όταν του θίγουν τις ΗΠΑ, μετατρέπεται σε αγλάισμα ...ευπρέπειας, αποκαλούσε τους χιλιάδες διαδηλωτές κατά του Κλίντον στην Αθήνα «Δέκα Καραγκιόζηδες και πενήντα σαλεμένοι» (Βήμα 11/11/99). Στο ίδιο άρθρο, ο «δημοκράτης» καλούσε τον Σημίτη να απειλήσει την Αλέκα Παπαρήγα πως αν οι κομμουνιστές δεν «κάθονταν καλά» ενόψει της έλευσης Κλίντον, τότε θα στέλνονταν να ζήσουν στα βουνά...

Προφανώς, ο «μπιστικός» μας, αυτός ο ανελέητος κατήγορος των «γκούλαγκ» και των στρατοπέδων εργασίας», απεχθάνεται τη Μακρόνησο και τη «φάλαγγα». Προτιμάει οι «αντιφρονούντες» να «σωφρονίζονται» στις βουνοκορφές...

***

Αυτός είναι ο «μπιστικός» του Ψυχάρη και του Λαμπράκη. Γνήσιος υπάλληλος της ιστορίας και της αντικομμουνιστικής «παράδοσης» του συγκροτήματος. Αρκεί να θυμηθείτε ότι το «Ελεύθερο Βήμα» του Λαμπράκη ήταν (όταν οι κομμουνιστές δίδασκαν ανθρωπιά και εθνική αξιοπρέπεια), που

• υμνούσε τη δικτατορία του Μεταξά και καλούσε τους πολίτες και τα κόμματα να «περιβάλουν την κυβέρνησιν ταύτην και διά της θετικής ψήφου εμπιστοσύνης των» (26/4/1936)
• και που υποδεχόταν τις ορδές του Χίτλερ στην Αθήνα γράφοντας (29/4/1941): «Εντός εικοσιτετραώρων η κατάληψις της χώρας μας θα έχει συμπληρωθή. Ετσι η Ελλάς βγαίνει από τον πόλεμο (...)».