«Φύλλο συκής» οι ταυτότητες | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

«Φύλλο συκής» οι ταυτότητες

Ηκυβέρνηση, με αφορμή το θέμα που έχει προκύψει με την αναγραφή ή μη του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες των πολιτών, «διυλίζει τον κώνωπα» για να καταπιεί, όχι βέβαια η ίδια, αλλά ο ελληνικός λαός, την κάμηλο. Στην προκειμένη περίπτωση «κώνωψ» είναι η παλιά αστυνομική ταυτότητα, με θρήσκευμα, επάγγελμα, αποτυπώματα κτλ, που την αλλάζουν στο όνομα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Και «κάμηλος» είναι η Συνθήκη Σένγκεν, που επιβάλλει μέχρι το 2003 να έχει κυκλοφορήσει το ενιαίο δελτίο αναγνώρισης, ο ενιαίος τύπος ταυτότητας όλων των πολιτών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

«Κάμηλος», λοιπόν, είναι το παγκόσμιο, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η ταυτότητα του πολίτη-υπήκοου της «νέας τάξης πραγμάτων», η οποία ετοιμάζεται και δε θα είναι πλέον ένα χαρτάκι αλλά ολόκληροι τόμοι για τον καθένα μας. Ηλεκτρονικά αρχεία που θα περιέχουν πλευρές της ζωής μας, που και εμείς οι ίδιοι τις αγνοούμε.... Οχι μόνο θα φακελώνουν τις θρησκευτικές αλλά και τις πολιτικές μας πεποιθήσεις, την κοινωνικοπολιτική δράση και εν γένει τη συμπεριφορά μας, αλλά και θα προκαθορίζουν τη μελλοντική μας συμπεριφορά. Προσχήματα θα βρεθούν. Ας θυμηθούμε με τι προσχήματα οι ιμπεριαλιστές επενδύουν την πολιτική τους σε άλλους τομείς. Βομβαρδίζουν για λόγους ανθρωπιστικούς. Επεμβαίνουν σε χώρες στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και των ναρκωτικών.

Γι' αυτά τα γεγονότα κουβέντα δε γίνεται και κινδυνεύει η όλη διαμάχη να πάρει χαρακτήρα αντιπαράθεσης σαν να πρόκειται για διαμάχη περί του φύλου των... αγγέλων. Μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες πρακτικές τόσο η κυβέρνηση όσο και η Εκκλησία. Η ιστορία έχει καταγράψει πλήθος περιπτώσεων διχασμού του λαού και διαχωρισμού του σε στρατόπεδα οπαδών, είτε της κοσμικής είτε της εκκλησιαστικής εξουσίας, που αλληλοσπαράσσονται παίζοντας ξένα προς αυτούς παιχνίδια. Και από τις δύο πλευρές περισσεύει η υποκρισία και ο αποπροσανατολισμός για την εξυπηρέτηση άλλων σκοπιμοτήτων, που καμία σχέση δεν έχουν με όσα τόσο υποκριτικά υποστηρίζουν.

Πρέπει, λοιπόν, να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Η αναγραφή του θρησκεύματος στην αστυνομική ταυτότητα είναι κατάλοιπο του παρελθόντος και γι' αυτό πρέπει να καταργηθεί. Ομως, είναι ταυτόχρονα και η σφραγίδα της διαπλοκής κράτους και Εκκλησίας, μιας σχέσης την οποία δε θίγουν με τη σικέ αυτή διαμάχη τους ιεραρχία και κυβέρνηση, γιατί και οι δύο πόλοι αλληλοτροφοδοτούνται και αλληλοϋποστηρίζονται. Ο δευτερεύουσας σημασίας «εκσυγχρονισμός», ωστόσο αναγκαίος, της μη αναγραφής του θρησκεύματος, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να πείσει ότι αποτελεί τη σημαία προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων εκ μέρους της κυβέρνησης. Αντίθετα, είναι το «φύλλο συκής» για την κάλυψη του συνόλου των αντιδραστικών επιλογών της στον τομέα αυτό.

Από την άλλη, η Εκκλησία κόπτεται και αυτή για τους δικούς της λόγους. Και βέβαια, δεν την έπιασαν οι ευαισθησίες για την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων. Δεν τους απασχολεί η προστασία του πολίτη από την υποδούλωση στη «νέα τάξη». Μάλιστα, αν είχαν από δω μερίδιο δε θα δίσταζαν και να την ευλογήσουν. Η μόνη τους έγνοια είναι να διατηρήσουν αδιατάραχτη τη δική τους εξουσία. Η επίσημη Εκκλησία δε διστάζει να χρησιμοποιεί ως εμπροσθοφυλακή τις παραεκκλησιαστικές οργανώσεις, με όλο το σκοταδισμό και το μεσαίωνα που εκπέμπουν, ρίχνοντας έτσι νερό στο μύλο της κυβέρνησης και ενισχύοντας το σικέ παιχνίδι που παίζουν όλοι μαζί στις πλάτες του ελληνικού λαού.