Η κυβέρνηση επέμεινε και χτες να υποκρίνεται τον «ανανεωτή» και «εκσυγχρονιστή» της ελληνικής κοινωνίας, με αφορμή το θέμα των ταυτοτήτων. Την ίδια ώρα, όμως, που υποδύεται ότι «πρωτοστατεί» ενάντια στο σκοταδισμό, η κυβέρνηση κατέστησε σαφές - αν και με έμμεσο τρόπο - ότι θα συνεχίσει να αποτελεί το βασικό στυλοβάτη και «αρωγό» της Εκκλησίας, προς την οποία παρέχει και διασφαλίζει όλους τους υλικούς όρους, ώστε να μπορεί το εκκλησιαστικό κατεστημένο να «απειλεί θεούς και δαίμονες».

Ενδεικτικό επ' αυτού είναι το γεγονός ότι ο Δ. Ρέππας αρνήθηκε να τοποθετηθεί θετικά στο ερώτημα, αν και πότε θα εφαρμοστεί ο ανενεργός «νόμος Τρίτση». Οταν ρωτήθηκε σχετικά από το «Ρ», παρέπεμψε σε... προηγούμενες δηλώσεις του, της 16ης Μάη, με τις οποίες, ούτε λίγο - ούτε πολύ, έλεγε ότι ο ελληνικός λαός, όταν ανέδειξε στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, γνώριζε ότι ο νόμος για την εκκλησιαστική περιουσία έχει παραμείνει ανενεργός για 13 χρόνια (!) και άρα έχει δώσει την έγκρισή του (ο λαός) για τη μη εφαρμογή του νόμου!

Οσον αφορά, τώρα, την αντίδραση της κυβέρνησης στη χτεσινή ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απάντησε, μεταφέροντας, αρχικά, την τοποθέτηση του πρωθυπουργού για το θέμα. Τοποθέτηση, στην οποία προέβη κατά την έναρξη του χτεσινού Υπουργικού Συμβουλίου. Εκεί ο Κ. Σημίτης, αφού αναγνώρισε ότι «το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες μονοπωλεί, πράγματι, το ενδιαφέρον των πολιτών», αλλά συνέστησε η κυβέρνηση να μην... αποπροσανατολιστεί και να ασχοληθεί με τα «ουσιαστικά προβλήματα που απασχολούν τη χώρα», συμπλήρωσε ότι «η ταυτοποίηση του ατόμου δε γίνεται μέσω της πίστης. Το θέμα - συμπλήρωσε - της μη αναγραφής του θρησκεύματος δεν αφορά την πίστη, αφού το θρήσκευμα δεν αφορά την Αστυνομία».

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινήθηκε αργότερα και ο Δ. Ρέππας, ο οποίος επέλεξε προσεκτικές διατυπώσεις για να σχολιάσει την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου. Οπως είπε, «η επιλογή της κυβέρνησης είναι δεδομένη και δεν αφορά μόνον την ταυτότητα. Αφορά κάθε δημόσιο έγγραφο και την ταυτότητα, βεβαίως. Δεν αφορά το θρήσκευμα. Αφορά το σύνολο των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, των πεποιθήσεων, των φρονημάτων μας και ασφαλώς τη θρησκευτική πεποίθησή μας. Αρα, δε δικαιολογείται οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης και ανάλυσης του θέματος, υπό το πρίσμα της σχέσης ανάμεσα στο κράτος (την πολιτεία) και την Εκκλησία. Ολες αυτές οι ρυθμίσεις αφορούν τη σχέση του πολίτη με την πολιτεία, με τις υπηρεσίες του κράτους και μόνο. Η επιλογή αυτή δεν υποκρύπτει οποιαδήποτε διάθεση αντιπαράθεσης με την Εκκλησία».

Στη συνέχεια, χαρακτήρισε «ως πολύ θετικό ότι, στις δηλώσεις μελών της Ιεράς Συνόδου, επαναλαμβάνεται η σαφής οριοθέτηση των ρόλων πολιτείας και Εκκλησίας, που αναφέρονται ως διακριτοί και, βεβαίως, είναι αμοιβαίως σεβαστοί. Κατά τα άλλα - συμπλήρωσε - το θέμα αυτό να αποτελέσει κεντρικό ζήτημα, στο πλαίσιο των δημοσίων συζητήσεων».

Απαντώντας αργότερα σε ερωτήσεις, ανέφερε πως «σημειώνει» ότι «η καταδίκη από την πλευρά της Ιεραρχίας όλων εκείνων των φαινομένων μισαλλοδοξίας, φανατισμού και σκοταδισμού, είναι θετικό γεγονός, γιατί τα φαινόμενα αυτά αναδεικνύουν την εικόνα μιας χώρας, η οποία ζει κάποιους αιώνες πριν (...) Πιστεύουμε - συνέχισε - ότι ο ρόλος της Εκκλησίας είναι πνευματικός και γι' αυτό και εποικοδομητικός. Σεβόμαστε την Εκκλησία και επιθυμούμε να συνεργαζόμαστε μαζί της».

Σχολιάζοντας τα περί «ανένδοτου αγώνα», ο Δ. Ρέππας περιορίστηκε να αναφέρει ότι «ο καθένας μπορεί να δραστηριοποιείται πάντοτε, στο πλαίσιο του Συντάγματος και των νόμων της πατρίδας μας. Ουδείς μπορεί να ελεγχθεί και, πολύ περισσότερο, να τιμωρηθεί για τα φρονήματά του ή για τις απόψεις, τις οποίες διαδίδει. Κάθε πολίτης τιμωρείται και ελέγχεται για τις πράξεις του, εφόσον αυτές είναι παράνομες και μόνον τότε. Κατά τα άλλα, στο πλαίσιο των όποιων πρωτοβουλιών ή δραστηριοτήτων αναλαμβάνει, μπορεί να χαρακτηρίζει όπως εκείνος νομίζει - είναι θέμα δικής του επιλογής, εμείς δεν είμαστε αξιολογητές, του αν αυτό αποδίδει ή όχι την πραγματικότητα - τον αγώνα τον οποίο κάνει, τη δραστηριοποίηση την οποία έχει. Αυτό είναι κάτι που δε μας αφορά».

Αρνητικά, τέλος, απάντησε στο ενδεχόμενο συνάντησης του Κ. Σημίτη με τον αρχιεπίσκοπο στο «ορατό» μέλλον.

• Μεταξύ των άλλων που έχουν συνταχθεί ανοιχτά με την Εκκλησία στο θέμα των ταυτοτήτων από πλευράς ΠΑΣΟΚ, προστέθηκε χτες ο Π. Κρητικός, ο οποίος τάχτηκε, ουσιαστικά, υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.