Λένε γαλάζιοι και πράσινοι: Πρώτα πρέπει «να αυξηθεί η πίτα», πρώτα πρέπει «να μεγαλώσει η παραγωγικότητα» και μετά θα ασκήσουν ...φιλολαϊκή πολιτική.

Αφού το ταμείο είναι χωρίς λεφτά (και παρά την ...καλή τους διάθεση) πώς να δώσουν αυξήσεις οι άνθρωποι;..

*

Φτάσαμε στην 70ή Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης και το παραπάνω παραμύθι καλά κρατεί: Η «πίτα» πρέπει να αυξηθεί κι αν και όταν αυξηθεί, τότε θα φάει κι ο φτωχός.

Μέχρι τότε, θα τρώνε μόνον οι πλούσιοι, θα δίνονται φοροαπαλλαγές και κίνητρα στους καπιταλιστές, για να έχουν κέρδη, ώστε να κάνουν επενδύσεις κι έτσι - λένε οι γαλαζοπράσινοι - θα αυξηθεί και η «πίτα», την οποία μετά θα την αναδιανείμουν (δίκαια)...

*

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας μιλήσουμε με αριθμούς:

• Το 1975 η «πίτα», δηλαδή το ΑΕΠ της χώρας ήταν 805 δισ. δραχμές.
• Το 2005, μετά από τρεις δεκαετίες, ο εργαζόμενος λαός μεγάλωσε την «πίτα» στα 56 τρισ. δραχμές.

Ο ελληνικός λαός, δηλαδή, μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια αύξησε την «πίτα», το ΑΕΠ, κατά 7.000% (!!!).

*

Ερώτημα:

α) Τολμούν να ισχυριστούν οι κύριοι της δικομματικής διακυβέρνησης ότι είναι μικρή (!) η αύξηση της «πίτας», που κατάφερε με τον ιδρώτα του ο εργαζόμενος λαός αυτά τα χρόνια; Πόσο άλλο να την αύξανε;

β) Τολμούν να ισχυριστούν οι ταγοί των 30 τελευταίων χρόνων ότι η ζωή του εργάτη καλυτέρευσε κατά 7.000%, όσο δηλαδή και η αύξηση της «πίτας», που προήλθε από τους κόπους, τον ιδρώτα και το αίμα του;

γ) Τολμούν να μας πουν τι από αυτό το 7.000% «έφαγε» ο εργάτης και τι οι καπιταλιστές;

*

Ξέρουν πολύ καλά πόσο και ποιοι έφαγαν, πόσοι και ποιοι τρώνε.

Ας θέλετε να τους δείτε κι εσείς, ρίχτε μια ματιά στα τραπέζια του Συνεδριακού Κέντρου όπου μιλάει σήμερα ο Καραμανλής. Εκεί κάθονται (όπως και επί Σημίτη) αυτοί που «τρώνε» την «πίτα».