Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αποκάλυψε με σαφήνεια τα σχέδια της άρχουσας τάξης: «Είτε ένα εργοστάσιο ανοίγει, είτε κλείνει, απολύσεις γίνονται. Κάνουν επενδύσεις με κριτήριο τα λιγότερα εργατικά χέρια και τα περισσότερο εκμεταλλευόμενα εργατικά χέρια».

«Ακούγεται τώρα η εξής φιλολογία: ότι διαμαρτύρονται οι βιομήχανοι, ότι δεν υπάρχει καλό "επιχειρηματικό κλίμα". Τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ λένε τα ίδια. Και άλλες πολιτικές δυνάμεις και συνδικαλιστικές. Χτες (σ.σ. προχτές) έδωσαν συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη, και οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του Συνασπισμού, συμφώνησαν στο εξής πράγμα: να υπάρχει καλό επιχειρηματικό κλίμα. Μα στην Ελλάδα, και χρόνο με το χρόνο, όλο και καλύτερο επιχειρηματικό κλίμα υπάρχει. Κλίμα για τους επιχειρηματίες. Οταν επιβάλλουν τη μερική απασχόληση, ότι καθηλώνονται οι μισθοί, δεν είναι καλό κλίμα; Να σας πω: θέλουν ακόμα περισσότερο. Θέλουν να καταργηθεί εντελώς η φορολογία. Θέλουν περισσότερα. Δεν τους φτάνουν αυτά. Αυτό είναι. Η δίψα του κέρδους δεν έχει όρια. Το κλίμα είναι πολύ καλό για τους επιχειρηματίες. Για τους εργαζόμενους δεν είναι... Επομένως, αυτοί που είτε ως κόμματα, είτε ως συνδικαλιστικές ηγεσίες λένε "καλό επιχειρηματικό κλίμα, να ζουν καλά κι οι εργαζόμενοι", είναι η πιο μεγάλη παγίδα. Σας λένε το εξής πράγμα: να κατανοείσετε τους εργοδότες και με βάση αυτή την κατανόηση να κινηθείτε».

Το τελευταίο διάστημα ειπώθηκε πολλές φορές, ενόψει και της έκθεσης της Θεσσαλονίκης, ότι πρέπει να στηριχτούν «οι δυνάμεις της εργασίας, οι βιομήχανοι κι οι εργαζόμενοι», σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα. «`Η θα στηρίξουμε τους εργαζόμενους ή τους βιομηχάνους, δεν υπάρχει στήριξη και των δυο. Δε γίνονται αυτά τα πράγματα...», διευκρίνισε. «Κι ο εργοδότης φταίει αλλά ο εργοδότης πατάει στη γενικότερη πολιτική... Εμείς είμαστε κοντά σας, ξεκαθαρίζοντας ότι καιροφυλακτούν να υποχωρήσετε. Διότι δεν τους ενδιαφέρει η ΣΕΞ ΦΟΡΜ μόνο. Τους ενδιαφέρουν κι άλλα εργοστάσια που θα 'ρθουν σ' αυτή την κατάσταση. Τους ενδιαφέρει να ηττηθεί ο εργαζόμενος, κι απάνω σ' αυτή την ήττα θα πάρουν καινούρια μέτρα. Στην υγεία, στην ασφάλιση, στην παιδεία, παντού. Κι από αυτή την άποψη ένας αγώνας δε χάνεται όταν οι εργαζόμενοι - ακόμα κι όταν δεν τα έχουν κερδίσει όλα - κρατούν ψηλά αυτό που λέμε ταξική συνείδηση».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας της η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε: «Βεβαίως υπάρχουν εργοστάσια που πέφτουν έξω. Αλλά γι' αυτό δε φταίνε οι εργαζόμενοι. Τα εργοστάσια δεν τα έχτισε η εργοδοσία, χτίστηκαν με τη δουλιά και τον ιδρώτα των εργαζομένων. Τώρα τι γίνεται; Τώρα - κατά πλήθος - εργοστάσια παλεύουν για το πού θα πάνε, ποιος θα κατακτήσει μεγαλύτερο κέρδος. Και έχουν ένα μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ τους, και στην Ελλάδα και με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές και με τους παγκόσμιους ανταγωνιστές. Αυτός ο ανταγωνισμός βασίζεται στο εξής πράγμα: κέρδη και όλο περισσότερα κέρδη. Και σ' αυτή τη μάχη, κάποιοι εργοδότες, κάποια εργοδοσία καπιταλιστική - που λέμε εμείς - χάνει το προβάδισμα.

Αλλά κοιτάξτε να δείτε. Δε θα λύσουμε στην κούρσα ανταγωνισμού, ποια πολυεθνική θα κυριαρχήσει στην κούρσα του ανταγωνισμού, ποια μονοπωλιακή επιχείρηση θα κυριαρχήσει και ποιο κεφάλαιο θα κυριαρχήσει».