***

Ο τρόπος με τον οποίο εξιστορεί τα γεγονότα στη διάρκεια των αγροτικών κινητοποιήσεων είναι φανερό ότι αποσκοπεί στην, εκ των υστέρων, δικαίωση της αντιαγροτικής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και στη δικαιολόγηση της αυταρχικής, τρομοκρατικής, κατασταλτικής τακτικής του κράτους σε βάρος της αγωνιζόμενης αγροτιάς.

Ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται αμετανόητος για την πολιτική του και τα πεπραγμένα του, επιχειρώντας να «πείσει» ότι η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ ήταν και είναι μονόδρομος για τους αγρότες της χώρας μας, οι ξωμάχοι που διαφωνούν και την αντιμάχονται στους δρόμους είναι υποκινούμενοι και όλοι οι ηγέτες τους πολιτικοί καιροσκόποι. Χαρακτηριστικό απ' αυτή την άποψη είναι το απόσπασμα στο βιβλίο του, στο οποίο, ενώ παραδέχεται ότι στις αγροτικές κινητοποιήσεις συμμετείχαν αγρότες όλων των πολιτικών παρατάξεων, σπεύδει να επισημάνει πως «οι καθοδηγητές προέρχονταν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, γνωστά στελέχη με έντονη πολιτική παρουσία».

***

Επιπλέον, προσπαθεί να βγάλει από πάνω του τη «ρετσινιά» του «αγροτοφάγου», που τον ακολουθεί, πασχίζοντας να φορτώσει τις ευθύνες για τον αντιαγροτικό κυβερνητικό αυταρχισμό, στα ίδια τα θύματά του. Ενας αυταρχισμός του χειρίστου είδους, που εκφράστηκε με τις υβριστικές επιθέσεις του ίδιου και υπουργών του - οι αγρότες χαρακτηρίζονταν, δημοσίως, «γαϊδούρια», «αμόρφωτοι», «τρομοκράτες» - με τις άγριες επιδρομές των ΜΑΤ και με την ανάσυρση και εφαρμογή φασιστικού νόμου της εποχής Μεταξά, με το «στήσιμο» αγροτοδικείων σκοπιμότητας, σε κάθε αγροτική περιοχή της χώρας, που είχαν ως αποτέλεσμα πάνω από 10.000 αγωνιστές της αγροτιάς να «συρθούν» στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μόνο και μόνο επειδή πάλευαν για το ψωμί και για το δίκιο και πάρα πολλοί να καταδικαστούν σε βαριές ποινές.

Μάλιστα, δεν ντρέπεται ν' αναφερθεί και στη διαβόητη «επιχείρηση βουλκανιζατέρ», κατά την οποία τα ΜΑΤ προχώρησαν σε δολιοφθορές στα τρακτέρ, που ήταν παραταγμένα κατά μήκος της Εθνικής Οδού Αθήνας - Θεσσαλονίκης, στο ύψος των Μικροθηβών, ξεφουσκώνοντας τα λάστιχα και προκαλώντας ζημιές στις μηχανές. Αυτό που βρήκε να πει για κείνη την επαίσχυντη και παράνομη αστυνομική ενέργεια είναι να κατηγορήσει τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης, επειδή «διαμαρτυρήθηκαν για την παράνομη, όπως τη χαρακτήριζαν, ενέργεια της αστυνομίας να ξεφουσκώσει τα λάστιχα, ενώ δεν είχαν διαμαρτυρηθεί για την παράνομη παρακώλυση συγκοινωνιών, που προκαλούσαν τα μπλόκα».

***

Ο Κ. Σημίτης θεωρεί, μάλλον, ότι απευθύνεται σε «ανεγκέφαλους» και «λωτοφάγους», όταν υποστηρίζει ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ ωφελεί τους Ελληνες αγρότες, επισημαίνοντας πως «κανένας άλλος τομέας δε στηρίζεται συνολικά, όπως ο αγροτικός» και γράφει εν γνώσει του ψέματα, ισχυριζόμενος ότι με τη νέα ΚΑΠ «είναι μεγάλη ευκαιρία για να διαμορφωθούν νέες λύσεις που θα ξαναδώσουν αυτοπεποίθηση και βεβαιότητα στους αγρότες». Διότι, είναι, πλέον, φανερό και στους «αδαείς και απονήρευτους», ότι με τη νέα ΚΑΠ, που ετοιμάζεται να εφαρμόσει με ζήλο και συνέπεια η κυβέρνηση της ΝΔ - ακολουθώντας τον «ντορό» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - θα ενταθεί ο ρυθμός ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, για να περάσει η γη και η παραγωγή τους στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - νεοτσιφλικάδων.

***

Η διέξοδος, λοιπόν, για τους μικρομεσαίους αγρότες δε βρίσκεται στη νέα ΚΑΠ, που από κοινού προωθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά στις προτάσεις του ΚΚΕ για μια άλλη αγροτική πολιτική, που θα εφαρμόσει η Λαϊκή Εξουσία, στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας. Προτάσεις που προβλέπουν:

* Ανάπτυξη της γεωργίας, σύμφωνα με τις δυνατότητες της χώρας και τις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού, με σεβασμό στο περιβάλλον και προστασία της δημόσιας υγείας.

* Ανάδειξη των παραγωγικών συνεταιρισμών σε βασικούς μοχλούς ανάπτυξης της γεωργίας προς όφελος των μικρομεσαίων αγροτών και του λαού.

* Στήριξη του δημόσιου αναπτυξιακού, παραγωγικού αγροτικού τομέα, διαμόρφωση και υλοποίηση κλαδικών και περιφερειακών πολιτικών, ώστε να μειώνεται το κόστος παραγωγής, να προστατεύεται η αγροτική παραγωγή από φυσικούς κινδύνους, ν' αναπτύσσεται και να μπαίνει σε εφαρμογή η έρευνα και η τεχνολογία.

* Αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων των αγροτών και γενικότερα των κατοίκων της υπαίθρου, με αποκλειστικά δημόσια συστήματα υγείας, παιδείας, με ανθρώπινες συντάξεις, με τη δημιουργία πολιτιστικής και αθλητικής υποδομής.